Van Bilbao naar Lissabon en daarna naar Cadiz

Donderdag 12 september
Vandaag wordt een reisdag op volle zee, met alle ruim 3000 gasten aan boord is de verwachting dan ook dat het overal aan dek heel druk zal zijn met vooral ook veel activiteiten. We staan om die reden maar niet heel vroeg op en vinden ontbijten omstreeks 09.15 uur een prima tijd.
We zoeken na het ontbijt een heel rustig plekje in een lounge die afgelegen ligt van de drukke bars in het middendeel van het schip. We brengen de ochtend kletsend en kaartend door en gaan na een rondje over de verschillende dekken lunchen op dek 14. We besluiten om daarna een paar uurtjes naar onze kamer te gaan en later in de middag te gaan sporten in de fitnessruimte.
De toegang tot de gang naar onze hutten is geblokkeerd omdat er in het centrale deel van onze verdieping een foto expositie staat opgesteld met een groot aantal zitplaatsen ervoor waar belangstellenden kunnen gaan zitten om te kijken en natuurlijk ook te kopen. Als de dame die de blokkade naar onze gang bewaakt ons te kennen geeft dat wij op andere wijze onze slaapplaats zullen moeten zien te bereiken, geven de mannen duidelijk te kennen dat daar geen sprake van kan zijn. De boodschap komt blijkbaar meteen duidelijk over want alles wordt meteen opzij geschoven om ons vrije doorgang te verlenen. Wij voelen ons voor een klein momentje echte VIPS .

Om 15.00 zijn we er klaar voor om in sportkleding een uurtje te gaan werken aan onze conditie. We leven ons uit op de diverse fitness apparaten en hebben daar zo'n goed gevoel over dat we er na het opfrissen een lekker wijntje op drinken. Er schijnt een zomers zonnetje, de lucht is strakblauw en datzelfde kunnen we van de zee zeggen. Dit hebben we verdiend!

Het diner vanavond is weer in ons vertrouwde restaurant waar we genieten van een heerlijke maaltijd. Jan Z. voelt zich na de maaltijd zó voldaan dat hij met onbedoeld forse kracht zijn wijnglas op tafel zet. Dit blijft niet zonder gevolg, misschien zat er een zwakke plek in het glas óf kent Jan zijn eigen kracht niet? Feit is dat hij de bolle bovenkant van het glas in zijn hand houdt terwijl de voet over de tafel rolt. Jan lijkt zelf het meest geschrokken maar hij heeft bij de bediening inmiddels zoveel credits opgebouwd met zijn grapjes dat het als een incidentje wordt gezien waar hij echt niks aan kon doen.

Na een lekker kopje koffie in onze favoriete Baristo koffiebar en een potje kaarten besluiten de heren hun geluk te gaan beproeven in het casino met een vooraf daarvoor gereserveerd bedrag. Jan Z. speelt black jack en is met weinig geluk in het spel snel door zijn poen heen. Jan M. speelt op een speelkast en ziet zijn startkapitaal van $ 8,-- al snel vermeerderd tot € 76,--. Op dat moment wint hij een bonusspel waarbij hij sterren aan moet tikken om een jackpotbedrag te scoren. De sterren staan echter muurvast op het scherm en reageren nergens op. Het blijkt dat de machine is vastgelopen. Communicatie van de mannen die dit moeten doen blijkt niet hun sterkste punt, zonder iets te zeggen wordt de kap opengemaakt en wordt er met grote aandacht gekeken naar de vele snoertjes en draadjes die aan de binnenkant van de kast hangen. Wat naar links hangt wordt naar rechts geduwd en andersom en daarna wordt de kap weer dichtgemaakt maar het apparaat doet nog steeds niets. Na 3 x herhalen van dit ritueel zonder een woord te zeggen en een uiteindelijke volledige reset kan het bonusspel toch gespeeld worden. Jan sleept op de vrije spelletjes nog wat dollars binnen maar daarna loopt de kast opnieuw vast. Wij zijn er wel klaar mee voor vandaag, Jan casht zijn toch 12 x verdubbelde $ 8,-- en daarna zoeken we onze slaapkamer op. Morgen vroeg op voor een dag genieten in Lissabon!

Vrijdag 13 september|
Om 07.15 uur sta ik, dit keer samen met zo'n 20 andere passagiers, op dek 15 om het cruiseschip te zien binnen komen in de haven van Lissabon. Het is langzaam licht aan het worden, maar nog steeds zo donker dat de hele stad bestaat uit lichtjes. Een prachtig gezicht. We varen over de Taag en zien in de verte de ingangspoort naar het centrale plein in de stad. Vanaf het schip een prachtig gezicht.

Om 08.30 uur zijn we alle vier fris en fruitig klaar voor de start van de dag. Na ons ontbijt vertrekken we naar de terminal waar de hop on hop off bussen klaar staan. Daar blijken er verschillende van te zijn, die allemaal hun eigen aanbod hebben voor de ritten die men wil maken. De balie voor een ticket met de rode bus is de eerste in de rij, daar kopen wij een kaartje. Het is een prachtige zonnige dag dus wij installeren ons op de bovenste verdieping van de bus. Wat ons betreft kan de verkenning beginnen!

Het eerste deel van de tour voert ons een klein stukje door het oude centrum van Lissabon en gaat daarna de route rijden naar Belém, een oude wijk van Lissabon waar het prachtige Hiëronymietenklooster staat. Het is een van de meest prominente gebouwen in deze stad en sinds 1987 toegevoegd aan de werelderfgoedlijst van Unesco. Naast het klooster is ook een winkeltje waar de lekkerste zoete pasteitjes ‘Pastéis de Belém’ worden verkocht.
Wij bekijken en fotograferen al het moois vanaf het dak van de hop on hop off en genieten van de prachtige plaatjes die we aan ons voorbij zien trekken.
Op een bepaald punt is er een overstap op een andere bus die de Oriente route gaat rijden, o.a. langs het Benfica stadion en door ‘Parque das Nações, de moderne wijk van Lissabon. In 1998 is in deze wijk een wereldexpositie geweest en vanaf dat moment zijn er nog heel veel mooie architectonische hoogtepunten bij gebouwd. Vanuit de bus zien we de ‘Ponte Vasco da Gama’, een 17 kilometer lange brug over de rivier de Taag. De brug is vernoemd naar de Portugese ontdekkingsreiziger Vasco da Gama. Vervolgens passeren we het Oriente station, een enorme stalen constructie waarin een treinstation, een metrostation en een busterminal gehuisvest zijn. Ook zien we de ‘Ponte de 25 abril’, een prachtige hangbrug over de Taag met daarachter het 100 meter hoge monument Cristo Rei.

De rit neemt in totaal zo'n 3 uur in beslag. Als wij rond 14.00 uur terug zijn bij de haven besluiten we om nog te voet naar het historisch centrum van Lissabon te lopen, gelegen in de wijk Baxia. We wandelen naar het grote plein Praça do Comércio met zijn toegangspoort naar de Taag: ‘Arco da Rua’. Het is een prachtig gezicht om daar te staan en om je heen te kijken naar alles wat er om ons heen gebeurt.
Het is inmiddels 33 graden en de hitte hangt als een deken over de straten. Tijd voor een verfrissend drankje op een terras in de mooie hoofstraat. Daarna lopen we wat rond door de kleinere straatjes om in elk geval de speciale Lissabon trammetjes te zien en de variatie aan tuktuks die hier rijden. We kopen een paar leuke souvenirtjes en na een uurtje houden wij het voor gezien en maken we de wandeling terug naar het schip.

Om 14.30 uur zijn we terug aan boord. We scoren een gezonde salade in het buffet restaurant en terwijl de heren een uiltje knappen gaan Maria en ik nog een uurtje zwemmen in het binnenbad(je) op dek 12. Tijdens het baantjes zwemmen hebben we leuk contact met twee zussen waarvan de ene in Nieuw-Zeeland woont en de andere in Australië. Zij hebben een verleden van voorouders in Nederland en vinden het erg leuk om daarover te vertellen. Na een kwartiertje Engels babbelen met wat Nederlandse woordjes er tussendoor maken wij onze 'klus' af en gaan we ons opfrissen voor een borrelmomentje en het diner.

Wij hebben in het restaurant inmiddels gezellig contact opgebouwd met twee vriendinnen uit Ontario in Canada die zonder hun echtgenoot deze cruise maken. Zij zitten aan de tafel naast ons, interesse in elkaars leven is onderwerp van gesprek maar ook Jan Z. die regelmatig de clown uit hangt is een belangrijkste factor voor de contactmomentjes. Er wordt elke avond veel gelachen bij ons én bij de dames aan tafel.

Na het diner gaan wij naar dek 5 om bij de Barista koffiebar een lekkere kop koffie te drinken. Barman Camilo levert de cappuccino van Maria af met een hartje in de opgeklopte schuimlaag, in die van mij is een hondenkop te herkennen. Hij glimt van trots van onze complimenten en belooft ons morgenavond een cappuccino met een vlinder erop. Camilo's collega beweert dat zij dit veel beter kan en daagt hem uit om er een challenge van te maken. Wij hebben een deal!
Na de koffie volgt nog een uurtje casino waar de dollars winst van gisteren worden gereduceerd tot de helft. Er wordt een verstandig besluit genomen: beter een beetje over dan alles verspeeld. Wie weet later in de week meer geluk.

Zaterdag 14 september
Ons schip is gisteravond om 18.00 uur zijn we vertrokken uit Lissabon en komt vandaag om 11.00 uur in Cadiz aan. Wij hebben uitgeslapen en zitten om 09.15 uur aan het ontbijt. Daarna een lekker kopje koffie en dan zijn we precies op tijd om op dek 15 de binnenkomst mee te maken in de haven van Cadiz.

De rij van passagiers die daarna ontstaat om meteen van boord te gaan is zó groot dat wij besluiten nog maar een uurtje te wachten. Om 12.00 uur is het eindelijk rustig en vertrekken wij voor een wandeling in de stad, ongeveer 5 minuten lopen van het schip naar de rand van de stad. Wij wandelen vervolgens 3 uur door de mooie oude straten en langs de buitenkant van de stad waar uitzicht is op het strand en de zee. Er is veel te bewonderen, en te fotograferen. Met 24 graden is het zeer aangenaam om op deze manier invulling te geven aan onze dag.

Terug aan boord zijn de mannen weer toe aan een uurtje relaxen, Maria en ik sloven ons uit in de fitness ruimte zodat we bij thuiskomst nog steeds in ons zelfde kledingmaatje passen.

Ook vanavond weer veel vrolijkheid met onze buurvrouwen tijdens het diner. We worden opnieuw verwend met een heerlijke maaltijd waarbij we als verrassing een extra toetje krijgen aangeboden, het favoriete gerecht van de oma van ober Jessie. Het is té onbeleefd om daar nee tegen te zeggen (én té lekker!), dus we proppen het er voor één keer bij (met uitzondering van Maria die het resultaat van haar sportuurtje niet wil verknallen, stoer hoor!).

In de Baristo bar staan Camilo en zijn collega er al klaar voor om hun challenge uit te voeren, met geconcentreerde gezichten staan zij achter de bar hun vlinder kunstwerk in het cappuccinoschuim te maken terwijl wij hun verrichtingen op de foto zetten. Beide cappuccino's hebben een mooie vlinder schuimkraag maar wij verklaren Camilo toch als de echte winnaar. Zijn avond kan niet meer stuk.

Terwijl in de hal van dek 3 de zangeres die daar dagelijks optreedt haar zangkwaliteiten laat horen constateren wij dat zij de afgelopen week geen vorderingen heeft gemaakt. Haar stem klinkt schel en hard en ze haalt beslist niet alle tonen even zuiver. De voornamelijk Amerikaanse gasten op de volle dansvloer weten het echter wel te waarderen want na ieder nummer wordt er enthousiast geapplaudisseerd. Ook op verdieping 4 en 5 wordt volop genoten door gasten die over de trapleuningen heen op de dansvloer kunnen kijken en lekker staan mee te swingen. Voor sommigen lukt dat ook alleen maar omdát ze zich aan de trapleuning vast kunnen houden. Wij hebben niet de behoefte om daar tussen te gaan staan en leggen een kaartje terwijl Camilo voor onze drankjes zorgt.

Ons schip is om 19.00 uur vertrokken en is op weg naar Gibraltar. De verwachting is dat we onderweg regen en onweer krijgen maar in die uurtjes hopen wij op een oor te liggen en rustig te kunnen slapen.