Weekje Rhodos.... of niet??? ... of toch??

Vakantie Rhodos van 9 tot 16 oktober 2016

Omdat de Wifi mogelijkheden in ons hotel op Rhodos verre van optimaal waren heb ik ons reisverhaal niet eerder kunnen plaatsen.
Hieronder volgt deel 1 van onze belevenissen.

8 oktober
Onze vakantie naar Rhodos gaat morgen beginnen. Dat de dag daaraan voorafgaand zo spannend zou verlopen hadden we van tevoren niet ingecalculeerd. Ons eerste plan was om samen met zus Maria en zwager Jan Z. op 8 oktober voor een 8-daagse zonvakantie naar Corfu te gaan maar omdat de door TUI doorgevoerde ongunstige wijzigingen in onze vluchttijden zo uitkwamen dat onze 8-daagse vakantie zou worden teruggebracht naar 6 dagen hebben wij de keus gemaakt om onze vakantie om te boeken en naar Rhodos te gaan. We vertrekken daardoor een dag later dan eerder gepland en dat lijkt nu in ons nadeel uit te pakken. In Griekenland dreigen er op zaterdagavond 8 oktober stakingen van de luchtverkeersleiders te beginnen en die zullen dan zeker gaan duren tot dinsdagavond. Als deze plannen doorgaan betekent dat dat op zondag vertrekken voor ons niet mogelijk zal zijn. De definitieve beslissing hierover wordt pas op zaterdagavond genomen dus wij voelen ons redelijk gespannen over wat de eventuele alternatieven zullen zijn en twijfelen of wij onze koffers wel zullen inpakken.
Na een hele dag volgen op internet van alle berichten die hierover langs komen, mail berichten, sms-jes en appjes checken van TUI en onze eigen reisagent, komt er om 19.30 uur goed bericht. De stakingen zijn om onverklaarbare redenen geannuleerd en alle vluchten voor de komende dagen naar Griekenland zullen volgens plan kunnen worden uitgevoerd! Vanaf dat moment komen wij in actie: de koffers zijn nog nooit zo snel volgestopt! De laatste klusjes in huis worden gedaan en dan is het tijd om naar bed te gaan. De wekker staat op 03.30 uur.

9 oktober
Voordat de wekker afloopt zijn wij al wakker. Opfrissen, een snelle kop koffie en de laatste spullen in de koffer, dat zijn de puntjes op de 'i' voordat we de deur voor een weekje achter ons dichttrekken. Om 04.30 uur rijden we de straat uit op weg naar Nieuwegein waar vandaan we samen met Jan en Maria naar Schiphol vertrekken. Er hoeft geen duur taxibedrijf te worden ingeschakeld, wij worden door Raymond en Joop, de overbuurmannen van Jan en Maria, met twee auto's naar Schiphol gebracht. Wat een luxe! Op dit tijdstip van de dag is het rustig op de weg dus geen stress van files of andere calamiteiten.... hoewel.... Raymond neemt de leiding en rijdt met Jan en Maria in de auto al zo ver voor ons uit dat hij niet ziet gebeuren dat onze chauffeur een stopteken krijgt van de Rijks Marechaussee. Daaraan voorafgaand hebben de agenten, die rijden in een grote Jeep, al meerdere malen naast ons gereden en in onze auto gekeken. Het voelt alsof ze op zoek zijn naar een paar criminelen maar de werkelijkheid is dat ze onze chauffeur er alleen maar op willen wijzen dat de achterlichten van zijn auto niet branden. Na deze korte mededeling en het verzoek de juiste verlichting te voeren wordt ons een goede reis toegewenst en kunnen we onze weg vervolgen. Om klokslag 06.00 uur worden wij door onze chauffeurs voor vertrekhal 3 afgeleverd.
Onze stoelen hebben we al via internet gereserveerd, de koffers kunnen wel zelf inchecken waarna wij via de automaat onze boardingpas krijgen en dan begint het wachten tot vertrek. Door alle perikelen rondom de Griekse vluchten van de afgelopen dagen vertrekken we uiteindelijk om 09.55 uur, een uur later dan gepland, maar wij zijn al lang blij dat we gaan! Bij binnenkomst in het vliegtuig ligt op iedere stoel een chocolade hart met daarop de tekst 'welkom aan boord', een klein gebaar naar alle klanten die tot het laatste moment in spanning hebben gezeten of hun vakantie door zou gaan. Bij de controle naar de Gate worden de tassen gecontroleerd en ook de meeste passagiers worden grondig aan een inspectie onderworpen. De enige die er betrouwbaar genoeg blijkt uit te zien is Jan M. Aan Jan Z., Maria en mij wordt gevraagd of we er bezwaar tegen hebben om gefouilleerd te worden. Omdat we het idee hebben dat 'ja' zeggen op deze vraag geen optie is, gaan wij braaf in de gewenste houding met onze handen omhoog staan. We worden van top tot teen bevoeld waarbij onze bil- en borstpartij respectvol wordt meegenomen. We hebben een voorspoedige vlucht, waarbij we een tussenstop hebben op luchthaven Chania op Kreta. Hier moeten we uit het vliegtuig omdat er getankt moet worden. Met een bus worden we naar de aankomsthal gereden, na vijf minuten wachten in de bus worden we weer tot aan de vliegtuigtrap gereden en mogen we weer instappen. De flesjes water die de passagiers gekocht hadden en op hun stoel hadden achtergelaten blijken verdwenen. Niet iedereen is het daar mee eens, ze hebben er € 2,50 per stuk voor betaald, maar de stewardessen zijn onverbiddelijk: 'we hebben duidelijk gezegd dat u uw persoonlijke eigendommen mee moest nemen!' Jan Z. die zijn vanmorgen gekregen chocolade hart al voor driekwart achter de kiezen heeft roept een van de stewardessen, kijkt haar met zijn onschuldigste blik aan en zegt dat hij erg teleurgesteld is dat zijn vanmorgen gekregen chocolade hart verdwenen is. Binnen 2 minuten krijgt hij een nieuwe in zijn handjes gedrukt. De medepassagiers nemen hun verlies van het flesje water en gunnen Jan zijn overwinning door hem niet te verraden. Na nog drie kwartier vliegen landen we op de luchthaven van Rhodos. Met een uur tijdverschil is het dan inmiddels 15.45 uur. De koffers zijn er binnen 10 minuten, onze bus naar het hotel staat klaar en wij zijn de eersten die bij het hotel worden afgeleverd. Om klokslag 17.00 uur hebben wij de sleutel van onze kamer in hotel Atlantis Princess en dan kan onze vakantie beginnen. Ons kamers blijken in een bijgebouw te zijn, recht tegenover het zwembad en de bar van het hotel. Het zijn ruime, schone kamers en het lijkt erop dat wij hier rustige nachten zullen hebben. Nadat we ons hebben geïnstalleerd is het tijd voor een drankje en daarna genieten wij van een heerlijke maaltijd bestaande uit een buffet waar ieder zijn/haar keus kan maken. Het ziet er allemaal prachtig uit, sommige gerechten worden in de eetzaal ter plekke vers gemaakt en de bediening is zeer voorkomend en klantvriendelijk. Met een hele goede eerste indruk van ons onderkomen voor 8 dagen sluiten wij deze om 23.00 uur af. Na de vroege start van vanmorgen voelen we alle vier dat bedtijd nadert.

maandag 10 oktober
Na een hele rustige nacht in onze hotelkamer in het 'bijgebouw' zijn wij om 07.00 uur uit de veren om er een mooie dag van te gaan maken. Na alle ochtendrituelen zitten we om 08.30 uur aan het ontbijt. Er is keus te over, alles heerlijk vers en keurig verzorgd. Na het ontbijt en een kopje koffie in de bar trekken wij de wandelschoenen aan en gaan we op pad om de omgeving te verkennen. We lopen richting Rhodos, door de straatjes en langs het strand waar we een eerste blik op de zee en de kustlijn kunnen werpen. Ook lopen we binnen bij enkele autoverhuur bedrijfjes waar we een auto willen huren om de hoogtepunten op het eiland te gaan bekijken. We hebben snel een keus gemaakt en huren vanaf morgen voor € 100,-- een Hyundai accent voor 5 dagen, volledig verzekerd. Wandelend zetten wij onze weg voort, het is 27 graden in de schaduw, wij passen ons tempo daar op aan terwijl we genieten van vakantie gevoel. We kopen een paar dunne badlakens omdat ons hotel de service niet blijkt te bieden om handdoeken uit te lenen voor de ligstoelen bij het zwembad (het enige minpuntje dat wij tot nu toe hebben kunnen ontdekken). Bij het afrekenen van de handdoeken krijgen we van de winkelier een heel klein glaasje aangeboden met een minislokje 'mama likeur' en daarna zo'n zelfde slokje 'papa likeur'. Nét genoeg om te proeven dat beide drankjes erg lekker smaken en dat is natuurlijk zijn bedoeling, in de hoop er een paar flesjes van te verkopen. Na onze ochtendwandeling is het tijd om en uurtje rustig te zitten, de faciliteiten van het hotel te ontdekken en het welkomstpraatje van de TUI hostess aan te horen. Het is inmiddels 27 graden, perfecte temperaturen om na de lunch een paar uurtjes aan het zwembad door te brengen. Voor we het weten is het tijd voor het avondeten en daarna zoeken we een plekje in de kleine bar zodat we de voetbalwedstrijd Nederland-Frankrijk kunnen kijken. Jammer dat 'onze jongens' weer met verlies naar huis gaan.

dinsdag 11 oktober
Wij zijn om 07.00 uur uit de veren en om 08.30 uur zitten we weer fris en fruitig aan het ontbijt. Om 09.30 uur vertrekken we wandelend richting Rhodos om in een van de straatjes de huurauto op de halen en dan kan de echte verkenning van het eiland beginnen. Nadat de verhuurder ons heeft uitgelegd op welke plekken we absoluut niet, op welke plekken we tegen betaling en op welke plekken we gratis mogen parkeren starten we met een ritje naar Rhodos stad, we vinden een gratis parkeerplek bij de haven en daar beginnen we aan de wandeling naar de oude stad. De lucht boven de prachtige jachten in de haven is strak blauw, de prachtige kleur blauw zoals je die op foto's van Griekenland ziet. We passeren een mooi Byzantijns kerkje met een kerkhof waar we niet zomaar voorbij kunnen lopen. De oude stad ligt binnen vestingmuren. Wat er nog te zien is zijn de resten van Hellenistische, Romeinse, Byzantijnse en Moorse gebouwen. De oude stad twee zones: in het bovenste deel staan de resten van het kasteel, van overheidsgebouwen en van de woongebouwen van de ridderorde, in het onderste deel woonden de kooplui en het werkvolk. In onderste deel is het, zoals verwacht, zeer toeristisch en in deze tijd van het jaar nog gezellig druk. We wandelen door de kleine straatjes met de vele winkeltje en kopen hier onze eerste souvenirtjes. We lopen de poort naar het bovenste deel waar we een prachtig uitzicht hebben over de 'Hora', het benedendeel van de oude stad met de witte huisjes van zand- en kalksteen. Als wij na een wandeling van 1,5 uur terug komen op de parkeerplaats staat er achter onze auto een grote Volvo geparkeerd die het onmogelijk maakt voor ons om weg te rijden. Na enig speurwerk wordt Jan gespot door een Griek die daar in een Taveerne zit en aangeeft dat hij weet van wie de auto is. De eigenaar blijkt in dezelfde kroeg te zitten en wordt opgetrommeld. Veel excuses makend komt hij naar buiten en zo kunnen we sneller dan we hadden verwacht weer vertrekken. We rijden langs de westkust richting zuiden en stoppen bij de Baai van Afantou om daar op een bankje met uitzicht op zee ons lunchpakketje te verorberen dat we vanuit het hotel hebben meegekregen. In een handig compact koeltasje zit voor ieder een Sandwich, een cakeje, een stukje kaas, een pakje mini crackertjes, een appel en een flesje water. Méér dan genoeg voor ons, dat de prachtig glimmende appel erg melig blijkt te zijn en daardoor niet uitnodigt om er een hap uit te nemen is dan ook geen probleem.
Na deze stop rijden we door richting zuiden tot aan Archangelos, een groot dorp gelegen in een ruig landschap van kalksteen kliffen en rotsige heuvels. Voor we het weten rijden we op een asfalt WEG weggetje midden in dit bijzondere landschap waar we wilde geiten zien lopen zoals we die overigens overal langs op onze routes zien. Midden in dit landschap staat een klein kerkje waarvan de toegang met een hek is afgesloten. Het slot bestaat uit een touwtje waarin een knoop is gelegd. Voor Jan Z. niet eens een uitdaging om het touwtje los te maken zodat we het kerkje van binnen kunnen bekijken. Zijn moeite is niet voor niets. Het kerkje ziet er van binnen prachtig uit en zoals altijd als wij onderweg zijn steken we hier kaarsjes om de dierbare mensen die niet meer in ons midden zijn te gedenken. Het worden er steeds meer.... We rijden verder op zoek naar de Akropolis. De wegwijzer bordjes die er staan leiden ons door straatjes waar je alleen met moed en beleid door heen kunt. Onze chauffeur is van het kaliber dat hij met een timmermansoog in kan schatten of dat past met onze auto en zo rijden we door straatjes waarvan wij zeker weten dat we dat niet bij een andere chauffeur dan Jan M. in de auto hadden willen zitten. Onder aan de voet van de Akropolis parkeren we de auto en klimmen we de ca. 100 meter naar boven om de ruïne te bereiken en daar in ons op te nemen hoe mooi het hier is. Daarna rijden we terug door de kronkelstraatjes en gaan we op weg terug naar ons hotel waar wij omm16.00 uur de auto parkeren, ca. 100 kilometer gereden vandaag, genoeg avontuur voor deze dag. Het is 28 graden, tijd voor een drankje en een uurtje relaxen. De avondmaaltijd is ook vandaag weer zeer gevarieerd en keurig verzorgd. Wij hebben niets te klagen!

woensdag 12 oktober
Opnieuw zijn wij om 07.00 uur uit bed, vandaag belooft een avontuurlijke dag te worden, wij gaan een jungle Tour maken met Nikos Papas, volgens de informatie die wij gevonden hebben een knotsgekke Griek die goed Nederlands en Engels spreekt en die ons tijdens een avontuurlijke wandeling zal laten kennismaken met het ongerepte binnenland van het eiland Rhodos. Ook zal hij voor ons midden in de natuur een maaltijd koken. Wij zitten op tijd aan het ontbijt en vertrekken om 09.15 uur naar het 30 kilometer zuidwaarts gelegen Archangelos, het startpunt voor deze Tour. Net voorbij de rotonde staat Rian (de vrouw van Nikos Papas?) ons op te wachten, samen met de overige deelnemers. Het gezelschap bestaat uit 20 personen en 2 kinderen. We rijden 2 kilometer achter elkaar aan en komen via een steile afdeling bij een kapelletje waar onze entertainer van vandaag op een steen ligt te slapen. Enkele dames uit het gezelschap wordt gevraagd de Griek wakker te maken. Door roepen, kusjes geven etc. lukt dit niet, dus blijft over een plons water over zijn hoofd gooien. Dat werkt! Hij komt meteen in actie en is de rest van de dag volledig aanwezig om ons te vermaken en ons te vertellen over het gebied waar we door heen gaan lopen. Het verhaal begint met koffie. De gevulde kannen, melk en suiker wordt uit allerlei verborgen plekjes tevoorschijn getoverd. Er staat een oude Jeep waarvan je niet kunt geloven dat ie nog kan rijden, maar die blijkt nog wonderwel in beweging te krijgen. Wie flink geoefend is mag voorop lopend aan de wandeling beginnen, wie wat minder goed ter been is mag in de middengroep lopen en wie moeite heeft met lopen mag in de achterbak van de Jeep klimmen. En helemaal voorop, aan de leiding van het bonte gezelschap, gaat het hondje van Nikos die de hele dag zijn taak plichtsgetrouw vervult om iedereen in de gaten te houden en de 'kudde' bijeen te houden! Ieder op zijn/haar eigen gekozen manier loopt zo’n 2 kilometer over een stijgend weggetje en daar achter komt de gedeukte en gebutste Jeep ook rammelend naar boven. Daar aangekomen wordt de Jeep geparkeerd en kan iedereen daar zijn/haar schoenen in achterlaten en verwisselen voor waterschoenen. Daarna begint de tour door de Jungle van Rhodos, een stukje natuur dat niet vrij toegankelijk is. We treden het gebied binnen door een hek dat achter ons wordt afgesloten en beginnen aan een wandeling door beekjes, waarbij we goed moeten kijken waar we onze voeten zetten. Het is geweldig om in een stukje natuur te zijn met 20 mensen die allemaal dezelfde inspanning leveren. Als we zo 1½ uur hebben gelopen komen we op een punt waar er een flinke klim naar boven volgt om een grot te bekijken. Niet iedereen heeft de conditie om deze klim te maken. Maria en ik kiezen er evenals nog vier andere deelnemers voor om niet mee te gaan en op een boomstam te wachten tot iedereen terug is. Geen verkeerde beslissing blijkt als de groep terug komt. Het pad was erg stijl en glad en enkelen van degenen die mee gegaan zijn hebben het laatste stukje ook niet gelopen.
We krijgen onderweg uitleg over de groei van olijfbomen, over het kruisen van de mannetjes- en vrouwtjes soort, we krijgen uiteg over bomen waaraan zowel sinaasappels als mandarijnen groeien en over het nijpende watertekort omdat ook hier de natuur van slag is en nauwelijks of geen regen is gevallen in de periode dat dat normaal wel gebeurt.
Nikos Papas is een grappige man die veel weet te vertellen over het gebied, afgewisseld met grapjes die hij in Grieks-Nederlands en Grieks-Engels dialect vertelt. Zijn verhalen wisselt hij af met een eigen jel en ook begint hij regelmatig zonder aankondiging op oparawijze zingend een deel van zijn verhaal te vertellen. De groep die met elkaar onderweg is gaat overal in mee en we hebben het gevoel alsof we elkaar al langer kennen dan vanmorgen bij de start. Na het bezoek aan de grot beginnen we aan de wandeling terug door de beek en stoppen op een plek waar Nikos een provisorische keuken in de jungle heeft ingericht met vijf pitten om op te koken. Nadat hij een uitgebreid handen-was-ritueel heeft uitgevoerd begint hij met absoluut schone handen aan het bereiden van een maaltijd voor zijn 20 gasten. Wij mogen plaatsnemen op provisorische gemaakte zitplaatsen van bamboestokken of in een hangmat gaan liggen. In een half uur tijd maakt hij een echt Griekse maaltijd bestaande uit een heerlijke salade, gehaktballetjes in een heerlijke saus met een stuk vers brood erbij, een soort rijstachtige pasta, kip met grote witte bonnen en zelfs vegetarische ‘hamburgers’. Ook is er wijn, bier, water en frisdrank beschikbaar. Er is van alles genoeg voor iedereen. Nikos zegt meerdere malen dat iedereen kan nemen zoveel als ie wil omdat hij voorstander is van ‘ meer, meer, meer’ in plaats van ‘ minder, minder, minder’! Het is inmiddels 14.30 uur dus iedereen laat zich de maaltijd goed smaken! Bij het keukentje lopen een man en vrouw rond die wat hulp bieden bij het wassen in de beek van de borden en het bestek zodat alles weer schoon is als we vertrekken. Na de maaltijd worden we meegenomen naar een aftakking van het beekje en hier krijgen we uitleg over de Griekse huwelijksceremonie. Nikos heeft een aantal mensen uit de groep apart genomen en van provisorische huwelijkskleding voorzien. Zo staan er twee stellen klaar die in de echt zullen worden verbonden. Om de ceremonie extra cachet te geven is er ook iemand als getuige verkleed en zelfs de notaris ontbreekt niet. Het is een hilarisch gebeuren waarbij vooral de notaris, een Molukse man die in een wit kostuum is gehesen, het druk heeft met alle beloftes en geldelijke toezeggingen in zijn hand te ‘noteren’. Het is echt grappig om te zien hoe makkelijk iedereen zijn/haar rol vol enthousiasme uitvoert. Zodra de ceremonie klaar is wordt uit een oude kruiwagen een flesje champagne tevoorschijn getoverd en wordt er geproost op twee zojuist gesloten huwelijken.
Na dit feestelijke moment wandelen we verder terug door de beek tot we weer bij de Jeep zijn en onze waterschoenen weer kunnen verruilen voor onze gewone schoenen. Het laatste stuk dalen we de helling af terug naar het kapelletje waar we gestart zijn. Ook nu komt de Jeep weer rammelend naar beneden gereden met de deelnemers erin die zich liever laten rijden dan zelf te lopen. Als de groep weer compleet is komt er een grote bak ijs tevoorschijn en krijgen we een heerlijke hoorntje met ijs ter afsluiting van een hele leuke dag. Om 16.45 uur hebben wij er voor € 26,-- per persoon ruim 6 uur deelgenomen aan de Jungle Tour Nikos Papas. We nemen afscheid van deze bijzondere man en van de hele groep. Wij hebben bij temperaturen van 28 graden een hele dag in de schaduw gelopen terwijl de meeste hotelgasten hetzelfde aantal uren in de zon hebben liggen bakken. Bij terugkomst bij het hotel is dat verschil inmiddels zichtbaar aan het worden maar wij hebben er geen spijt van dat wij vandaag voor activiteit hebben gekozen.
Om 18.30 uur zitten we heerlijk opgefrist met een drankje bij de bar. Om 19.30 uur schuiven we aan voor het diner buffet en na nog een kopje koffie en een drankje is het vanavond vroeg tijd om naar bed te gaan. Een hele dag buitenactiviteit maakt moe!

Deel 2 van onze vakantieweek volgt.