Lichtprocessie

Voor vandaag staat er mis in de buitenlucht op het programma met daarna wandelen langs de grot met het heilig water. Omdat we om 09.15 uur naar het heiligdom vertrekken zitten wij al om 08.15 uur aan het ontbijt zodat we ons niet hoeven te haasten.

In het restaurant is vanaf dag één dat we er zijn duidelijk merkbaar bij alle maaltijden dat er een personeelstekort is, er lopen 3 bedienden die de maaltijden uitserveren voor meer dan 100 personen die op hetzelfde tijdstip aan tafel zitten voor hun warme middag- en avondmaaltijd.

Bij het ontbijt ontbreekt er van alles, het brood is op, het beleg, de koffie- (lees: soep)kommen.... zij rennen de benen onder hun lijf vandaan maar kunnen het gewoon niet voor lopen.

Wij proberen in de modus te blijven van onze pelgrimsgedachte en ons niet te ergeren en vooral niet te stressen, ondanks dat wij soms moeten haasten om op tijd paraat te staan om gezamenlijk naar een kerkdienst te gaan.

Als wij om 09.15 uur vertrekken regent het dus worden onze meegenomen weggooi-regencapes in gebruik genomen. Iedereen op straat draagt wel zo'n ding en in elke souvenirwinkel hangen er wel een aantal bij de ingang.

Bij aankomst op het plein blijkt dat alle zitplaatsen voor de mis in de buitenlucht al bezet zijn en wij vijf kwartier regenjas-aan-regenjas zullen moeten staan in een enorme mensenmassa. Nu zijn wij wel bedevaartgangers maar dit vraagt wel echt veel van ons. Wij besluiten deze mis over te slaan en gebruiken de vrije tijd die we daardoor krijgen om ergens en koffietentje te zoeken waar ze hopelijk een lekker bakkie schenken. Onderweg zien we in een van de souvenirwinkels een stevige regenjas hangen die in zowel in Tilly's maat als de mijne verkrijgbaar is. De prijs is € 9,50 per jas, met de weersverwachtingen voor de komende dagen vinden we dat een verantwoorde aankoop als alternatief voor de weggooicape. Het heeft nog wat voeten in de aarde om de verkoper zover te krijgen dat hij de vacuum verpakte jassen in onze maat uit de verpakking haalt zodat we ze eerst kunnen passen. Hij lijkt te denken dat wij zijn van het type 'kijke, kijken, nie kope'. Als blijkt dat wij serieus van plan zijn de eigenaar van het gepaste exemplaar te worden draait hij bij en is hij zelfs enthousiast te krijgen om een foto van ons te maken in onze nieuwe aanwinst.

Blij verlaten wij zijn winkeltje en lopen de regen tegemoet!

We duiken een cafeetje in, drinken daar een heerlijk kopje koffie, delen een taartje en praten na over alles wat we de eerste dagen hebben meegemaakt.

Om 12.00 uur zijn we terug in het hotel voor de middagmaaltijd.

Vervolgens verzamelen we weer in de lounge voor een middagwandeling door Lourdes onder leiding van onze begeleider Rob, die ons de bezienswaardigheden buiten het heiligdom zal laten zien. De wandeling zal 2 uur duren wat niet helemaal goed ingeschat blijkt want in werkelijkheid zijn we ruim 3 uur onderweg. Ook tijdens deze wandeling hebben we veel profijt van onze regenjas.

We starten met een bezichtiging van de ondergondse Pius X Basiliek, waarin 25.000 mensen kunnen worden ondergebracht en waar dagelijks de Sacramentsprocessie plaatsvindt. Daarna wandelen we o.a. langs het ouderlijk huis van Bernadette Soubirous, het 'cachot' waar het gezin met 8 kinderen na faillissement van de ouders hun onderkomen vond in een ruimte van 4 x 4 meter en het kerkhof waar de familie van Bernadette begraven ligt.

Het avondeten is vanavond op verzoek om 18.30 uur in plaats van 19.00 uur zodat we ruim op tijd klaar zijn om naar het heiligdom te vertrekken waar we gaan deelnemen aan lichtprocessie. Opnieuw worden onze nieuwe regenjassen over onze zomerjas aangetrokken want ook vanavond houden we het niet droog. We vertrekken naar de Esplanade met een kaars in een papieren houder en sluiten aan in de rij met mensen die klaar staan om aan deze avond deel te nemen. Zachtjes regenen wordt langzaam harder regenen maar de mensenmassa is enorm en iedereen loopt in stilte mee terwijl het vanuit schemering nu snel echt donker wordt. Het is heel bijzonder om deelnemer te zijn in deze stoet. Te beseffen dat onze moeder en oma dit ritueel hier in de jaren zestig ook hebben beleefd geeft een heel speciaal gevoel. Wij lopen letterlijk in hun voetsporen. De gebeden en liederen ploppen allemaal op uit onze herinnering en kunnen we bijna woordelijk meezingen.

Wij lopen terug naar het hotel met een prachtige ervaring rijker en praten nog een uurtje gezellig na met een aantal mensen uit onze pelgrimsgroep waarmee we gezelligheid en saamhorigheidsgevoel ervaren.