Toch maar verder zuidwaarts

maandag 11 september
Opnieuw zijn wij om 8.00 uur uit de veren. De afstand naar ons douchegebouw is niet meer dan 50 meter, datzelfde geldt voor de afstand naar de receptie om ons verse broodje te kopen, ruim voor 09.00 uur aan het ontbijt zitten is dus geen kunst. Ook al is het op dit moment van de dag nog maar 11 graden, het bruine broodje met stokbroodkorst is heerlijk vers en die snijden we dan ook het liefst buiten om de kruimels binnen te vermijden. Het smaakt ons goed. Ook al is het nog fris, we voelen de zon op ons gezicht en daar profiteren we van door onze stoel naar het beste plekjes naast de caravan te slepen.

Om 10.30 uur vertrekken we naar Vezelay, 32 kilometer rijden vanaf onze camping. Vezelay is gebouwd tegen een 300 meter hoge heuvel, telt ca. 1000 inwoners en is vooral bekend als bedevaartsoord en om zijn abdijkerk ‘de basiliek Sainte-Marie-Madeleine’.
Wij parkeren de auto aan de rand van het historisch centrum en lopen ca. 700 meter omhoog door de hoofdstraat die uitkomt bij de basiliek. Deze abdijkerk is een ontmoetingsplaats voor wandelaars die bezig zijn met hun pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. In de straat zien we de koperen zogenoemde Jacobsschelpen tussen de stenen liggen, die de Jacobsroute aangeven. Ook in de basiliek staat een houten groep beelden die op verschillende manieren de reizigers uitbeelden. Het dorp maakt deel uit van de mooiste dorpen van Frankrijk en staat op de werelderfgoedlijst van Unesco.
De rust die het dorp uitstraalt, mede doordat het toeristenseizoen al zo’n beetje voorbij is, maakt het extra mooi om hier rond te lopen. Rond de basiliek ligt een wijngaard waar de laatste druiven geoogst worden. Midden in de wijngaard staat een tafel met daarop een grote mand met brood, een kan koffie en een fles wijn, de benodigdheden voor de mensen die hier aan het werk zijn. Het tafereeltje ziet eruit als een stilleven en is beslist een foto waard.

Na 1,5 uur rondwandelen dalen we de 700 meter weer af en rijden we vanaf Vezelay naar het vlakbij gelegen kapelletje La Chapelle de Cordelle. ‘Cordelle’ blijkt een verwijzing te zijn naar het monnikenkoord van de paters Franciscanen waarvan geschreven wordt dat hier nog drie broers wonen die er dagelijks met elkaar bidden en er met genoegen passerende pelgrimgangers verwelkomen. Ervan uitgaan dat dit klopt hebben wij het genoegen deze broers naar buiten te zien komen op het moment dat wij er binnen komen. Het zeer eenvoudige, piepkleine kapelletje is een mooi plekje om even een stiltemomentje in te lassen.

We vervolgen onze weg naar Avallon, ca. 18 kilometer rijden vanaf Vezelay.
Avallon telt ca. 7000 inwoners, de stad is gebouwd op een granieten rots en is helemaal omgeven door vestingmuren met bastions en torentjes waarbinnen de Romaanse kloosterkerk Saint Lazare staat, de toren ‘Tour de l’Horloge’ en veel vakwerkhuizen. Ook hier klimmen we weer door de hoofdstraat naar boven en lopen een rondje door de stad. Op de terugweg door de hoofdstraat gaan we naar binnen bij theehuis ‘Dame Jeanne’ waar we dwars door het piepkleine restaurantje in een binnentuin uitkomen die op zijn minst apart te noemen is. Het ziet er uit alsof er weinig geld beschikbaar is om het netjes te onderhouden maar omdat er nog twee andere Nederlandse stellen zitten die het ook aandurven hier hun bestelling te doen wagen wij het er ook maar op. We kiezen voor een kopje koffie en een bagel met gerookte zalm. Dat we de zalm moeten zoeken onder een héle dikke laag dille ‘saus’ - die meer de naam ‘brij’ verdiend - met grote stukken komkommer nemen we voor lief, evenals het balanceren op de kleine bistrostoeltjes die op – uiteraard – ongelijke keien staan. Het Franse kopje espresso is verrukkelijk!

Inmiddels is het 14.45 uur en vinden we dat we voor vandaag voldoende aan cultuur hebben gedaan. We rijden de 32 kilometer terug naar onze camping en doen daar om de hoek bij de ATAC supermarkt onze boodschapjes voor het avondeten.
Terug bij de caravan zitten we met een vest aan nog een uurtje buiten in een mager zonnetje, maar de wolken en een paar fikse regenbuien winnen het toch weer waardoor wij ons om 19.00 uur weer gedwongen terugtrekken in ons bescheiden onderkomen. De verwachtingen voor morgen zijn zonnig met temperaturen rond de 22 graden, dat wordt een mooie dag voor een fietstochtje.

dinsdag 12 september
Hoewel we het echt proberen lukt het ook vandaag niet om ‘een gat in de dag’ te slapen en staan we om 08.00 uur op. De lucht is grauw en het is 11 graden. Dit is niet de start van de dag die wij in gedachten hadden. Als ik bij de receptie kom om ons besteld bordje te halen hangt daar een tekening aan de muur van een grote zon met een heel bedroefd gezicht en heel veel tranen. Dat blijkt de weersvoorspelling voor vandaag! Terug bij de caravan waar we een genietmomentje van de dag halen uit ons eerste vers gezette kopje koffie kijken we elkaar aan en zien we dat we allebei hetzelfde denken: inpakken en wegwezen! Wij gingen op zoek naar de zon, dat lijkt hier niet te gaan gebeuren, dus halen we plan B uit de kast!
Binnen een uur hebben we het vaatje gewassen, een kan koffie gezet voor onderweg, ons plekje weer vrij gemaakt voor een nieuwe gast en zo rijden we om klokslag 09.45 uur de camping af met als doel omgeving Avignon waar het 26 graden is volgens de weerberichten.
De afstand die we af te leggen hebben is 525 kilometer, Jan is van plan dat via de tolweg in een dag te rijden. De eerste stop die we maken is omstreeks 12.30 uur, een mooi plekje om meteen een broodje te maken en wandelend naar het toilet bij het benzinepompstation even onze benen te strekken.

Omstreeks 13.45 uur zijn we Lyon voorbij en hebben we nog 240 kilometer te overbruggen om onze bestemming te bereiken. Na de afgelopen uren waarin het erg rustig was op de weg is het een fikse teleurstelling dat we juist op dat moment in een file terecht komen. Op de radio hebben we de Franse verkeerszender aan en begrijpen wij uit de berichten dat er op het deel van de tolweg waar wij ons bevinden een opstopping is die veroorzaakt wordt door een manifestatie van boze vrachtwagenchauffeurs. Het duurt 2 uur voordat we 18 kilometer hebben overbrugd en op het punt komen waar de manifestatie plaatsvindt. Beide zijden van de tolweg zijn geblokkeerd op zodanige wijze dat er langzaam rijdend over één baan gepasseerd kan worden. Bij de grote groep vrachtwagens met hun chauffeurs zijn niet meer dan 3 politie agenten te ontdekken die er niet staan om hun handen uit de mouwen te steken.
Jan laat zich niet ontmoedigen en is vast van plan zijn voorgenomen doel van vandaag te bereiken. En zo arriveren wij na precies 9 uur in de auto om 18.45 uur op camping Lou Vincen in Vallabrèques, zo’n 30 kilometer opzij van Avignon. Het is bij aankomst 23 graden, zo warm hebben we het nog niet meegemaakt!

De dame achter de receptie is aller-vriendelijkst, spreekt zelf een soort van alló-alló Engels maar vindt het erg leuk dat ik mijn in een ver verleden geleerde Franse woordjes probeer op te diepen. Zij probeert langzamer te praten dan we van de Fransen gewend zijn en geeft mij alle ruimte om onze vragen in mijn beste Frans te stellen. Om 20.00 uur staat alles weer op zijn plek en zitten we aan de avondmaaltijd terwijl het al donker begint te worden. Vanavond gaan we naar binnen voor de muggen, niet omdat het koud is!