Waar is het feestje?

Dinsdag 21 juni
Héél veel rustiger op de camping dan bij het slapen gaan gisteravond ben ik toch al weer vroeg wakker, dus ik ga lekker douchen en daarna kan ik vanuit mijn stoeltje voor de caravan volop genieten van het campingleven dat langzaam aan weer op gang begint te komen. Je ziet de mooiste kapsels en pyjama’s op dat tijdstip van de dag! Wij staan op een Indigo camping, volgens het boekje “een camping in een natuurpark aan de rand van de stad Strasbourg”. Deze bewering klopt helemaal, we staan inderdaad midden tussen het groen en het prachtige sanitair gebouw is van natuurmaterialen gemaakt. Wat echter niet in het boekje staat is dat er strak naast de camping een spoorbaan loopt waar dag en nacht treinen langs denderen, dat er een luchthaven vlakbij is waardoor er met grote regelmaat vliegtuigen zeer laag overvliegen om te landen, dat er dicht langs de camping een grote weg loopt waar de hele dag politie- en ziekenauto’s af en aan rijden, én dat de kerkklokken in Strasbourg en omgeving op elk kwartier slaan. Dat allemaal bij elkaar maakt het geen rustige camping, maar erger nog is de geluidsoverlast die de achterburen van Cees en Ellij veroorzaken. Net achter hun caravan staat een rijtje met chalets waarin een groep jongelui hun intrek hebben genomen. Zij proberen elkaar regelmatig te bereiken door vanuit het open raam van het ene huisje naar iemand in een ander huisje te roepen/schreeuwen. Het chalet achter Cees en Ellij blijkt de verzamelplaats voor de hele groep te zijn. Ze kruipen daar ’s avonds met elkaar op het balkonnetje en zitten tot diep in de nacht heel hard te praten met daarbij de nodige drankvoorraad binnen handbereik. Voor Ellij en Cees, die vandaag jarig is, is het een zeer onrustig nachtje geweest. Wij zingen daarom heel bescheiden en zachtjes alleen de eerste regel van ‘Lang zal hij leven’, waarna we vervolgens de ochtend heel relaxt bij de caravan doorbrengen. Omstreeks 13.00 uur vertrekken we lopend richting centrum van Strasbourg om daar een wandeling door de stad te maken met – uiteraard – weer een mooie app van Cees waarop we al wandelend de mooiste bezienswaardigheden van de stad tegen zullen komen. Eén van de hoogtepunten is de uit roze zandsteen opgetrokken kathedraal, een van de beroemdste kerken van Frankrijk waarvan de noordelijke toren 142 meter hoog is en daarmee een van de hoogste kerktorens ter wereld. Hoewel de kathedraal aan de buitenkant zeer imposant oogt vinden wij de binnenkant tegen vallen. Daarentegen is de van buiten eenvoudig ogende Protestantse kerk Saint Piere le Jeune van binnen prachtig! Strasbourg heeft heel veel mooie statige gebouwen met heel veel vakwerk gevels, er zijn erg veel leuke boetieks te vinden en ook warenhuis Lafayette ontbreekt in deze stad niet.
Schril contrast met al dit moois zijn de vele bedelaars die we in de stad zien. Het blijft een moeilijke keus of, en zo ja aan wie je iets geeft. We zien namelijk meerdere malen mannen met een kruk naast zich op de grond zitten, zielig kijkend en met een bakje rammelend, in de hoop dat daar een muntje in gegooid wordt. Diezelfde mannen zien we ineens opspringen als iets hun aandacht trekt waar ze zich mee willen bemoeien en dan blijken ze geen enkele zichtbare handicap te hebben. Natuurlijk beseffen we dat dit niet voor iedereen geldt en dat niemand er voor kiest om op deze manier te leven als er betere mogelijkheden zouden zijn.

Omdat vandaag de zomer is begonnen blijken er in de stad vanavond overal muzikale activiteiten te gaan plaatsvinden. Op het Place Kleber wordt zo’n groot podium opgebouwd wat doet vermoeden dat hier vanavond een wereldact gaat plaatsvinden. Het is een vochtig warme dag vandaag, na ruim 3 uur slenteren van hoogtepunt naar hoogtepunt hebben wij zin in een verkwikkende douche. Binnen een half uur wandelen we terug naar de camping, frissen ons lekker op en na een uurtje bijkomen gaan we opnieuw wandelend rug naar het centrum waar we door Cees ter ere van zijn verjaardag getrakteerd worden op een echte Elzasser maaltijd. We nemen plaats aan een tafeltje op een buitenterras van een restaurantje waarvan het menu Cees aanspreekt en we worden bediend door een ober die ons doet denken aan Arjen Robben, de voetballer die als het niet naar zijn zin gaat er bij gaat liggen en dan een gezicht trekt dat de hele wereld tégen hem is. Onze ober gedraagt zich zeer popie-jopie-achtig maar heeft diezelfde uitstraling dat het wel allemaal moet gaan zoals hij het in gedachten heeft want dat hij anders gaat huilen. Wij besluiten niet uit te proberen wat er gebeurt als we het hem lastig maken dus kiezen we alle vier voor hetzelfde menu. Terwijl bij het Thaise restaurant recht tegenover ons eetplekje een soort Kilima Hawaiians muziek uit de luidsprekers schalt, krijgen wij een hele grote pan met Sauerkraut op tafel gepresenteerd, met daar bovenop en rond om heen gekookte aardappelen en diverse soorten worstjes en speklapjes, van alle soorten voor ieder één. We hebben beslist een goede keus gemaakt, alle smaakt heerlijk en deze maaltijd past precies bij de sfeer in deze stad.Om de maaltijd te verteren knopen we er meteen nog maar een wandeling door de stad aan vast waarbij we allerlei kleine bandjes passeren die de meest uiteenlopende muziek presenteren. Ook op het Place Kleber gaan we kijken welke wereldact daar aan het optreden is. Het (b)lijkt een populaire Franse zangeres te zijn die een aantal covers zingt van bekende artiesten. Niet goed genoeg wat ons betreft om er veel tijd aan te besteden dus wij verlaten al snel het drukke plein. De meeste indruk maakt op ons een eenvoudig rock bandje dat het nummer ‘Heroes’ van David Bowie staat te spelen. Hun manier van spelen en het enthousiasmeren van het publiek zorgt ervoor dat we - passend bij onze leeftijd (?) – bescheiden mee bewegen op de klanken van de muziek. Omstreeks 21.30 uur wandelen we terug naar de camping. Vanuit de stad hebben wij inmiddels onze vaste route: langs het Ibis hotel, buitenwijk door, oversteken, door een tunneltje lopen, wandel-/fietspad op langs de volkstuintjes en dat pad helemaal uitlopen tot aan de camping. Vanavond hebben we een klein oponthoud bij het begin van de volkstuintjes. Achter het hek, op een geasfalteerd plaatsje speelt een band een soort van ‘Rammstein’ nummers. Hun publiek bestaat uit ongeveer 40 Gothic fans die al drinkend, blowend en headbangend mee bewegen op de klanken en de geluiden van deze muziek. Wij vinden het een spektakel om ze zo met elkaar bezig te zien. Terwijl Ellij de groep op de film vastlegt headbangen wij buiten het hek mee en laten we merken dat wij, oudere jongeren, hun muziek zeer waarderen. Waar hij vandaan komt weten we niet, maar plotseling staat een jongeman achter ons met een grote fles bier, gebarend dat hij ons van harte uitnodigt om een slok te nemen. Wij waarderen het gebaar zeer maar bedanken vriendelijk. Als het nummer dat gespeeld wordt afgelopen is beginnen de feestbeesten met hun handen in de lucht te klappen en een tekst te scanderen. Het duurt even, maar dan dringt het tot ons door dat wát zij scanderen voor ons bedoeld is. Ze roepen ‘AVEC VOUS!’, AVEC VOUS!, AVEC VOUS!’, waarmee zij bedoelen dat we binnen het hek mogen komen mee dansen, drinken, blowen. Wij voelen ons zeer vereerd maar bedanken vriendelijk. We worden vrolijk uitgezwaaid als wij onze weg vervolgen. Voor Cees kan de dag niet meer stuk, zo’n feestje op je verjaardag, wie kan hem dat na zeggen!Als we om 22.15 uur weer op de camping arriveren zijn we – met een kleine onderbreking voor het opfrissen – 9 uur in touw geweest en hebben we 18 kilometer gelopen vandaag (met dank aan Jan voor het bijhouden met zijn kilometerteller). Om 23.30 uur is het bedtijd. Voordat het zover is heeft Cees nog een missie. Gisteravond heeft Cees de jongelui in de chalets vaderlijk toegesproken om ze te vragen zich rustig te gedragen zodat de campinggasten geen last van ze hebben. Dat heeft pas vanaf ver na middernacht effect gehad. Vanavond krijgen zij daarom een dringende aanmaning om zich beter gedragen als de dag nacht ervoor en te respecteren dat het heel normaal is dat het vanaf 23.00 uur rustig is op de camping.

Woensdag 22 juni
Om 07.00 uur is het al 20 graden en warm in de caravan, reden om lekker op tijd op te staan. Na een verkwikkende douche zijn wij er klaar voor om weer aan nieuwe dag te beginnen. Cees en Ellij hebben opnieuw een slechte nachtrust gehad omdat de jeugd in de chalets hun eigen feestje heeft gevierd en zich weinig gelegen heeft laten liggen aan de wensen van de campinggasten. Na het ontbijt en de koffie besluiten wij een leuke invulling aan de dag te geven door een fietstocht te gaan maken. Cees en Ellij hebben hun eigen fietsen mee, Jan en ik huren voor € 5,00 per persoon een gifgroene Strasbourg huurfiets. We starten vanaf de camping via kleine dorpjes aan de zuidwestkant van Strasbourg en rijden via het kanaal weer terug. Een ritje van 25 kilometer met temperaturen van 30 graden, dus heerlijk zonnig en de omgeving is prachtig. Om 13.30 uur zijn we weer terug en is het tijd voor de lunch en een paar uurtjes relaxen.De relaxtijd wordt door Cees en Ellij gebruikt om te verhuizen. Nadat Cees een klacht heeft ingediend over de geluidsoverlast van de chalet jongeren hebben zij namelijk het aanbod gekregen een ander plekje te kiezen. Natuurlijk worden er hand- en spandiensten door ons geleverd om de losse spullen te verhuizen en zo zijn Cees en Ellij vanaf 14.30 uur onze achterburen in plaats van onze overburen. Voordeel is ook dat op deze nieuwe plek een fikse boom staat waardoor wij lekker in de schaduw kunnen zitten. Een paar uur niksen is niet verkeerd, we hebben het verdiend!Als cadeautje voor Cees zijn verjaardag én als dank voor het chauffeuren tijdens alle ritjes van de afgelopen weken trakteren wij vanavond op een hapje en een drankje in de stad. Omdat we de afgelopen dagen de stad goed hebben kunnen bezichtigen hebben wij al in gedachten waar we dat gaan doen. Op het plein bij de restaurant ‘Au Petit Bois Vert’ aan de kade, langs het water, onder een héle grote boom (Herma: dit is ongetwijfeld het favoriete plekje van Herman om sauerkraut te eten!) eten wij een smakelijke maaltijd en genieten we van het prachtige licht dat tussen de bladeren van deze grote boom op het terras valt. Voldaan wandelen we nog even door naar Place Kleber waar we bij de Starbucks een heerlijk kopje koffie scoren. Als we terug komen op de camping is het nog steeds 27 graden, toch echt enkele graden warmer dan we de afgelopen weken overdag hebben gehad.

Donderdag 23 juni
Na een klamme nacht wordt het tegen de ochtend iets koeler. We staan op met 22 graden en het is al duidelijk te voelen dat het een hele hete dag gaat worden. Jan en ik hebben geen plannen voor vandaag omdat we deze dag gaan gebruiken om de luifel eraf te halen en alle losse pullen op te ruimen zodat we morgen vroeg kunnen vertrekken op weg naar huis. Cees en Ellij overwegen nog wat langer te blijven dus daar hoeft nog niet ingepakt te worden. Cees pakt de fiets en rijdt met temperaturen van 32 graden een fietsritje van 65 kilometer. Petje af!Geen kookkunsten vanavond maar een pizza bij de bar op de camping. Dat is nog een hele kunst blijkt, want de pizzabakker blijkt ziek te zijn en de taken worden daarom over genomen door een collega die het vak nog met leren. Het duurt misschien wat langer voor we onze bestelling krijgen maar de smaak is prima. Om 23.30 uur duiken wij ons bedje in terwijl het binnen net zo warm is als buiten, 28 graden. Wij slapen daarom met de deur open in de hoop dat we wat verkoeling zullen voelen zodra die zich buiten aandient. Buiten is het nog steeds rumoerig, niet alleen door de chalet jongeren maar ook door plezier en gesprekken van campinggasten om ons heen die nog volop aan het koken, eten, drinken en praten zijn. Iets wat te begrijpen is met deze zomerse warmte.

Vrijdag 24 juni
Ons wekkertje staat op 06.30 uur maar ruim voor die tijd zijn wij al klaar wakker. We nemen een verkoelende douche en ruimen de laatste sulletjes op. Om klokslag 07.30 uur zijn wij klaar voor vertrek. De afstand die we moeten rijden naar huis vanaf Strasbourg is 615 kilometer. Als het allemaal mee zit zijn we thuis voordat de avondspits begint. We nemen afscheid van Cees en Ellij die nog een paar dagen aan hun vakantie vast zullen knopen maar nog twijfelen of dat op deze camping zal zijn of toch ook al richting Holland zal worden.
De gezelligheid met elkaar en de potjes thee (de mannen dronken ‘soms’ iets sterkers) die we ’s middags met elkaar hebben gedronken zullen zeker de eerste tijd weer gemist worden!

Wij rijden de camping af en kunnen na 1 kilometer al de A4 op richting Parijs De bedoeling is om de afslag naar Karlsruhe te nemen zodat we via Duitsland naar huis kunnen rijden. De E35 naar Karsruhe blijkt echter afgesloten waardoor we besluiten om via een binnendoor route de aansluiting op de grote weg te zoeken. Zo rijden we de eerste 1,5 uur door prachtige kleine dorpjes maar omdat we dan pas 70 kilometer hebben gereden besluiten we toch maar de eerste aansluiting op de grote weg te nemen. Dat wordt de A4 richting Parijs tot aan Metz. Vanaf daar houden we Luxemburg aan en als we daar zijn gooien we meteen maar de tank vol met diesel voor € 0.95 per liter, 50 eurocent minder per liter dan we in Italië betaalden. Om klokslag 12.00 uur rijden we België binnen. Om 13.45 uur, 40 kilometer voor Brussel nog een lunchstop om vervolgens met het nodige oponthoud rondom de ring Brussel en daarna Antwerpen bij Hazeldonk weer Nederland in te rijden. Dat het venijn in de staart zit merken we als we bij Rotterdam komen. Daar moeten we nog aansluiten in een fikse file voordat we om 17.00 uur de caravan weer kunnen afkoppelen een parkeerplekje dat buurvrouw Olga voor ons heeft vrij gehouden.

Wij hebben genoten van een heerlijke vakantie met Cees en Ellij, hebben het gevoel dat we lekker actief zijn geweest, veel gezien hebben, maar zeker ook tijd hebben genomen om te relaxen en te lezen. Kortom, alles wat wij hoopten en verwachtten om het ultieme vakantiegevoel te hebben is uit gekomen.