Tot de brug of tót de brug??

woensdag 13 september
Na een prima nacht zijn we opnieuw vroeg op. Bij daglicht valt extra op hoe verouderd het sanitair in het toiletgebouw is. ’s Nachts brandt er geen verlichting en moet je door het stikkedonker je weg zien te vinden naar het gebouw waarbij je ook nog wat onhandige trapjes op moet. Niet ‘mijn ding’ dus ik ben blij met eigen toiletje in de caravan! Ook de verhalen van andere campinggasten maken ons niet enthousiast om hier lang te blijven. Er is niets te doen op loopafstand, fietsen vanaf de camping is mogelijk volgens het boekje, maar de werkelijkheid is dat er een pad loopt langs de rivier en diezelfde weg kun je ook weer terug, en dat is het dan!

Wij besluiten om na de koffie een tour met de auto te gaan maken om de omgeving te verkennen en daarbij een aantal campings te gaan bekijken waar we eventueel naar toe zouden kunnen verplaatsen. Ook een bergrit naar de top van de Mont Ventoux nemen we in ons programma op.
We vertrekken om 10.00 uur en rijden eerst naar camping Fontisson in Chateauneud-de-Gadagne. De camping ziet er aardig uit maar toch niet helemaal wat wij zoeken. We verlaten het dorp door een paar hele smalle straatjes waar Jan zijn stuurmanskunsten hem goed van pas komen en gaan op weg om de route naar de Mont Ventoux te volgen. Rond lunchtijd passeren we Vaison la Romaine, een leuk toeristisch stadje met heel veel eetgelegenheden. Hier kiezen we een van de restaurantjes waar het redelijk vol zit (dat lijkt ons een goed teken) en schuiven daar een omelet naar binnen.
Met een volle maag vervolgen we omstreeks 13.45 uur onze weg naar de Mont Ventoux. Deze berg is ruim 1900 meter hoog, onderaan de berg is het 24 graden, als we boven komen niet meer dan 15 graden. De uitzichten zijn prachtig en wij zijn onder de indruk van de vele fietsers die we daar omhoog zien zwoegen. En, bijna nóg indrukwekkender zijn de fietsers die we met een rotvaart naar beneden zien komen. We rijden de berg aan de andere kant naar beneden en gaan via Malaucène en Carpentras naar Remoulins waar we camping nummer twee op ons lijstje gaan bekijken. Opnieuw passeren we, net als vanmorgen, de zeer culturele en toeristische stad Avignon wat veel drukte in het verkeer met zich meebrengt. We zien een beginnende brand langs de kant van de weg die er behoorlijk heftig uit ziet en hopen dat de passerende Franse automobilisten zo alert zijn om daar melding van te maken bij de brandweer.
Onderweg stoppen we nog even bij een Utile supermarkt waar we binnen 10 minuten onze boodschapjes voor het avondeten scoren. Om 16.30 arriveren we bij camping La Sousta in Remoulins. Na een rondje te hebben gelopen over deze camping, het prachtige sanitair te hebben gekeurd, het mooie zwembad te hebben bewonderd en bij de receptie onze voorkeur te hebben uitgesproken voor de gewenste plaats vertrekken wij met de zekerheid dat we morgenochtend gaan verkassen naar deze camping.

Als we terug komen op de camping waar we nog een nachtje zullen slapen is het 17.30 uur, 27 graden en hebben we 245 kilometer gereden vandaag. Tijd voor een koud biertje voor de chauffeur terwijl ik de aardappelen schil, een karbonaadje braad en de spinazie laat ontdooien.
Op het moment dat wij onze avondmaaltijd naar binnen werken vliegen zeer laag boven de camping vier vliegtuigen over die water blijken in te laden vanuit de rivier de Rhone die pal naast de camping ligt. Wij zijn ervan overtuigd dat dit met de brand te maken heeft die wij gezien hebben en houden angstvallig in de gaten of alles en iedereen om ons heen geen paniekverschijnselen vertoont. Dat is gelukkig het geval dus wij gaan rustig slapen.

donderdag 14 september
Opnieuw om 08.00 uur op. Wij zetten ons nomadenbestaan voort en gaan vandaag verkassen van Vallabrèques naar Remoulins, 21 kilometer verderop naar camping La Sousta, die meer aan onze wensen voldoet qua ligging, campingplaatsen en vooral qua sanitaire voorzieningen. Na het ontbijt pakken we de hele boel weer in, nemen afscheid van de vriendelijke campingeigenaresse die wij ons zullen blijven herinneren als ‘Olijfje’ omdat wij vinden dat ze lijkt op de vriendin van Popeye, uit het gelijknamige stripverhaal, die luisterde naam deze naam.
Ruim voor 11.00 uur zijn wij op onze plaats van bestemming en nog voordat de klok 12 slaat staan wij op het mooiste plekje van de camping met zoveel ruimte op onze plek dat we kunnen kiezen waar we de auto neerzetten en ruimte genoeg over houden om naar eigen keus in de zon of in de schaduw te zitten. Heerlijk dicht bij het moderne toiletgebouw wat keurig wordt schoongemaakt en waar de doucheruimtes inclusief wasbak en ruime aankleedruimte zijn. Dit is waar we blij van worden!
Er staan prachtige grote wasmachines waarin we na bijna een week onderweg een volle trommel kunnen laten draaien.
Nadat ons schone wasje fris aan de lijn is gehangen genieten we een paar uurtjes in het zonnetje van ons mooie campingplekje. In de loop van de middag rijden we naar een grote Leclerc supermarkt in Les Angles, waar we onze watervoorraad, koffie en andere dagelijkse boodschapjes aanvullen.

Terug bij de caravan trekken we de wandelschoenen aan en lopen we ca. 800 meter van de camping naar Pont du Gard, een Romeins aquaduct dat later is uitgebreid tot een brug. Het bouwwerk ligt in de buurt van de bekende plaatsen Nimes en Uzés en staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Op de camping hangt een bordje waarop staat ‘toegang tot de brug is gratis’. Aangekomen bij het parkeerterrein staat er een bord waarin vriendelijk verzocht wordt bij het informatieloket een ticket te kopen. We zien mensen voorbij fietsen en wandelen die hier geen gehoor aangeven, ook wij lopen door, op de camping hangt immers een bord waarop staat dat de toegang gratis is. Aangekomen bij de brug genieten we van de prachtige omgeving, we zien sportievelingen in kano’s op de rivier varen en de wandelroute omhoog naar de brug is een aardig klimmetje maar zeer de moeite waard. Ook hier zien we weer aanwijzingen dat de route naar Santiago de Compostela hier langs gaat. Voorbij de brug loopt een breed pad dat uit blijkt te komen bij een plateau met souvenirwinkeltjes, een museum en een informatiecentrum.
Plots staat er een grote Franse meneer in indrukwekkend rood shirt voor ons die ons vraagt om onze tickets. Als wij zeggen dat we die niet hebben worden we het informatiecentrum in gedirigeerd om daar alsnog een ticket te kopen, á € 8,50 per persoon. Weigeren heeft geen zin, we zijn gelukkig niet de enigen. Braaf sluiten we aan in de rij en kopen een kaartje. We voelen ons bijna gelukkig dat er op zijn minst nog wordt gecontroleerd op het moment dat we met ons kaartje naar buiten komen. We blijven het een vreemd verhaal vinden en gaan terug bij de camping meteen nogmaals kijken of wij het dan zo verkeerd begrepen hebben. Er staat toch echt ‘toegang tot de brug is gratis’. De enige verklaring die we er uiteindelijk voor hebben is dat er had moeten staan: ‘toegang tót de brug is gratis,…. er voorbij niet!’. We nemen ons verlies en trakteren onszelf op ons eerste wijntje van de dag. Het is nog steeds 25 graden, ook vandaag kunnen we weer buiten eten!

Iedereen die de moeite neemt om een reactie onder ons verhaal te plaatsen willen we hierbij hartelijk bedanken, het is altijd leuk om te lezen dat er mensen mee genieten van onze belevenissen!