Water en theater spektakel

zaterdag 15 juni
We zijn vroeg wakker na een warme nacht en datzelfde geldt voor Cees en Ellij. Om 09.00 uur zijn we daarom al op weg naar Hřensko, een dorpje net over de Tjsechische grens. De route hier naar toe is dezelfde die we gisteren gefietst hebben maar vandaag gaan we met de auto. Net buiten het dorpje worden we door een zeer onvriendelijke dame naar een rij gedirigeerd om te parkeren, zéér strak tussen twee andere auto’s in om zoveel mogelijk parkeergeld binnen de kunnen halen. Voor Є 5,-- mogen we daar een hele dag staan, er zijn geen andere mogelijkheden, dus wij gehoorzamen braaf en worstelen ons als slangenmensen de auto uit. We lopen naar het startpunt voor een wandeling door de Edmundsklamm, een van de mooiste kloven van Oost-Europa.
De paden die gecreëerd zijn voor de wandeling zijn gedeeltelijk uitgehouwen in de rotsen, er zijn zelfs enkele tunnels. Na 2 kilometer wandelen langs het water arriveren we bij een riviertje waar we tegen het gepensioneerdentarief van € 1,50 p.p. door een bootsman door het ravijn worden gevaren. In het laatste deel worden we zelfs nog ‘verrast’ door een waterval (lees: door een trek aan een kabel komt er een hevige plons water naar beneden). Na 20 minuten stappen we uit het bootje en beginnen we aan een wandeling naar de bewoonde wereld, deze wandeling blijkt na de eerste 2 kilometer in een steile klim van nog een kilometer naar het 135 meter hoger gelegen dorp Mezni Louka te leiden. Het is inmiddels 32 graden en de klim vraagt zoveel energie dat het als een fata morgana voelt dat de aankomst in het dorp begint op een terras. We zoeken een plekje in de schaduw en besluiten hier behalve een koele slok ook onze lunch te bestellen. Het personeel blijkt niet echt goed op elkaar ingewerkt waardoor we 45 minuten op ons eten moeten wachten en het dan uiteindelijk in etappes opgediend krijgen. Behalve wat ergernis is dat geen probleem, wij hebben nog een hele middag voor ons dus vooral niet haasten.
Cees en Ellij vinden de waterglazen die het restaurant gebruikt erg mooi en op de vraag van Cees aan de serveerster of deze glazen ook door hun geleverd kunnen worden krijgen zij er vier cadeau (wellicht iets goed te maken n.a.v. de slechte bediening?). Ellij wil de glazen in haar rugzak stoppen, maar gentleman Cees wil niet dat zijn vrouwtje met vier zware glazen moet sjouwen en propt er zijn eigen rugzak mee vol. Dat lijkt een soort voorzienigheid……

Met frisse moed beginnen we aan de volgende etappe, een wandeling van 6,7 kilometer door het bos terug naar de parkeerplaats in Hřensko.
We zijn nog geen 10 minuten onderweg, Jan en ik lopen voorop, of we horen een doffe klap. We kijken om en zien Ellij languit op het pad liggen, wat er precies gebeurd is weet zij zelf niet, meest waarschijnlijk is dat zij door haar enkel is gegaan. Na van de eerste schrik te zijn bekomen krabbelt Ellij weer overeind. Behalve een schaafwond aan haar kin, een zere knie, een zere enkel en een zere pink ‘doet’ alles het nog naar behoren en zet zij er dapper de pas weer in, we moeten toch onze eindbestemming halen. Om 14.30 uur arriveren we bij de auto en kunnen we aan de terugrit naar de camping beginnen. We zijn nog geen kwartier onderweg of er barst een hevige onweersbui los, waar Jan dapper door heen stuurt. Om 15.30 uur zijn we terug op de camping en is de onweersbui voorbij. We kunnen tot bedtijd buiten zitten in de heerlijke avondkoelte.

zondag 16 juni
Bij het opstaan regent het, een miezerig regentje waar we zeker niet over zullen klagen maar wat niet uitnodigt om buiten te vertoeven. We ontbijten in de caravan en bewijzen onszelf dat we ook best een paar uur kunnen niksen door lekker in onze hut te blijven zitten en de tijd te vullen met lezen. Hoewel Ellij na haar val van gisteren nog goed voelt waar ze last van heeft is dat voor haar geen reden om vandaag helemaal niks te ondernemen.
Om 14.00 uur is het weer zonnig genoeg om er toch nog op uit te trekken. We stappen met z’n vieren in de auto van Cees en rijden naar Meißen, een stad 25 km ten noordwesten van Dresden die wereldberoemd is geworden door de fabricage van Meissener porselein. Wij maken een wandeling door de mooie historische Altstad. Op de Albrechtsburg blijkt een voorstelling te worden gegeven ter gelegenheid van de opening van het theaterseizoen. Hier wordt een theaterspektakel opgevoerd afgewisseld met koor optredens. Leuk om daar tussen het publiek te staan en mee te genieten van een zondagmiddag met plaatselijke cultuur.
Na de wandeling kiezen we een leuk plekje op de Markt op het terras van restaurant 'Ratskeller', gevestigd in het historische gebouw van het laatgotische stadhuis. Op de website van het restaurant staat "Waar liefde de tafel bedekt, smaakt het eten het beste." Terwijl we luisteren naar de klanken van het porseleinen carillon van de Frauenkirche dat op elk hele uur een mooi deuntje laat horen laten wij hier de door ons bestelde konijnenbout met lentegroenten heerlijk smaken. Meer vakantiegevoel kan het vandaag niet worden!
Terug op de camping gunnen we onszelf een rustige avond, morgen rijden we alvast weer 200 kilometer huiswaarts waar we in de deelstaat Thüringen nog een paar leuke fietsroutes willen gaan rijden.