Onze eerste kennismaking met de Schotten

Op donderdag 21 april vertrekken wij om 17.30 uur vanuit IJmuiden om de overtocht te maken Newcastle waar Jan en ik samen met onze vrienden Cees en Ellij beginnen aan een korte wandelvakantie in Schotland.
Die dag is het ook secretaresse dag en het toeval wil dat er voor ons een verrassingsdagje gepland is dat ook in IJmuiden begint. Nadat wij met de Kwibus bus vanuit Delft naar IJmuiden zijn gereden krijgen we daar een interessante presentatie over de aanleg van de Nieuwe Noordersluis. Vervolgens gaan we aan boord van de Rijkswaterstaat zeil klipper voor een vaartocht je naar de sluizen bij Zaandam, waarbij we worden verwend met een heerlijke lunch aan boord. De zon schijnt, de lucht is blauw en iedereen geniet, een prachtige dag voor ons hele team en voor mij een beetje extra omdat dit voor mij ook meteen de start is van mijn weekje vakantie!
Als wij om 13.30 uur aanmeren in Zaandam vertrekt het secretaresse team met de Kwibus bus naar de Zaanse Schans en haak ik af om aan ons Schotland avontuur te beginnen.

Tot mijn grote verrassing staan op de kade de broer en schoonzus van Ellij, die daar vlakbij wonen, mij op te wachten om mij mee naar hun huis te nemen.Jan, Cees en Ellij melden zich daar ook zodat we, voordat wij naar IJmuiden zullen rijden, bij hun nog een kop echte Hollandse koffie kunnen scoren.
Na een gezellig uurtje bijpraten nemen we afscheid van de familie en rijden wij van Zaandam naar IJmuiden waar we aan boord gaan van de King Seaways om in ruim 15 uur over te varen naar Newcastle. Aan boord hebben wij een binnenhut geboekt voor 2 personen. De hut is 2 x 3 meter en bestaat uit een stapelbed, een klein bankje om te zitten en een aparte doucheruimte. Allemaal ini minie maar voor één nachtje slapen goed te doen. Nadat we ons overnachtingstasje daar hebben ondergebracht verkennen we het schip dat in eenvoudiger uitvoering dezelfde faciliteiten biedt als het cruiseschip waarmee wij naar Noorwegen zijn geweest. De prijzen voor koffie, thee, drankjes en eten zijn belachelijk hoog. De goedkoopste avondmaaltijd is een pizza voor £ 19,50 per stuk, waar wij om die reden voor kiezen. De smaak is goed dus dat valt mee. Weersvoorspelling is dat de windkracht gedurende de nacht zal oplopen van 3 naar 6, benieuwd of we zonder zeeziek te worden de overtocht zullen doorstaan. We maken een wandeling over het schip, bekijken wat er in de winkeltjes te koop is en besluiten om ons lekker op tijd terug te trekken in onze kleine slaapcabine.

vrijdag 22 april
Na een matige nachtrust (vreselijk warm in de kleine binnenhut) zijn wij om 08.00 uur weer present om de boot Newcastle te zien binnen varen. We hebben geen last gehad van zeeziekte gevoel en eten met smaak een zelf meegenomen krentenbol als mini ontbijt. Een dure kop koffie wordt toch maar gekocht en dan begint het wachten tot het schip is aangemeerd en we met de auto Engeland in kunnen rijden. Engeland doet niet mee aan de zomertijd dus onze klokken moeten een uur terug gezet worden.
Aangepast aan dit tijdverschil rijden we om 10.45 uur Engeland in. Cees is meteen gewend aan het links rijden en genietend van de mooie omgeving rijden we na een uur de grens over Schotland in, op weg naar ons hotel in Crieff. Na nog eens een half uur rijden maken we een stop voor koffie met iets erbij in een klein Schots dorpje, daar zijn wij na het karige ontbijt van vanmorgen wel aan toe. De hoeveelheid koffie die hier in een kopje wordt geschonken zou met gemak in een soepkom passen en mag meer de naam zwart vocht dan 'koffie' hebben. De 'coffeecake with walnut' die wij hebben gekozen bestaat uit walnotencake met daar tussenin een soort crème wat dit hapje mierezoet maakt. Maar naar het motto 'ieder land zijn eigen gewoontes' eten we netjes ons bordje leeg (behalve Cees die het weet te presteren een heel smerig bordje met crème achter te laten). We vervolgen onze weg richting Crieff, waarbij we na een uur rijden eerst nog een stop in Edinburgh maken. We wandelen daar over de Royal Mile, de hoofdstraat van de prachtige Old Town en genieten van de mooie gebouwen, de leuke winkeltjes, diverse straatartiesten, en van het heerlijke voorjaarszonnetje dat schijnt. Het is niet meer dan 10 graden, maar het voelt als lente! We lopen naar binnen bij Deacons Brodies Tavern om te lunchen. We blijken een een zeer populair eetcafé te hebben gekozen want men staat er in de rij voor een plaatsje. Wij krijgen al snel een plekje op de bovenverdieping, bestellen een sandwich en nemen er de tijd voor om daarvan te genieten.

Om 15.00 uur verlaten we de stad en beginnen we aan de laatste 1,5 uur rijden naar ons hotel. Als we daar tegen 17.00 uur na enig zoeken arriveren ziet de buitenkant er weliswaar niet zo uit als wij op de plaatjes van internet in ons hoofd hadden geprent, maar de binnenkomst is allerhartelijkst, de bar en de eetzaal zien er gezellig uit en onze ruime kamers zijn helemaal naar ons zin. Wij gaan genieten van 4 overnachtingen in het Murraypark hotel.

Nadat we ons hebben opgefrist overleggen we met elkaar waar we gaan eten. Via de app Tripadvisor vinden we restaurant Yann's, op korte afstand van het hotel, waar zeer positief over geschreven wordt. Rond 19.00 uur wandelen we daar naar toe. De populariteit van dit restaurant blijkt zo groot te zijn dat hier zonder reservering niet gegeten kan worden. Alle tafels zijn bezet. Cees spreekt met mooie bewoordingen uit dat het voor ons, die helemaal uit Nederland hier naar toe zijn gekomen, een grote teleurstelling is dat er voor ons geen plaats is. Dat de Schotten aardig zijn hadden we al gelezen, maar hier wordt dat meteen bewaarheid. Er wordt kort overleg gepleegd en daarna krijgen wij de boodschap dat wij in de wachtruimte, een soort huiskamer, plaats mogen nemen en dat er dan geregeld wordt dat er voor ons omstreeks 20.15 uur een plaatsje is. Met een drankje om de tijd te overbruggen vermaken wij ons prima. Als wij water bestellen en serveerster meldt dat zij 'water from hell' schenken zijn we even in verwarring. Na drie keer herhalen klinkt haar uitspraak nog steeds hetzelfde en bedenken wij - slim als we zijn - dat zij 'water from hill' zal bedoelen. Dat durven wij wel aan! Tijdens het wachten komt er een echte Schot binnen met - nemen wij aan - zijn vriendin. Met de openingszin 'Are you Dutch?' begint hij meteen een gesprek met Cees. Hij wil weten wat Cees voor werk doet maar voordat Cees antwoord kan geven zegt hij zelf alvast dat hij denkt dat Cees een dokter is. Wij vinden het erg grappig en hadden hem wel in die waan willen laten maar Cees voelt zich toch geroepen om zelf wat toelichting te geven. Het Schotse accent van de man zorgt ervoor dat hij niet echt goed te verstaan is. Met 'are you marrit?' is de verleiding groot om te zeggen 'nee ik ben Gerrie', maar hij blijkt te vragen 'are you maried'. Daar komen wij pas achter als hij naar zijn ringvinger wijst. Op de vraag van Cees wat zijn beroep is antwoord de man 'prostution', wijzend naar zijn blonde vriendin. Zij is er blijkbaar aan gewend dat hij zulke antwoorden geeft want zij verblikt of verbloost er niet van. Vervolgens vertelt hij toch dat hij zakenman in onroerend goed is en in paarden handelt. Dit vreemde gesprek met een man die ons zijn Nederlandse vrienden noemt zorgt ervoor dat het wachten op ons tafeltje beslist niet saai te noemen is. Wij krijgen inmiddels alvast de kaart zodat onze keuze voor de maaltijd alvast kan worden doorgegeven aan de kok. Om 20.00 uur krijgen wij een mooie tafel toegewezen en wordt ons voorgerecht meteen opgediend. De bediening is zeer voorkomend, het eten fantastisch (Ellij en ik krijgen een lamsbout opgediend waar je 'U' tegen zegt!) en de ruimte waarin we zitten is zonder meer bijzonder gezellig te noemen. Als wij na een heerlijke maaltijd afrekenen zijn we het er alle vier over eens dat dit een fantastische kennismaking met de Schotse keuken is geweest.

In 10 minuten lopen wij terug naar ons hotel terwijl wij genieten van prachtige luchten met een opkomende maan. Onze eerste indrukken van vandaag zijn dat in dit deel van Schotland alleen maar aardige mensen wonen wiens dag goed is als de onze dat ook is. Iedereen heeft een vrolijk gezicht, is benieuwd hoe het met ons gaat en is graag bereid het ons naar de zin te maken. Dat wij onze koffie thuis lekkerder vinden dan wat we hier tot nu toe gedronken hebben wagen wij dan ook niet tegen ze te zeggen!