Diverse uitstapjes vanuit Rovinje

Woensdag 16 september
Na een warme, klamme nacht waarin weinig van slapen is gekomen komen wij om 08.30 uur ons bed uit en is het ook buiten al 25 graden en binnen een uur is dat opgelopen tot 30 graden. We hebben weinig zin om iets te gaan ondernemen maar ook als we niets doen is het drukkend benauwd dus besluiten we toch maar een uitstapje te gaan maken. We vertrekken naar Poreč. Dit stadje ligt op een schiereiland en heeft volgens ons boekje een aardige jachthaven. Voordat we de stad inrijden passeren we een grote campingwinkel waar uitverkoop is. Hier scoren we voor een paar euro’s een nieuw krukje zodat we allebei weer met onze voetjes omhoog kunnen als we daar zin in hebben. Ook ons haringassortiment wordt meteen weer uitgebreid, een nieuwe hamer hebben we eerder in de week al in de Plodine supermarkt in Rovinj gescoord.
We rijden door naar het stadje Poreč waar we op zoek gaan naar de Euphrasiusbaseliek, een van de belangrijkste toeristische trekpleisters. In deze kerk blijken prachtige mozaïeken te zien te zijn, maar helaas is de kerk gesloten op het moment dat wij daar een kijkje willen nemen en een kaarsje willen gaan branden. We slenteren door de erg toeristische stad maar zijn het er snel over eens dat Rovinj véél mooier is en we houden het daarom na een klein uurtje wandelen voor gezien.
We besluiten wat meer het binnenland in te rijden en stoppen na 25 kilometer bij het bergstadje Pazin. Dit plaatsje ligt in het hartje van istrië en blijkt de officiële hoofdstad van deze Provincie te zijn. Het stadje wordt beschermd door stadsmuren en de diepe Fodjakloof die met zijn 130 meter lengte de begrenzing vormt van de oude stad. Zoals het in het boekje beschreven staat hebben wij er hoge verwachtingen van, maar door de warmte en het lome gevoel wat we daardoor hebben merken we dat we allebei weinig puf hebben om onze weg te zoeken door het stadje om die dingen te vinden die beschreven staan. Na een half uur slenteren besluiten we terug te gaan naar de camping en toe te geven aan waar we het meeste zijn in hebben: een paar uur luieren. Als we om 15.15 uur op de camping arriveren hebben we 110 kilometer gereden, is het nog steeds erg warm en zijn we toe aan een lekkere boterham en een middagdutje! We maken het ons ook ’s avonds makkelijk met een boterham en een lekkere omelet en zitten tot laat buiten waar het nog steeds niet koeler wordt.

Donderdag 17 september
Om 10.00 uur zijn wij er klaar voor om de nieuwe warme dag die voor ons ligt in te vullen met het bezoeken van nog een aantal plaatsjes langs de westkust van Istrië. We starten met een rit van 60 kilometer naar Umag, al bijna tegen de grens met Slovenië gelegen. We rijden vanuit Rovinj het binnenland in om óm het Limskikanaal heen te rijden door een aantal kleine dorpjes en komen dan weer aan de kust uit bij Vrsar, bekend als grootste naturistencamping van deze streek. Geen reden voor ons om daar te stoppen dus wij rijden verder door prachtige dorpjes en over mooie weggetjes waar de wijn- en olijvengaarden volop prachtige uitzichten bieden. We stoppen af en toe om daar foto’s van te maken. Als we een afslag zien naar Groznjan besluiten we naar dit bergstadje te rijden. We moeten hiervoor een 5 kilometer lange onverharde weg volgen en belanden daarbij eerst nog in het plaatsje Krasnica waar we op een doodlopende weg eindigen. We rijden een stukje terug en vervolgen de onverharde weg die ons het gevoel geeft dat we in een stadje uit gaan komen waar geen toerist te zien zal zijn. Niks is minder waar, als wij de stad inrijden zien we overal verwijzingen naar parkeerplaatsen en staat er zelfs een toeristenbus. Wat Blijkt? Het stadje is ook vanaf een andere kant bereikbaar over normale asfaltwegen! Wij parkeren onze auto in de rij en wandelen door een prachtig Venetiaans stadje waar tot 1954 overwegend Italianen gewoond blijken te hebben. Deze bewoners zijn weggetrokken toen een groot aantal kunstenaars zich als een kolonie in Groznjan vestigden. De stenen huizen, een mooie hoofdpoort, fraaie binnenplaatsen en prachtige kleine straatjes zijn in tact gebleven en in de straatjes zijn veel boetiekjes en galerietjes gevestigd die prachtige kunstproducten verkopen. Het plaatsje ziet er uit als in een sprookjesboek! De koelte in de straatjes maakt dat we geen haast hebben echt genieten van deze indrukken.
Rond 12.30 uur verlaten we Groznjan en rijden we een half uurtje tot we Umag bereiken. We parkeren onze auto voor 5 Kuna (= € 0,65) voor een uur in een piepkleine parkeergarage en wandelen dan langs de haven en door het stadje maar hebben al snel door dat één uur parkeren meer dan voldoende is. Het ziet er toeristisch uit en er is weinig verrassends te zien, dus we houden het al snel voor gezien. Op weg terug naar de camping stoppen we na 12 kilometer nog even in Novigrad, een klein Venetiaans stadje op 20 kilometer van de Sloveense grens. De St. Pelagius kerk die als toeristische trekpleister wordt genoemd blijkt ook hier gesloten te zijn. Na een wandelingetje door de straatjes van de stad die versierd zijn met vrolijke parapluutjes en een loopje langs de oude vissershaven hebben wij het wel gezien en rijden we terug naar de camping. De 150 kilometer die we vandaag hebben gereden hebben ons niet in alle gevallen opgeleverd wat we gehoopt en verwacht hadden, maar ons bezoekje aan Groznjan maakte deze rit meer dan de moeite waard. Wat een prachtig stadje! Bij terugkomst op de camping om 16.00 uur is het 31 graden en zijn we blij met het stukje schaduw wat op ons plekje te vinden is onder een oude boom. Hoewel het erg heet blijft wandelen we aan het eind van de dag toch nog 1,5 uur langs het pad dat we vanaf de camping kunnen volgen dat langs de kustlijn langs de Adriatische zee kronkelt. Dit pad volgend hebben we een prachtig uitzicht over de zee, zien we de zon ondergaan en passeren we een gebied waar het is toegestaan om als naturist te zonnen. Ook om 19.30 uur liggen hier nog mensen in hun blote billetjes, zij hebben ongetwijfeld de tijd van leven met deze tropische temperaturen!
Op de terugweg passeren we het restaurant dat bij de camping hoort. Vanavond speelt hier een zigeunerorkestje bestaande twee zanger/gitaristen. Het klinkt uitnodigend genoeg om daar onze avondmaaltijd in de vorm van een bescheiden pizza te nuttigen. Met opnieuw een zwoele nacht in het vooruitzicht trekken wij ons om middernacht terug in de caravan met alle ramen zover mogelijk open!