Pelgrimroutendag 5 - van Arzua naar Pedrouzo

Pelgrimroute dag 5 - van Arzua naar Pedrouzo
4 juni
Om 17.00 uur gisteravond zijn we naar het centrum van het stadje Arzua gelopen. Op dat moment was de temperatuur nog heel aangenaam, dus gingen we op zoek naar een gezellig terrasje. Onderweg naar het plein in de stad werd er eerst nog geshopt... niet door de dames maar door Cees die dringend aan een paar teenslippers toe was. Met een super handig appje op de telefoon van Cees en logisch redeneren door Ellij wisten zij uit te leggen waar ze naar op zoek waren, waardoor Cees weer eens duidelijk aan kon tonen dat shoppen heel snel kan als je maar weet wat je wilt!
Het terrasje waar we vervolgens neerstrijken ligt midden op het plein waar op dat moment twee jongemannen met muziek en jongleren het publiek vermaken. Het blijken twee pellegrinos te zijn die, nadat zij hun kunstje hebben vertoond, met het geld wat hun gegund is door de toeschouwers, op hun fiets stappen en hun route vervolgen. Wij bestellen een fles witte wijn die we met zijn vieren delen. Door een sjofele ober wordt op elk tafeltje een bakje pinda's en een bakje olijven gepresenteerd zonder dat daar iets voor in rekening wordt gebracht. De fles wijn kost ons € 6,--, niet duur voor een uurtje genieten op een terrasje!

We lopen verder door het stadje en ontdekken restaurant Casa Teodora waarover Cees (ook al weer via een handig appje!) goede reviews heeft gelezen. Dat we moeten wachten tot 19.30 uur voordat we daar kunnen eten nemen we voor lief. Als om 19.30 uur alle klanten die hebben gereserveerd zich melden voor de avondmaaltijd komt er een grote bedrijvigheid op gang. We zien om ons heen veel medewandelaars zitten die allemaal aan een maaltijd toe zijn. Dit restaurant blijkt hierop goed berekend want binnen een mum van tijd is overal de bestelling opgenomen en worden de voorgerechten opgediend. Ellij en Gerrie kiezen voor het reizigersmenu van 3 gangen voor de prijs van € 10,--, Jan en Cees kiezen voor alleen een hoofdgerecht bestaande uit een steak met aardappels en een gegrilde paprika. We krijgen alle vier waarvan we hoopten dat het aan onze wens zou voldoen, goed klaargemaakt, grote porties en in rap tempo opgediend. Bij deze maaltijd is een fles rode wijn en een fles witte wijn inbegrepen. Het toetje dat bij het reizigersmenu hoort delen de dames met hun mannen. Na een kopje koffie tot besluit wordt de rekening gebracht en bedraagt de schade € 13,25 per persoon. Aan onze volle buikjes te voelen hebben wij beslist geen cent te veel betaald voor deze heerlijke maaltijd!
Terwijl er kleine spettertjes regen vallen lopen we terug naar het hotel voor hopelijk een goede nachtrust in aanloop naar de dag van morgen.

We starten op woensdagmorgen om 07.30 uur met een ontbijt in het barretje bij het pension waar we geslapen hebben. Nou ja, slapen is teveel gezegd want tot ruim na middernacht hebben een aantal pensiongasten zoveel kabaal gemaakt dat vroeg naar bed gaan weinig zin had. Daardoor is het weer een korte nacht geweest, maar er moet vandaag toch weer een prestatie worden neergezet dus we vertrekken om 08.15 uur. Voordat het zover is moet Jan zijn shirt nog wisselen want tijdens het ontbijt stoot Gerrie zijn kop koffie uit zijn hand waardoor zijn shirt er zó 'taddig' uitziet dat zelfs een pelgrimganger die al een maand of langer onderweg is er niet zo bij wil lopen! Als we dan om 08.15 uur toch kunnen vertrekken begint de wandeling vanaf ons pension naar het plein in de stad waar we gisteren gezeten hebben. Vandaar lopen we over een pad waar de pelgrimsroute in de middeleeuwen ook al liep. Hoewel Gerrie zich gisteren wellicht niet erg nederig heeft gedragen toen zij de wijwaterkwast ter hand nam, vandaag komt het nederige gevoel bij haar echt snel boven. Het eerste uur van de route die vandaag ongeveer 20 kilometer zal zijn wil vooral bij Gerrie niet echt lukken. Met een misselijk gevoel en 'zware benen' helpt alleen een eigen bedachte mantra: 'ik kan het, ik wil het, ik ga ervoor!' Traantjes zitten hoog, maar iedereen heeft het zwaar, dat is duidelijk te zien aan vele medewandelaars, dus niet klagen maar doorgaan. We steken de Rio Ladrön over en bereiken via een geasfalteerde weg het dorp Pregontono en daarna verder naar Peroxa. Een pad door het bos omhoog gaat over in een dal met eiken bos. Na 1,5 uur lopen hebben we er ruim 6 kilometer op zitten en stoppen we voor de eerste keer vandaag bij een barretje in het gehucht Taverna Vella. Een kopje koffie en banaan is de juiste keus voor Gerrie om de rest van de dag weer meer energie te voelen en in een prettig tempo te kunnen lopen. Na de koffiestop lopen we naar het dorp Calle waar de route over gaat in een mooie oude onverharde weg waarop het lastig lopen is. Hierna volgt een 'holle weg', een stukje van de histotische pelgrimsroute. Om 11.30 uur hebben we ruim 12 kilometer opzitten en rusten we weer even uit in het dorpje Salceda. Via de dorpjes Ras en Brea komen we op een slecht begaanbaar pad dat ons naar het dorp Rabina voert. Er volgt weer een steil stukje naar een heuveltop met prachtig uitzicht over het dorp Cerceda. Wij volgen een oude weg die dwars door het plaatsje Santa Irene gaat. Wij arriveren hier om 12.30 uur en vinden dat een mooie tijd voor een lunchstop. Als wij om 13.15 uur aan het laatste deel van de wandeling beginnen lopen we weer door een heerlijk geurend eucalyptus bos en bereiken we een klein half uurtje later het stadje Pedrouzo. Hier staat de hostal waar wij de komende nacht gaan slapen. We lopen het laatste stukje langs de autoweg en arriveren om 14.15 uur bij ons overnachtingsadres. Onze tassen staan er al, we kunnen meteen onze kamers op de tweede etage betrekken die er keurig netjes uitzien. Tijd om schoenen uit te trekken, lekker te douchen en voetjes te verzorgen! We hebben 20,8 kilometer gelopen, met een gemiddelde snelheid van 4,6 kilometer per uur. We zijn vertrokken met temperaturen van 10 graden die gedurende de dag zijn opgelopen tot 18 graden. Sinds we vertrokken zijn hebben we nog geen druppel regen gehad, ook dat is iets om een heel nederig gevoel van te krijgen!