Pelgrimroute dag 2

1 juni
Van Portomarin naar Pa las de Rei
Na een erg onrustige nacht in het pension in Portomarin, waar de deuren en de bedden wel van bordkarton gemaakt lijken, en waar een aantal gasten geen douche op de kamer blijkt te hebben waardoor ze in de gang op hun beurt moeten wachten (waar wij dan weer last van hebben), staan wij om 06.30 uur op en zitten we om 07.30 uur aan het ontbijt in de ruimte bij de bar die dan al stampvol zit met mensen die vandaag hetzelfde doel hebben als wij. Wij werken onze toast naar binnen, zetten de reistassen beneden die vandaag weer naar ons volgende overnachtingsadres gebracht zullen worden en hijsen onze rugzakken weer op onze rug, om 08.20 uur startklaar om aan de tweede wandeldag te beginnen.

'Buenos días, buen camino!' Met deze groet van medewandelaars aan ons en van ons aan medewandelaars lopen we in de ochtendnevel het stadje uit en sluiten we aan op de route met de Jacobsschelp. Na 10 minuten beginnen we aan een klim die in onze route beschreven staat als 'loop scherp naar rechts en neem een erg steil, maar beschaduwd onverhard weggetje. Dit steile gedeelte duurt niet lang, na 20 minuten wordt het terrein vlakker en loopt u tussen de weilanden door verder.' Nou, die steile klim van 20 minuten mag er wezen, de eerste zweetdruppels komen moeiteloos tevoorschijn! Na de dag van gisteren kunnen we aan onze voeten, kuiten en heupen voelen dat we er al een pittige dag op hebben zitten. Vandaag is de route volgens onze beschrijving 22 kilometer en wordt er verwacht dat we daar 7.30 uur over zullen doen. Niet over nadenken, maar gewoon de ene voet voor de andere blijven zetten en doorgaan. Wij hebben speciaal voor deze wandeltocht trackingstokken meegenomen (Ellij heeft de hipste, gekregen voor haar verjaardag van haar (schoon)kinderen en kleinkinderen) en die komen goed van pas. Na ruim 2 uur lopen hebben we er 9 kilometer opzitten die we ondanks de vele steigingen vlot hebben gelopen. Tijd voor een kop koffie! Daarna moed verzamelen en op pad voor de tweede etappe van vandaag, ook in dit deel vele colletjes die wat moeilijkheidsgraad met wel 3 tot 4 sterretjes mogen worden aangeduid. Als we ruim 4 uur onderweg zijn zijn passeren we het dorp Airexe. Hier staat een gezellige herberg waar we neerstrijken voor de lunch. We scoren hier een dagstempel in onze pelgrimspas en kopen een heerlijk vers stokbrood je met Spaanse ham. Onze schoenen gaan uit om onze voeten te luchten, die hebben het zwaar. Na een half uur rust trekken we verder en stoppen na een uur nogmaals voor een verfrissend drankje. De wandeling vandaag gaat voor een groot deel door bossen en over paden met oude eikenhagen. Heel veel witte, blauwe en gele bloemen langs de weg, prachtige bremstruiken en heel veel vogels maken dat we ondanks deze zware wandeling volop genieten! Regelmatig komen we mede-pelegrinos tegen die we eerder hebben ingehaald of die ons hebben opnieuw inhalen. Steeds is er een blijk van herkenning en als het gevoel bestaat dat iemand het moeilijk heeft wordt er zorgzaam geïnformeerd of er hulp nodig is. Wij halen nog steeds een mooi gemiddelde van 4,5 kilometer per uur en lopen alle vier in ons eigen tempo, maar steeds niet ver bij elkaar uit de buurt.
Om 15.15 uur lopen we het oude stadje Palas de Rei binnen waar we gaan overnachten in pension Palas. Als we hier om 15.30 uur onze tassen op de kamer zetten zijn we ruim 7 uur onderweg geweest en hebben we 24,6 kilometer gelopen. We zijn blij dat het erop zit voor vandaag en zijn alle vier aan een verfrissende douche toe en een uurtje met de benen omhoog. Jan heeft als enige de pech om een fikse blaar onder zijn voet te hebben gelopen. Afplakken met een blarenpleister is zijn remedie om morgen weer fris van start te kunnen gaan.
Om 17.30 uur wandelen (= afdalen) we naar het centrum van het stadje waar we op een terras in de zon happy hour vieren met elkaar en ook de avondmaaltijd nuttigen. Om 20.00 uur 'klimmen' we weer omhoog naar ons pension en hoeven we helemaal helemaal niks meer vandaag!
Morgen wacht ons een korte wandeling van maar 14 kilometer, meer verhalen volgen.

P.S.:
Voor Ton en Cor en voor Ina en Jeroen: fijne vakanie gewenst!
Voor Ria en Han die de Drentse vierdaagse hebben gelopen: chapeau!!