Voor de gein met de trein

zondag 9 juni
Voor vandaag hebben we een tentdag gepland, geen plannen voor avonturen dus, gewoon lekker ‘keutelen’ op de camping. We laten een wasje draaien in de wasautomaat (voor 2 euro per stel draait er een trommel vol) en we doen een wasje ‘op de hand’ die we niet met de hand hoeven uit te wringen omdat er een ouderwetse wringer beschikbaar is waar we de kledingstukken een voor een door heen kunnen draaien. Om 11.00 uur hangen onze waslijntjes vol met fris wapperende broekjes, bloesjes en handdoeken die binnen een paar uur weer droog en opgevouwen in de kastjes kunnen worden opgeborgen.
We rijden naar Český Krumlov voor wat boodschapjes bij de Tesco supermarkt en dan is het tijd voor een boterham. Hoewel we alle vier zeggen wel zin te hebben in een echte luie middag kunnen we geen van allen en paar uur niksen. Rond 16.0 uur besluiten we daarom toch maar een wandelingetje te gaan maken vanaf de camping richting het dorp en door wat daaromheen liggende weggetjes. We genieten van de mooie natuur en drinken op de terugweg een verkoelend drankje op een van de twee terrasjes die het dorp Chvalšiny rijk is. De dame die ons bedient heeft zegge en schrijven één boventand in haar mond maar heeft er duidelijk geen probleem mee om die met haar vriendelijkste lach volop ten toon te spreiden. Ons drankje smaakt er niet minder om.
Cees en Ellij verzorgen de avondmaaltijd die wat ons betreft een Michelin ster verdient.
We eindigen de dag in de bistro waar we een deel van de Nation League wedstrijd Portugal-Nederland kijken. Na de eerste helft houden we het voor gezien omdat we vinden dat er iets teveel analisten zitten, waaronder een dame die luidkeels verkondigt dat er een speler tussen zit die ‘boven zichzelf uit stijgt’. Wij hebben er waarschijnlijk niet genoeg verstand van, óf we zitten te ver van het scherm om het hele speelveld te kunnen overzien, hoe dan ook: wij zien niet wat zij ziet en houden het voor gezien! In de caravan volgen we de wedstrijd via social media en zo weten wij toch ook dat ‘onze jongens’ verloren hebben.
We slapen er niet minder om.

maandag 10 juni
Vandaag wordt onze laatst dag op de camping in Chvalšiny. Wij hebben nog een leuke activiteit op ons wensenlijstje staan. Nadat we de omgeving wandelend, per fiets en met de auto hebben verkend willen we ook nog een ritje maken met openbaar vervoer, wij gaan daarom vandaag met de trein vanuit Volary naar Kubova Hut. Beide plaatsjes liggen in een groot skigebied in het Boheemse woud. Vanaf de camping is het drie kwartier rijden naar Volary, de trein rijdt 1 x per 2 uur. Wij plannen onze rit zo dat we de trein van 10.45 uur kunnen halen. Aangekomen bij het treinstationnetje kopen we een retourtje voor 64 Tsjechische kronen per persoon (= ca. € 2,75). Wij hadden ons voorgesteld dat we met een soort toeristentreintje zouden gaan maar het blijkt ‘normaal’ openbaar vervoer te zijn, één wagon waar maximaal 48 personen in mee kunnen. De perronchef is met zijn rode pet duidelijk herkenbaar. De machinist hebben we niet meteen herkend, zijn uniform bestaat uit een zwart hemd zonder mouwen en een korte broek. Het belangrijkste attribuut op de trein blijkt de toeter te zijn, gedurende de rit van 35 minuten horen we gemiddeld elke minuut wel een keer het oorverdovende geluid als signaal voetgangers, fietsers en automobilisten die vanaf allerlei paden en weggetjes in het bosrijke gebied de spoorbaan kruisen.
Als wij om 11.20 uur het station Kubova Hut bereiken hebben we tot 12.40 uur de tijd om ons daar te vermaken. Als we die trein missen moeten we 2 uur wachten op de volgende. We wandelen het dorpje in en drinken op het terras van een duidelijk nieuw hotel in dit wintersportoord een heerlijke kop koffie. We houden net genoeg tijd over voor een wandelingetje van een half uurtje om weer op tijd op het perron te zijn voor de terugreis. Hoewel er geen bladeren op het spoor liggen laat de trein toch iets langer op zich wachten maar gelukkig horen we de ons inmiddels bekende toeter als aankondiging dat hij in aantocht is. Om 14.00 uur zijn we terug op de camping, het is vandaag 29 graden, eigenlijk te warm om erg actief te bewegen maar toch staat de rest van onze middag in het teken van opruimen en inpakken om morgen te kunnen vertrekken naar een volgende camping. Ons doel is vanuit Tsjechië 300 kilometer te rijden naar het plaatsje Pirna, gelegen in de omgeving van Dresden, Oost Duitsland.
We maken het ons gemakkelijk met avondeten en schuiven voor de laatste keer aan in de bistro waar we ook vanavond weer voor € 16,-- per persoon een heerlijke maaltijd voorgeschoteld krijgen, inclusief een drankje en koffie.