Schade aber es ist wieder vorbei!

vrijdag 21 juni
Onze laatste vakantiedag vandaag, maar ook een feestelijke dag: Cees is jarig en mag zich weer een jaartje wijzer voelen. Wij zijn op zoek geweest naar slingers en ballonnen om de caravan te versieren maar die bleken in de Tsjechische en Duitse winkels waar wij geweest zijn de afgelopen weken nergens te koop. We hebben nog overwogen om ons zingend aan de caravan te melden maar we schatten in dat Cees er de voorkeur aan geeft om deze feestelijke dag rustiger te beginnen dan met ons gekwetter, dus wij beheersen ons. Het koffiemoment vanmorgen benutten we voor het zoenmoment, in plaats van slingers krijgt Cees een lekkere fles wijn waar hij ongetwijfeld blijer mee is dan slingers en ballonnen.
Na de koffie rijden we naar Kranichfeld om de auto vol te tanken en de laatste boodschapjes te doen en dan is het moment aangebroken dat alles wat bij kamperen met de caravan hoort weer opgeruimd moet worden. Er wacht Jan nog een onverwachte klus, een van de caravanbanden blijkt lek te zijn en moet dus vervangen worden door het reservewiel. Het is 32 graden, niet de temperatuur die je wenst voor zo’n soort inspanning, maar met wat hulp van vriend Cees wordt de klus geklaard en kunnen wij morgen met een veilig gevoel vertrekken.

Aan het eind van de dag gaan we naar een typisch Duits restaurant in Kranichfeld waar we door Cees getrakteerd worden op een verjaardagsetentje. Bij binnenkomst loopt er bij de ingang van het restaurantje een dame in wandel outfit met een jengelend kindje aan de hand. Het kindje wordt in een daarvoor geschikte draagzak gestopt en op haar rug gehesen. Wij denken dat zij het restaurant gaat verlaten en aan de wandel zal gaan maar niets blijkt minder waar. Zij is de serveerster (tevens eigenaresse?) en vertelt dat haar man zich bezig houdt met de andere 3 kinderen die zij hebben terwijl zij dit kindje in slaap probeert te krijgen. De bestelling wordt opgenomen en vanuit de keuken dringen al snel de heerlijke geuren onze neusjes binnen. Bij alles wat wordt afgeleverd aan onze tafel en die van de andere inmiddels binnen gekomen gasten is de serveerster met kind degene die komt bedienen, bij elke buiging die zij maakt naar de tafel om iets neer te zetten, buigt het jongetje mee voorover, eerst nog met zijn oogjes wijd open en nieuwsgierig de wereld inkijkend zonder een kik te geven, maar op een bepaald moment wordt de slaap hem toch de baas en zien we hem meedeinen op de bewegingen van mama zonder dat hij zich nog van de gasten en de rest van de wereld bewust is. Mama kan haar kind afleveren om aan zijn echte nachtrust te beginnen terwijl zijzelf daarna iets meer bewegingsvrijheid heeft voor haar avondbaantje!
We smullen van een heerlijke maaltijd terwijl we vanuit het restaurant uitzicht hebben op Oberschloss Kranichfeld, een kasteel dat op een steil klakstenen klif ligt en daardoor boven de stad uitstijgt. We besluiten onze vakantie af te sluiten met een ritje door de kronkelige straat naar het kasteel waar we nog een paar mooie laatste foto’s maken die we toevoegen aan onze overige vakantie indrukken.

zaterdag 22 juni
We zijn om 06.45 uur uit de veren om ons op te maken voor een lange reisdag naar huis. Na afscheid te hebben genomen van elkaar rijden Cees en Ellij om klokslag 08.00 uur de camping af, op weg naar Roermond waar zij nog een weekje aan hun vakantie vast willen plakken. Na ruim 3 weken gezamenlijk optrekken is het altijd weer een lastig moment om afscheid te nemen, maar dat beschouwen we ook als een goed teken want we kunnen terugkijken op veel gezelligheid gezamenlijke avonturen met elkaar.
Wij zijn om 08.30 uur zover dat we kunnen beginnen aan de rit naar Delfgauw. Voordat we de camping afrijden leveren we het douche-/slagboompasje in waar we nog 35 euro borg voor retour krijgen. Jan maakt meteen van de gelegenheid gebruik om zijn beklag te doen over de slechte wifi kwaliteit op de camping waarvoor we voor 10 euro een voucher hadden gekocht voor een week wifi gebruik. Het heeft meer ergernis dan plezier opgeleverd want er was nauwelijks verbinding te krijgen waardoor we zelfs het voetbal van de Oranje vrouwen niet hebben kunnen volgen. Zeer klantvriendelijk wordt tegen overleg van de voucher de 10 euro terug betaald.

Bij vertrek is het 17 graden, mooie temperatuur om de reisdag mee te beginnen.
Omdat het zaterdag is is het erg rustig op de Duitse wegen en hebben we nauwelijks hinder van de wegversmallingen die we regelmatig tegen komen.
Als we om 16.15 uur weer op ons vertrouwde adres arriveren is de thuiskomst temperatuur 25 graden en hebben we 620 kilometer gereden.
Buurvrouw Olga heeft voor ons al een mooie plekje vrij gemaakt waar onze caravan geparkeerd kan worden. Dat voelt echt als welkom thuis!
Na ruim 3 weken genieten van het campingleven, de mooie omgevingen, veelal zonnige dagen, volop activiteit en sportiviteit (maar ook luieren op zijn tijd) begint het uitpakken, opruimen, poetsen en toch ook nog heel lang nagenieten.