Van Cadiz naar Gibraltar en daarna Cartagena

Zondag 15 september
Om 07.00 uur Komen wij aan in Gibraltar. Hoewel de Spanjaarden nog steeds proberen dit Britse gebied in het zuiden van Andalusië tot Spaans grondgebied te maken is het nog steeds Brits overzees gebied, grenzend aan de provincie Cadiz.
Het heeft de hele nacht geregend en geonweerd, als ik om 06.00 uur uit ons raam kijk zie ik dat er nauwelijks zicht is naar de kustlijn en het dus geen zin heeft om me aan te kleden om de aankomst te gaan filmen. Een uurtje extra rust dus. Om 08.00 uur ga ik toch nog even naar de 15e voor geen eerste blik vanaf het schip over de stad. De temperatuur is al broeierig warm en het is windstil maar helaas hangt er ook een dikke mist langs de kust en boven de stad.

Wij gaan na het ontbijt om 09.30 uur toch op pad, het is 5 minuten lopen vanaf de terminal naar de rand van de stad. Van daar wandelen we naar de lange Mainstreet totdat we bij de afslag komen naar de kabelbaan waar we voor € 21,-- per person een retourticket kopen om met de gondel 400 meter te stijgen om vervolgens uit te komen op ‘de rots van Gibraltar’, een rotsformatie van kalksteen waarvan het hoogste punt 426 meter boven de Straat van Gibraltar uitsteekt. De rots is in 1993 aangewezen als natuurgebied, er wonen zo’n 250 berberapen afkomstig uit Afrika; het zijn de enige apen die in Europa nog in het wild leven.
Wij, en met ons vele andere bezoekers, hebben pech. Boven aangekomen hangt daar nog steeds zo'n dichte mist dat we uiteindelijk met heel veel geluk niet meer dan een wazige apen spotten in een bouwvalachtige omgeving die er zeer verwaarloosd uit ziet en waarvan verschillende delen niet toegankelijk zijn. Er is een wandelroute naar beneden maar daar blijken we een apart kaartje voor te moeten kopen á € 13,-- per per persoon. Wij voelen ons al genoeg genept en besluiten gewoon met de gondel terug te gaan. Onderweg naar beneden zien we op het wandelpad waar we hádden kunnen lopen toch nog wat apen op muurtjes zitten, wij hebben dus niet de juiste keus gemaakt maar ons oordeel was toch al dat deze attractie het geld niet waard was wat wij ervoor hebben uitgegeven.
Het is 26 graden, nog steeds mistig, windstil en benauwd warm, echt weer waar het zweet aan alle kanten van uit je poriën naar buiten komt. Wij wandelen terug door de Mainstreet en zoeken een terrasje voor een kopje koffie. Bij het afrekenen komen we erachter dat ze in Gibraltar wel raad weten met de cruisegangers die geen andere mogelijkheden hebben voor excursies dan hun stad bezoeken. Voor 4 kopjes koffie wordt € 18,-- in rekening gebracht!

Na nog wat rondwandelen in de gezellige stad en het kopen van een paar leuke souvenirtjes arriveren we om 13.30 uur weer bij de terminal waar het gebruikelijke protocol volgt van aanbieden van een fris handdoekje, een bekertje water, controle van onze boordpas en onze handbagage. De controle is zo streng dat wij ervan overtuigd zijn dat er niemand aan boord komt die er niet thuis hoort.
Tijd voor de lunch en daarna relaxtijd voor de mannen en een zwem uurtje voor Maria en mij.

Om 17.00 uur gaat de scheepstoeter, het signaal dat we Gibraltar verlaten en op weg zijn naar Cartagena. Wij staan op dek 15 om ons schip de haven te zien uitvaren en met een lucht die inmiddels weer strakblauw is genieten wij met volle teugen van de uitzichten die dat met zich mee brengt.

Om 18.00 uur is het onze gebruikelijke dinertijd. Zoals elke dag wordt er een prima 3-gangen menu verzorgd, de gerechten die worden opgediend zijn altijd naar eigen keus te kiezen vanaf een dagelijks wisselende kaart. Er is keus genoeg om elke verrast te worden met hetgeen ons wordt voorgeschoteld. Met onze Canadese buurvrouwen DyAnn en Martine hebben we veel lol, zij houden wel van een grapje en Jan Z is er niet te beroerd voor om het dagelijks vermaak te zorgen terwijl Maria de nodige hulp biedt bij de taalbarrière.

Zoals inmiddels gebruikelijk bezoeken wij de Baristo koffiebar en brengen we de avond gezellig met elkaar door waarbij onze evaluatie van de deze dag oplevert dat we geen indrukwekkende dingen hebben gezien door de tegenvallende weersomstandigheden maar dat we wel gewandeld hebben in een gezellige stad en dat ook deze dag weer is omgevlogen, een goed teken om uit te kijken naar wat er nog komen gaat.

Maandag 16 september
Aankomst in Cartagena, een stad in het oosten van Spanje met prachtige art deco gebouwen en historische monumenten en met tevens de belangrijkste haven van het land. Ons schip komt hier aan om 08.30 uur, een half uur eerder dan de planning was. Het licht op de haven en de stad is prachtig, het voelt als een cadeautje om dat te kunnen filmen.

Om 09.30 uur zitten wij aan het ontbijt in het buffet restaurant, waar het rustiger is dan normaal omdat heel veel passagiers meteen nadat is omgeroepen dat we van boord mogen in de file is aangesloten om op stap te gaan. Wij nemen de tijd om de eerste ‘lichting’ lekker te laten vertrekken en wat later aan ons uitsapje te beginnen.

De wandeling naar de rand van de stad is 5 minuten lopen vanaf de terminal. We gaan naar het Informatiepunt wat we daar zien om een kaartje te kopen voor de Hop On Hop Off bus. Wij krijgen het advies om ons kaartje niet daar maar in de bus bij de chauffeur te kopen.
Na 20 minuten wachten, redelijk vooraan in de rij, zien wij ‘onze’ bus voorrijden. Dan blijkt dat iedereen die via internet of op andere wijze al een kaartje heeft gekocht voorrang krijgt om in de bus te stappen. Alleen als er plaatsen overblijven kunnen reizigers zonder kaartje alsnog het felbegeerde ticket kopen. Voor ons betekent dat dat het niet gaat lukken om in deze bus een plaatsje te bemachtigen op het bovendek en dat we ook bij een volgende bus maar moeten afwachten wat onze kansen zijn.
Wij besluiten (natuurlijk niet helemaal zonder gemopper) om het geld voor een ticket in onze zak te houden en lekker wandelend de stad te gaan verkennen.

Het is heerlijk weer, de stad straalt een gezellige sfeer uit en we hebben de tijd aan onszelf, dus het voelt al snel als de juiste keus om op deze manier een stukje Cartagena te verkennen. Vier kopjes koffie op een terras voor de prijs van € 5,15 uur maakt ons er alleen maar vrolijker op, wat een verschil met Gibraltar!

Op onze route wijst een vriendelijke Spaanse dame ons erop dat er wat verderop in de straat een glazen lift is waar we mee naar het bovendeel van de stad kunnen om daar een kijkje te nemen bij het kasteel.
De lift is 45 meter hoog maar is helaas gesloten. De omgeving eromheen is afgezet met rood-witte linten. Wij zijn nieuwsgierig genoeg om op zoek te gaan naar een andere mogelijkheid om boven te komen. Het vergt wat klimwerk en trappen lopen maar we bereiken uiteindelijk toch het ons gestelde doel. We komen uit op een mooi binnenplein waar een taxichauffeur ons vertelt dat de reden van afsluiting van de lift en het gebied eromheen te wijten is aan de zware regenbuien die hier het afgelopen weekend gevallen zijn. Er blijkt in twee dagen tijd 200 liter water per m2 gevallen te zijn. Er wordt op dit moment hard gewerkt om de restanten die door de modderstromen zijn achtergelaten op te ruimen.

Vanaf het punt waar wij staan hebben we een fantastisch uitzicht over de stad en over de haven waar we ons cruiseschip kunnen zien liggen en ook kunnen we van bovenaf neerkijken op het prachtige openlucht theater. In het kasteel is een museum gevestigd waar we voor € 3,75 naar binnen mogen. Dit stukje cultuur pakken we er meteen maar bij.
Om 14.30 uur hebben we er een mooie wandeling opzitten en zijn we toe aan een late lunch. Daarna relaxtijd voor de mannen terwijl Maria en ik ons in het zwembad weer een uurtje gaan uitleven. De baantjes die we willen trekken moeten met extra slalom bewegingen worden gemaakt omdat vier andere gasten met een soort mini-excursie over de breedte van het badje bezig lijken te zijn. De aanhouder wint: wij krijgen het voor elkaar binnen 10 minuten het héle zwembad van ca. 12 x 8 meter voor onszelf te hebben.

Terwijl wij om 18.00 uur ons plekje in de eetzaal weer innemen vertrekt het schip uit Cartagena en gaat op weg naar Barcelona, eindbestemming van deze cruise.

Na de lekkere maaltijd zoeken wij os vertrouwde plekje weer op in de Baristo bar, waar wij ons vermaken met het leggen van een kaartje om de pot te spekken voor een volgend avontuur. We zitten op een strategisch mooi plekje waar we de gasten die ongetwijfeld hun onderkomen hebben op de luxere verdiepingen langs kunnen zien paraderen, op weg naar de shops waar de prijzen van de tasjes, parfums, horloges en andere sieraden allemaal een of twee nulletjes meer op het kaartje hebben staan dan wij ons kunnen veroorloven. Wij vermaken ons met het becommentariëren van de outfits van de dames en heren die hier duidelijk ‘voortschrijden’ om gezien te worden, waarbij wij het ons opvalt dat alle glamour en glitter die zij etaleren vaak meer (of minder) lijkt dat het in werkelijkheid is. Wij hebben een vermakelijke avond en vertrekken omstreeks 23.30 uur naar onze eigen hut voor de nodige nachtrust.