Laatste belevenissen op weg naar huis

woensdag 27 september
Bij het opstaan is de wereld klein, er hangt een lage mist boven de camping waardoor we extra blij zijn dat we gisteren al onze spullen net op tijd schoon en droog hebben binnen gehaald. Dat onze leefruimte voor de avond en nacht in de caravan daardoor tot een minimum beperkt is hebben we voor lief genomen.
We hebben slecht geslapen omdat we de hele nacht de regendruppels op het dak van onze caravan hebben horen vallen, dus vroeg opstaan is geen opgave.

We rijden om 09.00 uur weg uit Chalon-sur-Saone, op weg naar Arlon in België waar we nog één overnachting zullen hebben om daarna op donderdag de laatste ca. 400 kilometer naar huis te rijden.
Onze rit gaat via Dyon, Metz en Thionville naar Luxemburg. Zodra we Luxemburg inrijden stoppen we bij de eerste benzinepomp die we tegen komen. Onze Renault is hoognodig aan een slokkie toe en voor de prijs van € 1,16 per liter voor de benzine staat Jan er nog nét niet bij te zingen terwijl de tank wordt volgegooid.
We rijden verder richting Luik/Brussel waar we net onder de Luxemburgse grens in het Belgische deel Walonie in Arlon op camping Officiel Arlon onze caravan nog één keer parkeren voor onze laatste vakantienacht.
Deze camping staat beschreven als ‘de ideale doorgangscamping van en naar de zon!’. Dat dit geen woord teveel gezegd is blijkt wel als wij om 14.30 uur arriveren en om een plekje vragen. De zon staat hoog aan de hemel en schijnt dat het een lieve lust is en het is er al gezellig druk. De campingbeheerders blijken Nederlandstalig te zijn wat ons niet verbaast want alle caravans en campers die hier staan zijn van Hollandse vakantiegangers.
Wij krijgen een plekje toegewezen door de campingeigenaar die op zijn brommertje voor ons uit sjeest om ons te wijzen waar we mogen staan. We krijgen nauwelijks de tijd om onze caravan waterpas te zetten want de buurman heeft duidelijk zin in een praatje. Wij hebben de tijd dus we bieden graag een luisterend oor. Gelukkig heeft buurman een wijntje staan wat hij niet graag warm wil laten worden, dus dat roept hem weer ‘naar huis’ waardoor wij dan toch ook onze ‘dingetjes’ kunnen gaan doen om daarna ook onze luie stoel richting zon te zetten en te genieten van ons mooie plekje.
We hadden het met ons plekje op deze camping niet beter kunnen treffen: we zitten werkelijk 1e rang om de rest van de middag de ene na de andere reiziger binnen te zien komen die allemaal naar hun plekje worden gebracht door het mannetje op zijn brommer die daar een drukke job aan heeft. Er blijken 102 campingplaatsen te zijn die aan het eind van de dag voor 95% bezet zijn, allemaal met mensen die op weg naar huis zijn en hier nog voor één overnachting stoppen.

Bij de camping is een restaurant dat bekend staat om een kaart met weliswaar weinig keuze uit gerechten maar met hele goede biefstuk. Reserveren is niet mogelijk, hier wordt het principe gehanteerd ’wie het eerst komt, het eerst maalt’. Wij hebben de hele vakantie zelf gekookt en gunnen onszelf vanavond daarom een biefstukje op camping Officiel Arlon. We trekken ons taddige shirtje uit en vervangen dit voor een schoon bloesie en melden ons al om 18.30 uur bij het restaurant omdat we van alle kanten al hongerige gasten die kant uit zien gaan. Er is voor ons nog net een plaatsje in de serre waar een potkacheltje brandt alsof het hartje winter is. De tafeltjes staan dicht bij elkaar waardoor het geen enkele moeite kost om met mede vakantiegangers ervaringen uit te wisselen. Het is een gezellige bedoening en in tegenstelling met wat je zou verwachten in zo’n drukte wordt hier binnen 5 minuten wel drie keer gevraagd of er al iemand langs is geweest om de bestelling op te nemen. Ze hebben er dan ook al hun personeel voor ingeschakeld, óók het brommermannetje.
De biefstuk is inderdaad van prima kwaliteit, met verse sla erbij en knapperige Belgische frieten verorberen wij voor een schappelijk prijsje een lekkere avondmaaltijd. Als wij zijn uitgegeten is het al donker en kruipen we voor een laatste overnachting in ons coconnetje.

donderdag 28 september
De hele Hollandse enclave is vanaf 07.30 uur volop in bedrijf! De vroegste vogels hebben geluk en hoeven niet in de rij om gebruik te maken van douche en toilet in het oude maar zeer propere toiletgebouw. Wij horen bij die gelukkigen. Dat tijdens het douchen de elektriciteit uitvalt mag de pret niet drukken, voor ons een vrijbrief om ons ‘met de Franse slag’ te wassen.

Op het terrein is iedereen is bezig met inpakken, op weg om chemische toiletjes te legen, het bedienen van de mover om de caravan in de juiste wegrijrichting te krijgen en alle andere zaken die horen bij vertrek. We verlaten om 08.45 uur de camping die we als favoriet noteren voor een overnachtingsplekje.

Onze rit gaat via Houffalize, Bastogne en Luik naar de Nederlandse grens waar we via de Koning Willem Alexandertunnel in 3 minuten tijd onder de stad Maastricht doorrijden.
Via Eindhoven, Tilburg, Breda komen we weer op bekend terrein en rijden we om 14.00 uur het parkeerterrein bij ons appartement op. Exacte reisafstand vandaag blijkt 400 kilometer.

Wij kijken terug op een heerlijke vakantie waarin we genoten hebben van alles wat we hebben kunnen ondernemen en waar het onderweg zijn met de caravan ons het gevoel van vrijheid heeft gegeven waar we zo van houden.
Iedereen die ons heeft gevolgd en gereageerd heeft op onze verhalen willen we hierbij nogmaals bedanken, het is altijd leuk om te merken dat er mensen zijn die het leuk vinden om met ons ‘mee te reizen’.