Van River Kwai naar Hua Hin

maandag 13 november

We hebben in de groepsapp bericht gekregen van Otje dat we vandaag om 06.15 uur op moeten staan, om 07.00 uur mogen gaan ontbijten en om 07.30 uur zullen vertrekken voor de eerste dagactiviteit. We gaan naar de Erawan waterval die in een tropische omgeving ligt.

De rit naar de waterval is prachtig, het landschap bestaat uit mooie groene rijstvelden, suikerriet- en capioca velden (= casavewortel waar o.a.: chips en veevoer van wordt gemaakt).

Bij aankomst kopen we flesjes water waarvoor we 20 Bath borg per stuk moeten betalen. Op een papier wordt geregistreerd hoeveel flesjes je mee neemt naar de waterval. Bij vertrek moet je de flesjes (vol of leeg maakt niet uit) weer laten zien als bewijs dat je geen plastic bij de waterval hebt achtergelaten. Je krijgt dan de borg weer netjes terug.

We hebben onze zwemkleding meegenomen en een badlaken die ons hotel hiervoor gratis uitleent. Wie wil zwemmen bij de waterval is verplicht een zwemvest te dragen dus die halen we op bij een speciaal daarvoor ingericht kraampje.

De waterval heeft zeven verdiepingen. De eerste vier lagen zijn redelijk te doen voor Maria en mij, daarna wordt het erg zwaar met veel onregelmatigheden en gladde stenen door de regen die de avond ervoor gevallen is.

Terwijl een groot deel van de groep gaat voor zeven verdiepingen kiezen wij ervoor om niet verder te gaan dan de 4e laag met de gedachte dat je grenzen kennen en je niet laten verleiden daar over heen te gaan ook voelt als een topprestatie.

Zodra we de klim tot de 4e laag hebben gemaakt en de prachtige watervallen hebben gefotografeerd gaan wij terug naar de tweede laag waar we met zwemvest om tot vlak bij de waterval zwemmen.

Nadat we een half uurtje in deze fijne sfeer hebben vertoefd kleden we ons weer om en melden we ons aan de tafel waar we onze waterflesjes hebben laten registreren. De borg die we betaald hebben krijgen we weer keurig terug.

Op de eerste verdieping leveren we vervolgens onze zwemvesten weer in.

Eettentje nummer 5, naast het parkeerterrein waar onze bus staat, is vandaag ons lunchadres. Hier mogen we onze keuze maken wat we willen eten van het Thaise buffet wat voor ons klaar staat. Een lekkere koude lemon smoothie erbij voor de meisjes, de mannen smoothie van verse ananas.

Om 12.45 vertrekken we voor de tweede activiteit vandaag, we gaan naar Hellfire Pass, één van de meest indrukwekkendste stukken van de dodenspoorweg. Vele krijgsgevangenen zijn hier overleden tijdens de aanleg van de beruchte kloof. Bij delen van de Pass is een doorgang tussen rotsen uitgehakt. Na het kijken naar een korte documentaire gaat een deel van onze groep, waaronder de twee Jannen, een deel van de Hellfire Pass lopen, heen en terug in circa 40 minuten. Het is vandaag zeer warm en drukkend benauwd, alle wandelaars komen oververhit en buiten adem na 40 minuten weer binnen waar Maria en ik met de groep die niet is gaan lopen in de koele ruimte van het gebouw hebben mogen wachten.

Om 15.15 uur vertrekt de bus voor de laatste etappe, een rit van nog 70 kilometer naar het hotel. Bij aankomst in ons hotel voor één nacht is het 16.30 uur en 29 graden.

We reserveren voor vanavond in het hotel om te eten en leggen bij de bar aan de rivier nog gezellig een kaartje om een inspannende dag af te sluiten. Omdat het ondanks donkere luchten droog blijft kunnen we op dit heerlijke plekje aan het water ook eten in plaats van in het restaurant.

Om 20.00 uur gaan we naar onze kamer voor een lekkere douche, een beetje lezen en de koffers weer ordenen en klaarmaken voor vertrek morgen.

dinsdag 14 november

We staan op om 05.45 uur op, ontbijten om 06.30 uur en het is de bedoeling dat wij vertrekken om 07.00 uur. Tien minuten later dan gepland kunnen we aan de 250 kilometer lange rit beginnen van River Kwai naar Hua Hin. Reden hiervan is dat een van onze reisgenoten vergeten is zijn gebruik uit de minibar af te rekenen.

Het gaat om een bedrag van 40 Bath, maar de bus mag pas vertrekken als het personeel alle kamers heeft gecontroleerd en alle schulden heeft vereffend. Ondanks het oponthoud is dit het vroegste tijdstip van vertrek deze vakantie.

Het wordt 'geen zware dag vandaag' volgens Otje. De weersverwachting is dat de temperaturen zullen oplopen tot maximaal 30 graden.

Het is 2 uur rijden naar de eerste stop vandaag. Die stop is op de pier waar vandaan wij vertrekken in een longtailboot waar maximaal 7 personen in kunnen meevaren, om te gaan genieten van een tour op de Maekong rivier. Onderweg zien we kokos- en mango plantages. Ook varen we langs huizen op palen waarvan de bewoners op de 2e etage wonen om zich te beschermen tegen het stijgende water bij overstromingen.

De boot stopt bij een belangrijke toeristische attractie, de oudste drijvende markt in Thailand, in de provincie Ratchaburi. Vroeger gaf koning Rama V de drijvende markt de naam “Damnoen Saduak”, wat letterlijk betekent “heel gemakkelijk gaan”, aangezien de drijvende markt zich op de kruising van drie verschillende provincies bevindt. Hier verhandelen mensen uit die drie provincies (Samut Sakhon, Samut Songkhram en Ratchaburi) al decennia lang allerlei goederen vanaf boten in de zogenaamde “khlongs”, het Thaise woord voor kanaal.

We kijken vol ver-/bewondering hoe alle bootjes met handel tussen de longtailboten met toeristen laveren om te trachten hun waren te slijten.

Ook de naast het kanaal gelegen 'gewone' markt wordt door ons bezocht waarbij gepingeld wordt om een leuke prijs (lees: niet teveel) te betalen voor souvenirs, kledingstukken en andere hebbedingen.

Wie niet wil shoppen kan koffie drinken bij een van de koffietentjes rondom de drijvende markt.

Otje heeft ons op het hart gedrukt dat we absoluut om 10.50 uur weer in de bus moeten zitten om om 11.30 uur op de treinenmarkt te zijn. Wij zijn nieuwsgierig genoeg naar deze 'attractie' om daar gehoor aan te geven en zo zitten we braaf allemaal op tijd in de bus die ons naar de bijzondere markt in Samut Songkhram rijdt. Op deze markt bouwen de marktkooplui elke dag hun kramen op met groenten, fruit, vis, vlees en andere goederen. Het bijzondere aan deze markt is echter dat die zich op een spoorlijn bevindt. De trein komt aan en vertrekt vanuit het Meaklong treinstation wat nog steeds in gebruik is. De trein rijdt 8 x per dag dwars door de rijdende markt. Zodra de trein vertrekt uit het station klinkt er een luide bel en springen alle marktlui op, klappen hun luifels in en halen hun koopwaar in vliegende vaart naar binnen. Al het publiek dat winkelend over de spoorlijn loopt wordt de stoep op gedirigeerd, achter een rode lijn die daar aangegeven is. De trein is lang en breed en komt deels óver de stoep waar alle wandelende en shoppende mensen die net nog naast en óp de spoorbaan liepen nu op de stoep áchter de rode lijn staan als sardines in een blikje. Best knap dat het toch lukt een foto van de trein te maken op het moment dat deze tussen de mensenmassa door rijdt.

Als de trein voorbij is wandelen we weer over de spoorbaan terug naar de bus waarmee we om 11.50 uur weer vertrekken voor een uur rijden naar de Khao Luang tempelgrot.

Deze kleine grot heeft zich gevormd in kalkstenen heuvels. Op deze heilige plaats zijn veel Boeddha beelden te bewonderen van verschillende formaten. Voor de grot zitten heel veel apen die door Otje met een stok en iets te eten vakkundig worden afgeleid om ons de trap te kunnen laten beklimmen. Voordat we de trap op gaan moeten we onze schoenen uittrekken en in stalen kisten zetten die kunnen worden afgesloten zodat de apen daarmee niet aan de haal kunnen gaan.

Na de bezichtiging van de prachtige grot is het nog 20 minuten rijden naar restaurant Diamant in de provincie Katchapuri voor de lunch waar we weer met smaak van genieten.

Na de lunch is het nog 75 minuten rijden naar het Ibis hotel in Hua Hin waar wij één overnachting zullen hebben. We arriveren hier om 15.45 uur en moeten voor het eerst zelf onze koffers naar onze kamer brengen, maar met een ruime lift is het geen enkel probleem om ze op de 5e etage te krijgen. De rest van de middag kunnen we vrij besteden. Voor ons wordt dat een paar uurtjes rust op onze kamer.

Wij hebben met 7 mensen uit de reisgroep afgesproken om vanavond te gaan eten bij 'See Cheese' in het centrum van Hua Hin, waar Martijn, die heeft mee gedaan aan de TV serie "B[e-38]B vol liefde", een restaurant runt waar Hollandse snacks, stamppotten, soepen en vleesschotels worden geserveerd.

Otje bespreekt voor ons 2 taxi's die ieder 8 personen kunnen vervoeren. Wij worden om 18.45 uur opgehaald en omdat er ruimte overblijft in onze taxi kan een niet bij onze groep behorend Nederlands stel ook mee rijden. De prijs voor de taxi is 40 Bath per persoon heen en terug, omgerekend is dat ongeveer € 1,20 p.p. om ons naar het 8 kilometer verderop gelegen restaurant te brengen en later op de avond weer terug naar het hotel.

Otje besluit zelf ook mee te gaan om te beoordelen of het een adresje is om aan zijn toekomstige klanten te adviseren.

Het stel wat met ons in dezelfde taxi zit wordt zo enthousiast over onze verhalen over Martijn dat zij spontaan besluiten om vanavond ook bij Martijn 'fout' te gaan eten. Heel verrassend omdat de jongen van het stel een lijf heeft waar al heel wat uurtjes krachttraining in gestopt is en hij zojuist verteld heeft dat hij super gezond eet met veel extra eiwitten om een strak lijf te houden.

Bij aankomst krijgt onze groep twee tafels toegewezen waarvan één tafel al door 4 personen is bezet. Wij schuiven met zijn vieren daar bij aan en ontdekken dat we bij de vader, moeder, broer en schoonzus van Martijn aan tafel zitten. We hebben een heel gezellig gesprek met elkaar en genieten na bijna 2 weken noedels, kip, rijst en andere Thaise lekkernijen voor één keer van patat, een frikadel en een kroket!

Maria en Jan mogen met Martijn op de foto zodat ze deze naar hun kleinkinderen kunnen sturen

Het stel wat ook 'fout' eet vanavond zit achter ons te smullen, als ik om kijk steekt de mannelijke helft van het stel enthousiast zijn duim op en zie ik een grote klodder mayonaise in zijn mondhoek zitten. Ook zij hebben ongetwijfeld genoten van hun foute maaltijd!

Om 21.00 uur zijn we terug in het hotel en wordt de koffer weer georganiseerd voor een nieuwe reisdag morgen.