Hereniging in Auckland en eerste indrukken

Hereniging in Auckland en eerste indrukken

Vandaag weer een vlucht van 10 uur te gaan maar voor het zover is hebben we nog een paar uur in Hong Kong. Na het ontbijt maken we een ochtendwandeling, vertrekkend vanuit het hotel. We beginnen met een kop koffie bij ons favoriete Starbucks koffietentje waar ze heerlijke espresso en cappuccino maken. Daarna wandelen we vanuit ‘onze wijk’ Nordpoint door de omgeving en belanden op deze manier in het Victoria Park. Daar zien we met welke (dagelijkse) sportieve activiteiten de Chinezen zich bezig houden. Het park is hier helemaal op ingericht. We zien mensen hardlopen op een speciaal hiervoor aangelegde baan naast het wandelpad, er zijn overal hoekjes, hofjes, paadjes en blokjes ingericht voor het uitoefenen van Tai chi, kickboksen, voetmassage (lopen met dunne plastic slippertjes over puntige stenen) en allerlei andere vormen ven bewegen. Waar er meer mensen tegelijk bezig zijn met zo’n vorm van bewegen wordt ook het sociale aspect niet uit het oog verloren. Terwijl de oefeningen fanatiek worden uitgevoerd wordt tegelijkertijd bijgepraat. Jullie zullen vast begrijpen dat dit in de meeste gevallen dames betreft (want twee dingen tegelijk!). In dit zelfde park wordt intussen hard gewerkt om het te versieren ter gelegenheid van het Chinese Nieuwjaar wat op 26 januari gevierd gaat worden. Na op deze manier nog weer een ander stukje Hong Kong te hebben gezien lopen we terug naar het hotel. Een ochtendwandeling van 1,5 uur zit erop….. mooi compensatie voor ruim 10 uur stilzitten in het vliegtuig straks!

Om 12.05 uur worden we opgehaald bij het hotel (dit keer de oranje sticker opgeplakt) en met de transferbus naar de luchthaven gebracht. Dit is een rit van 5 kwartier en het valt opnieuw op hoeveel wegen over, onder en parallel aan elkaar er zijn en wat een indrukwekkende stad Hong Kong is. Ook de haven, alles wat daar vaart en alles wat daar nog gebouwd wordt laat een onuitwisbare indruk achter. Ruim 2 dagen Hong Kong was zeer de moeite waard om te hebben gezien, maar Nieuw Zeeland lonkt!
Om 12.30 uur lopen we de vertrekhal in waar we online binnen 2 minuten kunnen inchecken. Vervolgens worden de koffers gelabeld en dan kunnen we met een treintje naar gate 40 waar ons vliegtuig om 15.25 uur naar Auckland zal vertrekken. Het blijkt dit keer een airbus te zijn, minder beenruimte, smallere stoelen en i.p.v. 3-4-3 (lijkt wel voetbal!) indeling is het 2-4-2.
Cees en Ellij zitten naast elkaar en wij er achter. Na de eerste vlucht met toch beduidend meer ruimte voor onszelf is dit voor 10 uur stilzitten wel wat minder, maar ach, af en toe een rondje lopen door het achterdeel van het vliegtuig, zelf een glaasje water of een drankje halen, been- en armoefeningen in het gangpad…. We slaan ons er door heen, alles gericht op het einddoel voor vandaag!
Door een kleine file op de startbaan gaan we om 15.40 uur de lucht in. Na een goede vlucht landen we om klokslag 07.30 uur plaatselijke tijd (5 uur later dan in Hong Kong) in Auckland, binnen 10 uur heeft de grote grijze vogel 9178 km weggetikt en kunnen wij bij een temperatuur van 18 graden aan een nieuw deel van ons avontuur beginnen.

De spanning begint voor Jan en Gerrie nou toch wel echt toe te nemen. Zij willen – liefst nu meteen! – twee koppies zien: Auke en Ramona! Maar voor het zover is moeten er nog een paar zaken worden afgehandeld. Wij hebben in het vliegtuig een formulier in moeten vullen waarop we moesten aankruizen of we etenswaren mee het land in nemen, of we outdoor sporten hebben bedreven, of we in de gevangenis hebben gezeten, waarom we naar Nieuw Zeeland komen en, belangrijker nog, wanneer we weer zullen vertrekken! Dit formulier wordt bij de douane gecontroleerd, de vragen worden voor een deel nog eens mondeling herhaald, maar niet voordat aan ons in het kiwi-engels is gevraagd ‘How are you today? Do you have a nice day?’ Intussen blijven de antwoorden wel belangrijk en moeten zowel Jan en Gerrie als Cees en Ellij hun retourticket laten zien om te bewijzen dat ze ook echt op 8 februari weer het land zullen verlaten. Vervolgens moet alle bagage door de scanner om te checken of er echt geen etenswaren in de tassen/koffers zitten die risico voor het land zouden kunnen betekenen. Ook lopen er douane ambtenaren rond met honden die de rugzakken van de toeristen besnuffelen op zoek naar dingen die niet geoorloofd zijn. Het duurt allemaal even maar Jan en Gerrie kunnen uiteindelijk zonder problemen met al hun bezittingen doorlopen. Voor Cees en Ellij gaat dat niet op. Misschien heeft Ellij te hard staan giechelen, misschien heeft Cees een verkeerd kruisje ingevuld…….. Ellij moet eerst bij de douane haar pet afzetten om te bewijzen dat zij het is die op de foto van haar paspoort staat en Cees moet vervolgens mee een kamertje in. Omdat het allemaal wel heel lang duurt en Jan en Gerrie bijna niet meer te houden zijn lopen die vast door naar de uitgang waar ze na ruim 8 maanden Auke en Ramona terug zien….. En dáár stáán ze…… met een mooi bordje met daarop de namen ‘Middelkoop & Brinkhuis’ (daar heeft Ramona haar best op gedaan!) en we kunnen elkaar vástpakken!!! Natuurlijk druppen er een paar traantjes maar dat hoort erbij. En ook Auke, die probeert het moment met de camera vast te leggen willen we vastpakken en zoenen, dus genoeg gefotografeerd! Elkaar met z’n vieren vasthouden is nu toch wel het ultieme gevoel van geluk!
Dan wordt het wachten op de familie Brinkhuis. Dat duurt nog wel een minuut of 10, maar dan komen zij toch ook door de deur die naar de uitgang leidt! Cees blijkt mee te hebben gemoeten een speciaal kamertje in, met een douanebeambte met grote witte handschoenen aan….. Cees vreesde het ergste, maar het bleek om niet meer te gaan dan zijn schoenen waar hij misschien wel outdoor-vuil onder had zitten… die schoenen moesten voor de zekerheid worden ontsmet en daarvoor moest hij op een desinfecteermat gaan staan en een aantal spring- en swingbewegingen maken…… en laat Cees daar nou toevallig heel goed in zijn!!! Kwam dus gelukkig heel snel goed.

Aan de overkant waar Auke en Ramona staan te wachten staat bij het hek ook de agent van onze reisorganisatie met een bordje Middelkoop/Brinkhuis. Hij brengt ons met onze bagage naar ons hotel voor de eerstkomende twee dagen, aan de rand van het centrum van Auckland. We spreken af dat Auke en Ramona hier ook naar toe komen en dat we dan met elkaar koffie kunnen drinken en tijd hebben om bij te praten. Om 10.30 uur zitten we met elkaar te kwekken en voelt het helemaal goed om weer even zo dicht bij elkaar te zijn. We beginnen met Auke de allerhartelijkste groetjes te doen van zijn ouders en hem namens hen de Volkskrant aan te bieden, het favoriete stukje Hollands leesvoer van Auke en Ramona. Verder hebben we kaarten voor ze van oma’s en opa en andere lieve dingetjes van familie.
Voor Gerrie is er een heel speciaal verlaat verjaardagcadeautje: een paar prachtige oorbellen, gekocht in The Art Centre in Christchurch….. daar willen we zelf ook naar toe!
Om 11.00 uur merken we alle vier goed dat we een nacht hebben overgeslagen, dus besluiten we 2 uur te gaan slapen om daarna de rest van de dag te proberen door te komen en vanavond pas op een normale tijd naar bed te gaan zodat de jetlag zo snel mogelijk te boven zijn. We zetten de wekker en zo lukt het om om 14.30 uur door de hoofdstraat van Auckland naar de 328 meter hoge Sky Tower te wandelen waar we Auke en Ramona opnieuw ontmoeten om door hen te worden rondgeleid in een stad die zij inmiddels op hun duimpje kennen. We wandelen door het stadspark waar de foto-van-vier voor ons reisblog wordt gemaakt en uiteraard ook een familiekiekje van-de-andere-vier en een totaalplaatje-van-zes. Wandelend door de stad komen we precies rond happy houer tijd langs een gezellig restaurantje. Tijd voor een drankje! Daarna naar een steakhouse voor een eerste Nieuw Zeelandse T-bone steak voor Cees en Jan. De rest eet vis of vegetarisch, en zo vult ieder naar wens en naar volle tevredenheid zijn/haar buikje. Vroeg bedtijd vanavond. Morgen hebben volgens ons reisprogramma nog een rustdag en gaan we, samen met Auke en Ramona nog een ander stukje Auckland ontdekken.
Zaterdagmorgen, na het ontbijt wandelen we naar de haven en stappen daar vanaf het havengebouw met Auke en Ramona op de boot naar Devenport, een schiereilandje op 10 minuten varen van Auckland. Vanaf deze kant hebben we een prachtig beeld van de skyline van Auckland. We wandelen langs prachtige villa’s en in zomaar een gesprekje met een van de bewoners krijgen we een tip hoe we naar het strand kunnen lopen vanwaar we een stuk langs het water kunnen lopen en kunnen genieten van de prachtige sferen die dit op een zonnige dag oplevert. Op advies zijn we meteen maar begonnen met sunblock smeren en aan de kracht van de zon te voelen lijkt dit echt geen overbodige actie. Het is zo’n 23 graden en dat voel je beslist! We drinken een koel frisdrankje bij een soort van kantine, behorend bij een cricketveld waar op dat moment een wedstrijd wordt gespeeld. De enthousiaste man achter de bar is gaarne bereid iets van de spelregels van dit spel aan ons uit te leggen!
Vervolgens weer in actie om wandelend onze weg voort te zetten. Rond 13.30 genieten we van een heerlijke lunch en daarna varen we terug naar Auckland waar het voor Cees en Ellij en Jan en Gerrie duidelijk weer tijd is voor een middagdutje. Auke en Ramona hebben dus wat ons betreft een vrij te besteden middagdeel.
We spreken af dat we vanavond nog gezellig koffie zullen drinken met elkaar waarna we dan weer afscheid van Auke en Ramona zullen nemen tot 1 februari, de dag dat we in Queenstown zullen arriveren. Daar zullen we dan opnieuw 1 dag met elkaar optrekken.
Morgenochtend zal onze Toyota Crown worden afgeleverd, en dan zullen we gaan ontdekken hoe snel we het links rijden onder de knie zullen krijgen. Daarover de volgende keer!

Lieve/hartelijkie groetjes
Cees & Ellij
Jan & Gerrie

- Auke en Ramona: wij vonden het super dat jullie zoveel tijd voor ons hebben vrij gemaakt en in ONS tempo mee konden komen!
- Ralph, Marcel, Marjon, Sander, Wout en Jasmijn: we missen jullie! In Holland maar snel een weekendje met elkaar er op uit wat ons betreft!
- draadloos internet is hier duur en lang niet overal mogelijk; het kan gebeuren dat het even stil blijft vanaf deze kant van de wereld, maar we doen ons best jullie regelmatig te blijven informeren.
- Ma Middelkoop, van harte gefeliciteerd met uw 86e verjaardag op 22 januari!
- Emy, alvast van harte gefeliciteerd met je ?? verjaardag op 24 januari!