Van Krk naar Rabac en daarna naar Rovinj

Vrijdag 11 september
We vertrekken om 9.15 uur vanaf de camping op het eiland Krk op weg naar ons volgende adres, camping Olivia in Rabac aan de oostkust van Istrië. We gaan via de tolbrug het eiland weer af waar we een ticket voor moeten kopen om erop te mogen maar bij het eraf rijden niet hoeven te betalen. We rijden terug tot aan Rijeka en gaan dan richting Ljubljana in Slovenië totdat we bij Opatija de bocht naar beneden kunnen maken richting Labin en Pula. De afstand vandaag is maar 120 kilometer, om 11.45 uur arriveren wij op de camping in Rabac die wij tevoren hadden uitgezocht om onze vrienden Cora en Arie uit Delft te ontmoeten die daar een aantal dagen in een hotel verblijven. Tot onze verbazing blijkt de camping strak tegen drie hotelcomplexen aan te liggen dus dat we elkaar zullen gaan zien is daarmee een zekerheidje! We mogen zelf een plekje zoeken op de grote camping en kiezen voor een prachtig plekje aan het uiteinde van de camping aan de rand van de baai van Rabac waardoor we een prachtig uitzicht hebben. We sturen een sms-je naar Cora en Arie om te melden dat wij er zijn en blijken recht op hun kamer in hotel Mimosa te kunnen kijken waar zij vanaf hun balkon naar ons staan te zwaaien. Nog geen half uur later zitten ze bij ons aan de koffie en kunnen we onze eerste vakantie ervaringen met elkaar uitwisselen. Cora en Arie blijven tot 16 september in Rabac, de komende dagen kunnen we gezellig met elkaar optrekken. We maken met zijn vieren een wandeling langs de boulevard wat heen en terug toch zeker een goed uur lopen is. Het is 24 graden en er staat een heerlijk briesje, precies wat je je kunt wensen op het plekje waar wij zijn. Na een biertje/wijntje met elkaar op een van de terrasjes tussen het hotel en de camping gaan Cora en Arie eten in hun hotel en kiezen wij voor het restaurant bij de camping om onze buikjes te vullen. Voor morgen hebben we de plannen al gemaakt om met elkaar op stap te gaan!

Zaterdag 12 september
Als wij om 07,30 uur opstaan is het al 19 graden en belooft het een heerlijke zonnige dag te worden. We kunnen voor het eerst in onze vakantie buiten ontbijten. Om 10.00 uur vertrekken we, met Arie als chauffeur, voor een bezoekje aan Pula en Balin. Het plaatsje Pula ligt op ca. 35 kilometer afstand van Rabac en is een middelgrote stad met een grote haven en veel bezienswaardigheden uit de Romeinse tijd. We zoeken een parkeerplaatsje net buiten de stad waarvoor we voor 20 Kuna ( = ca. € 2,60) 5 uur mogen staan. We starten bij het Amfitheater met een stadswandeling. Dit openlucht theater is 135 lang, 105 meter breed en 33 meter hoog en dus niet te missen in het oude stadscentrum. Er kunnen 23.000 toeschouwers in dit theater en het blijkt een van de vijf grootste theaters van het Romeinse Rijk te zijn. Waar vroeger gladiatorengevechten hebben plaatsgevonden in dit theater wordt het tegenwoordig gebruikt voor opera’s en concerten. Ook vandaag wordt er van alles voorbereid voor een openluchtconcert die avond. Als we vanaf het Amfitheater de stad in lopen ontdekken wat een gezellige straatjes deze stad heeft. Veel gezellige terrasjes, restaurants, heel veel souvenirwinkeltjes en overal plekjes die uitnodigen tot het maken van een foto. Ook de haven is in de wandeling opgenomen en is zeer de moeite van een bezoekje waard. Om 14.30 uur verlaten wij de stad en rijden we naar Labin, een van de historische bergstadjes in Istrië, gelegen 5 kilometer afstand van Rabac, op 320 meter boven de baai.
Het centrale plein van Labin bevindt zich tussen de oude stad op de heuveltop en de nieuwe mijnwerkersstad waar men vanwege instortingsgevaar door de instabiele mijnschachten, na de 20e eeuw gestopt is met steenkoolwinning.
Vanaf de heuveltop kunnen wij Rabac met onze camping en het hotel van Cora en Arie zien liggen. We maken een wandeling door de smalle, steile straatjes van de stad met zijn prachtige oude huizen op de heuvel. Achter de stadspoort lopen we langs het oude plein ‘Stari trg’ en komen we bij de Maria Geboortekerk (Majke bozje). We fotograferen de 33 meter hoge klokkentoren op de plek waar de eerste Christelijke kerk van Labin heeft gestaan. We hebben het geluk dat we op het moment dat wij door de straatjes wandelen een bruidspaar zien die met hun bruiloftsgasten op weg zijn naar het kerkje in de stad. Mooie plaatjes van een a.s. bruidspaar, hoge hakjes en te korte of te lange jurken van de dames, te krappe of te ruimte (gehuurde?) pakken van de heren….. wij voorzien alles met plezier van commentaar!
Om 17.00 uur zijn we terug op de camping en wandelen we nog even tot halverwege de boulevard om een boottochtje te boeken voor de volgende dag.
Cora en Arie hebben in hun hotel een voucher gekregen om met korting te kunnen eten in het restaurant dat tussen de camping en het hotel gelegen is. Hier eten we met elkaar vanavond een heerlijk mixed grill gerecht. Hiermee sluiten we een gezellige dag met elkaar af en hebben we de plannen voor morgen reeds gemaakt.

Zondag 13 september
Ook vandaag staan we weer om 08.00 uur op en genieten we van het ontbijt in de buitenlucht. Om 10.15 uur hebben we afgesproken met Cora en Arie en wandelen we met elkaar naar het punt op de boulevard waar we aan boord gaan van ‘Fliper’, de boot waarmee we een rondvaart van 2 uur door de baai gaan maken. Cora en Arie hebben bij het boeken van hun reis bij de ANWB deze boottocht cadeau gekregen, wij hebben per persoon € 10,-- betaald om mee te mogen. Het blijkt geen spannende of avontuurlijke boottocht maar met temperaturen van 24 graden is het heerlijk relaxt op het water en we hebben het gezellig met elkaar en de andere gasten aan boord. Ook vanaf het water hebben we vandaag een prachtig uitzicht op ons plekje op de camping met daarachter hotel Mimosa.
We lunchen met elkaar bij de caravan en vullen de middag met een Hollands potje klaverjassen waarbij de dames de campingstoelen mogen gebruiken en de heren zich tevreden stellen met de krukjes die wij bij ons hebben om de voetjes op te leggen. Of het door spanning komt of door teveel wiebelen, we zullen het nooit zeker weten, maar Arie presteert het om door het krukje te zakken. Provisorisch repareren is geen optie, de rest van de middag blijven staan ook niet, dus het twee-treden-trapje om de caravan in te gaan biedt uitkomst. Op het hoogste treetje gezeten lukt het om ons kaartspelletje vort te zetten. De avond vullen we ieder op onze eigen wijze in, Cora en Arie met een maaltijd in hun hotel, wij eten een hamburgertje uit de supermarkt met daarbij een boterhammetje wat van de middag is over gebleven. Om 20.00 uur is het al helemaal donker maar nog steeds 22 graden dus nog heerlijk om een paar uurtjes buiten te lezen. Om 23.00 uur is het bedtijd in de wetenschap dat we morgenochtend vertrekken naar de westkust van Istrië, naar het plaatsje Rovinj.

Maandag 14 september
Afgelopen nacht is het heel hard gaan waaien. De geluiden klinken zo verontrustend dat wij om 03.45 uur opstaan om de luifel er toch maar alvast af te halen. Bij het uit de grond trekken van de haringen sneuvelt de hamer, dat zal op ons volgende plekje vragen om een creatieve oplossing!
We duiken voor nog een paar uurtjes onrustige uurtjes slaap ons bedje weer in waarna we om 7.15 uur opstaan voor een douche, ontbijt en het verder inpakken van de caravan voor ons vertrek naar de volgende bestemming.
Voor vandaag staat een bezoekje aan Rovinj op het programma, volgens ons boekje één van de schilderachtigste stadjes aan de Adriatische zee. Wij verplaatsen met onze caravan naar dit stadje, worden door Cora en Arie vanaf hun balkon uitgezwaaid en zij zullen ons om 11.30 uur op camping Polari in Rovinj op komen halen om ook deze dag nog met elkaar door te brengen.
We vertrekken om 8.30 uur met temperaturen van 22 graden en rijden de 60 kilometer van Rabac naar Rovinj in 5 kwartier. Het is bij aankomst 25 graden, er staat veel wind maar daar zijn we blij mee want op deze manier kunnen we lekker actief zijn vandaag. Om de caravan netjes op het door ons gekozen plekje te zetten krijgen we van alle kanten hulp van onze Duitse en Sloveense buurmannen. Er wordt geduwd en getrokken aan de caravan, de Sloveense buurman vertrouwt ons kleine waterpasje niet en komt met zijn eigen exemplaar van reuze formaat om daarna verbaasd te bevestigen dat onze Wohnwagen inderdaad perfect recht staat. Onze Duitse buurman biedt spontaan zijn hamer aan omdat de door Jan gekozen steen om de haringen in de grond te slaan niet echt de prettigste manier is om deze klus te klaren. Binnen een half uur zijn we compleet ingericht alsof we hier een seizoenplaats hebben!
Om 11.30 uur lopen wij naar de receptie waar Cora en Arie al op ons wachten. Met elkaar vertrekken we naar Rovinj stad waar we bij het binnenrijden de spitse klokkentoren van de kathedraal van de heilige Eufemia al hoog boven de stad zien uit torenen. Binnen 10 minuten zijn we in het centrum en wandelen we langs de haven waar tussen de rondvaartboten toch ook nog veel vissersboten te zien zijn. Daarna lopen we onder de stadspoort door de doolhof van straatjes in. De straatjes waarin vele galeries, boetieks en souvenirwinkels gevestigd zijn brengen ons naar het hoogste punt in de stad waar we van een prachtig uitzicht genieten. Op één van de gezellige terrasjes drinken we koffie en later in de middag scoren we op een ander leuk plekje een gezond broodje. We bezoeken de groente- en fruitmarkt waar we heerlijk vers fruit kopen en wat leuke plaatselijke producten om als souvenir mee naar huis te nemen. Om 15.30 uur zijn we terug bij de camping en nemen we afscheid van onze vrienden die terug gaan naar Rabac voor nog een dagje vertier daar in de omgeving voordat zij weer richting huis vertrekken. Wij moeten er echt even aan wennen om weer met zijn tweeën te zijn na een paar gezellige dagen met elkaar. Rond `17.00 uur valt er een bui die gelukkig ook weer snel voorbij is. Van Cora en Arie krijgen we een foto doorgestuurd met daarbij het verhaal dat het in Rabac hevig geregend heeft waarbij het water vanuit de baai tot op de camping kwam, tot aan het plekje waar wij hebben gestaan!
In Rovinj is het een zwoele avond waardoor we tot bedtijd buiten kunnen zitten. Als wij onze luikjes sluiten is het 23.30 uur en buiten nog 24 graden.

Dinsdag 15 september
We staan om 08.00 uur op, het is 20 graden, heerlijk begin van de dag! Na douche, ontbijt en koffie luchten we het beddengoed en doen we een wasje. Voor we het weten is het 10.30 uur. Tijd om ons op te frissen en er op uit te trekken. Het is inmiddels 27 graden als wij de camping afrijden op weg naar Vodnjan, 25 kilometer rijden vanaf Rovinj. Het blijkt een prachtig middeleeuws stadje te zijn , smalle steegjes met hele oude huisjes, een mooie kerk met een mooi onderhouden kerkhof, een raadhuis aan het plein met DRIE(!) kroegen en aan ditzelfde plein zien we ook een bordje boven een huis hangen met daarop de vermelding ‘eco museum’. Het blijkt een huis te zijn dat 80 jaar gesloten is geweest en daarna weer is open gesteld voor het publiek. Alles wat in het huis stond is zoveel mogelijk in tact gelaten. Er blijkt een vrouwen- en een mannenkamer te zijn. In de vrouwenkamer staat een naaimachine, een oven, een fornuis, een wandelwagen en veel andere spullen die met het huishouden te maken hebben. In de mannenkamer staan alleen zaken die met roken en drinken te maken hebben. Wij krijgen daar wat van de drankjes uit de streek te proeven. Niet alles is even lekker maar bijzonder is het wel! Entree betalen, daar doen ze niet aan, wie iets wil geven mag dat in een bakje doen als een donatie voor de ezeltjes in de streek. Heel bijzonder dit bezoekje!
We drinken een kopje koffie bij een van de drie kroegjes. Voor de prijs hoeven we dat niet te laten: 12 Kuna voor 2 heerlijke verse kopjes koffie, dat is omgerekend € 1,50! We maken meteen ook maar gebruik van het toilet waar je, hoe oud alles er ook uit ziet, steeds opnieuw ontdekt hoe netjes dat wordt schoon gehouden.
Na de wandeling door Vodnjan rijden we naar het 10 kilometer verderop gelegen Bale. Het plaatsje ligt 5 kilometer van zee en 15 kilometer van Rovinj, op een heuveltop, opnieuw smalle steegjes, dit keer met kleine stenen huisjes die er keurig verzorgd uit zien. De bewoners van dit stadje blijken hun dorpje zelf ‘Bale Valle’ te noemen omdat er voornamelijk Italo-Kroaten wonen. Voor ons verklaart het waarom we vanuit de huizen Italiaanse klanken hoorden van mensen en muziek.
Via allerlei kleine weggetjes rijden we terug naar de camping waarbij we een kilometer of 5 over ‘asfalt-wég’(lees: geen asfalt te vinden) rijden. We stoppen bij de supermarkt voor wat kleine boodschapjes en hebben er bij terugkomst op de camping 80 kilometer opzitten. Tijd om lekker te genieten van luieren bij de caravan. We eten ’s avonds in het restaurant op de camping waar een live band muziek uit de 70-er jaren speelt. De zang laat te wensen over maar het gitaarspel van twee bandleden mag er zijn. Er wordt gedanst en de sfeer zit er goed in! Het eten is smakelijk en ook de koffie is heerlijk. We zitten tot laat buiten, het is een echte zwoele zomeravond.