Plitvicemeren en het eiland Krk

Dinsdag 8 september
Na een hele koude nacht waar de temperatuur gedaald is naar 5 graden staan we vroeg op om na een warme douche en een vroeg ontbijt om 08.30 uur op weg te gaan naar voor een wandeling in Natuurpark Plitvicemeren. Dit in 1949 gestichte Nationale Park is gelegen in het bergland van de Mala Kapela, omvat 295 km2 en is in 1979 door UNESCO op de werelderfgoedlijst geplaatst. In het natuurpark liggen 16 met elkaar verbonden meren die samen naast en boven elkaar gelegen watervallen vormen, waarvan de hoogste 76 meter is. Vanaf de camping is het 14 kilometer rijden naar ingang 1. Vanaf die ingang kunnen we de langste route lopen die ongeveer 18 kilometer lang is, te beginnen met een wandeling door een kloof naar de onderste meren. Als wij om 09.30 uur het park in gaan is het inmiddels 19 graden en al erg druk. Het eerste half uur lijkt het zelfs alsof we in een pretpark zijn belandt: we hebben een hele buslading Japanners voor ons lopen die op de meest onverwachte plaatsen ‘selfies’ van zichzelf en ‘ussies’ met elkaar willen maken. Op de loopbruggen waar we het eerste stuk over heen gaan levert dat gevaarlijke momentjes op waarbij de meest ongeduldige van ons tweeën de verleiding maar met moeite kan weerstaan om een dametje met een grote hoed op die hele rare capriolen ligt uit te halen op de loopbrug geen onvergetelijke selfie te bezorgen... Na een half uur schuifelen kan de keus worden gemaakt om een korte wandeling te maken of voor de langere versie te gaan. Vanaf dat moment wordt het ineens heel veel rustiger en kunnen wij hele stukken lopen zonder het gevoel te hebben dat het druk is in het park. De ondergrond is dan inmiddels ook zoals het door de natuur gevormd is wat betekent dat we goed moeten uitkijken waar we lopen. Bij de onderste meren aangekomen gaat de wandeling om hoog naar de bovengelegen Kozjak meren. Het is een fikse klim naar boven maar het is zo adembenemend mooi dat we geen moment overwegen om onze route in te korten. Vanaf daar lopen we langzaam aan weer naar beneden naar de Proscansko meren. Daar maken we een kleine oversteek met een shuttle bootje en kunnen vanaf dat punt met een shuttlebus richting ingang 1. Als we daar uitstappen is het nog ongeveer 20 minuten lopen naar de parkeerplaats waar wij onze auto hebben geparkeerd. Als wij daar arriveren is het 15.30 uur en hebben we 16 kilometer gelopen. Dat is aan/in onze benen goed te voelen, maar het was in één woord fantastisch!
We toeren nog wat rond in de omgeving en concluderen dat er geen reden is om langer op de camping te blijven dan tot morgen omdat er geen andere bijzondere dingen te zien zijn. In een piepklein supermarktje vlak bij de camping kopen we Kroatische aardappelen en een bloemkool die er best Hollands uit ziet. Zelf hebben we Hollandse gehaktballen bij ons, een mooie maaltijd om morgen na een reisdag zelf klaar te kunnen maken.
Deze avond eten we een Kroatische schnitzel in het restaurant bij de camping met daarbij goed gefrituurde frietjes waarvan vooral Jan vindt dat hij die verdiend heeft omdat hij het advies van zwager Jan Z. goed in zijn oren geknoopt heeft dat er extra calorieën verbrand worden als je het sóórt stappen dat je maakt afwisselt. Minimaal 10 x tijdens de wandeling is hij vandaag gestruikeld over een steen, tak, treetje of ander losliggend voorwerp. Minimaal 10 x heeft hij daarbij dan ook rare sprongen of hupjes gemaakt om op de been te blijven, tel uit je winst!!
Als toetje krijgen we een gratis kopje koffie omdat we campinggast zijn. Da’s toch mooi meegenomen!
Als we na het eten de 50 meter naar onze caravan terug lopen is het goed te voelen dat het nog maar 7 graden is, we zitten daarom om 20.00 uur al binnen, klaar om een paar uurtjes te gaan lezen. Dat lukt met onderbrekingen want de stroom op de camping valt meerdere malen uit, waardoor we het rond 2.00 uur voor gezien houden voor vandaag.

Woensdag 9 september
Na weer een koude nacht en een start van de dag met opnieuw stroomuitval lukt het ons toch om een lekker potje koffie te zetten om mee te nemen voor onderweg. We nemen afscheid van onze gezellige buren uit Dokkum waar de afgelopen twee dagen regelmatig een praatje mee hebben gehad en vertrekken om 09.15 uur vanaf de camping in Racovika voor een rit van een kleine 200 kilometer naar het eiland Krk, met zijn 410 km2 het grootste eiland in de Adriatische zee. De eerste 20 kilometer rijden we terug van waar we eerder deze week gekomen zijn. Bij Slunj gaan we richting Primislj over een slingerweg van 25 kilometer waardoor het drinken van een kopje koffie in de auto nog maar even moet wachten. Als we ergens langs de route een prachtige waterval zien is dat een mooie stop om daar dan toch ook meteen wat van ons zwarte vocht tot ons te nemen. We rijden de tolweg op richting Zagreb. Om 11.45 uur gaan we bij Kraljevica over de tolbrug die ons van het vaste land naar het eiland Krk voert. Het is inmiddels 23 graden en we zien de zee! Om 12.15 uur bereiken wij de door ons gekozen ‘camping Adriatica Krk’. Deze grote camping blijkt favoriet te zijn bij heel veel vakantiegangers want de standaard plaatsen uit het ACSI campingboek zijn allemaal al bezet. Voor 2 euro per overnachting meer kunnen wij nog een keus maken uit enkele riantere plaatsen. We hebben onze keus snel gemaakt en om 13.30 uur staat alles naar onze zin en zitten in het zonnetje aan een heerlijke lunch. We genieten van een luie middag in de zon, maken een wandeling over de camping, doen een boodschap in het winkeltje en eten de maaltijd waarvoor wij gisteren de boodschappen al gedaan hadden. Door de wind vanuit zee koelt het hard af als de zon onder is gegaan dus ook vanavond zitten we weer binnen.

Donderdag 10 september
Het heeft hard gewaaid de afgelopen nacht waardoor het af en toe leek alsof er een storm om de caravan loeide, maar het geluid bleek erger dan de werkelijkheid. Alles staat bij het opstaan nog netje op zijn plaats, het is 17 graden als wij om 07.15 uur al zin hebben in de dag en dus opstaan.
Om 09.30 uur vertrekken wij voor een rit op het eiland om wat plaatsen te gaan bezichtigen die ons de moeite waard lijken. We beginnen met een ritje naar Punat, een ultra moderne jachthaven waar voor kapitalen aan boten in het water ligt maar voor zeker zoveel geld ook in ‘stallingen’ en op een scheepswerf. Vanaf de kust bij Punat zien we midden in de baai het eiland Kosljun liggen, met daarop een franciscanenklooster omgeven door steeneiken. Je kunt naar dit eilandje met een excursieboot maar wij rijden door naar Stara Baska, een plaatsje dat we bereiken via een doodlopende weg ten zuiden van Punat. Beide plaatjes liggen aan de noordoostkant van het eiland waar de heuvels er als een kale woestenij uitzien door de bura die hier waait. In het binnenland en aan de zuidkant ziet de natuur er heel anders uit en zijn er veel akkers en wijngaarden te vinden. Ook hiervan willen we iets zien en daarom rijden we naar Baska, de zuidelijkste plaats op Krk en een van de belangrijkste toeristische bestemmingen op het eiland. In dit plaatje wandelen we door prachtige smalle straatjes met oude huizen, gezellige souvenirwinkeltjes, moderne restaurantjes en een ontzettend gezellige boulevard. Veel fotogenieke plekjes!
Het volgende plaatsje dat we bezoeken is Vrbnik. Op weg hiernaar toe passeren we vele wijngaarden en zien we volgeladen autootjes met druiven rijden. In dit plaatsje blijkt een van de beste wijnen van Kroatië gemaakt te worden: de fruitig-droge Zlatna Vrbicka Zlahtina. In Kroatië geldt een volledig alcoholverbod als men aan het verkeer wil deelnemen, proeven is er daarom voor ons niet bij vandaag. Het stadje Vrbnik ligt op een rotsplateau 84 meter boven de zee en biedt niet veel plaats, waardoor de huizen heel klein zijn, dicht op elkaar staan, en waardoor de straatjes erg smal zijn. We ervaren zelf wat dat betekent als wij een parkeerplekje zoeken. Sommige straatjes kun je alleen in rijden als je auto niet breder is dan 2 meter. Jan verblikt of verbloost er niet van vindt moeiteloos een parkeerplaatsje op een plekje waar nog veel ruimte is!! De doorkijkjes vanuit de straatjes op zee zijn prachtig! Als wij het stadje weer verlaten zien we nog net een grote groep toeristen de straatjes in lopen die ons het gevoel geven dat ze met een ‘We zijn er bijna!’ reisgezelschap op stap zijn. Wij prijzen ons gelukkig dat we ‘eigen baas’ zijn en zelf onze ontdekkingen kunnen doen.
Laatste deel van onze rit vandaag is een bezoekje aan het stadje Krk, een stadje uit de late middeleeuwen en ooit in het bezit van de Venetianen. Een adellijke familie die met het plaatselijke bestuur werd belast noemde zich Frankopan. Zij lieten een fort bouwen met ommuring uit de Venetiaanse tijd. Het stadje ziet er nog steeds uit zoals het er in de 17e eeuw heeft uit gezien. In de zomer vinden in dit plaatsje openlucht concerten plaats. Wij wandelen er rond en genieten van de rust die er heerst op het centrale plein. Vanaf dit plein zijn er vier smalle straatjes met oude huizen met buitentrappen en heel veel bloempotten op de traptreden. Ook hier lopen we met heel veel plezier een uurtje rond.
We brengen tot slot een bezoekje aan een hele grote supermarkt waar we fruit en groente kunnen kopen en heerlijk vers gegrild kippetje waar wij ons avondmaaltje mee zullen doen!
We brengen de avond weer binnen door omdat het hard afkoelt na een heerlijk warme dag. Morgen trekken we verder naar Rabac, een plaatsje aan de oostkust van Istrië.