Als de kat van huis is....

Op 7 juni is het zover: tijd voor een weekje zonvakantie voor twee zussen: Tilly en Gerrie. Omdat de mannen uit Gerrie’s gezin, vader en zoon, op dat moment samen een vakantieavontuur beleven naar de Noordkaap (en retour!) en dochter op wereldreis is en op dat moment in Colombia verblijft, heeft zwager Wim aangeboden om Gerrie en Tilly weg te brengen. Tilly is vanuit IJsselstein naar Delfgauw gekomen en samen zijn de dames wakker gebleven totdat Wim ze om 02.45 uur op komt halen. Hij rijdt ons zonder de minste drukte op dit nachtelijke uur naar Schiphol, waar hij ons keurig voor de Corendon vertrekhal aflevert. Luxer kan het niet, we voelen ons twee VIPS! Koffer op een karretje en op naar de incheckbalie waar we meteen aan de beurt zijn. Onze koffers wegen samen 39.2 kilo, 8 ons ‘over’ dus: “goed gedaan meissies!” zeggen we tegen elkaar. Na het inchecken wandelen we naar gate D18, een aardige wandeling, wat als voordeel heeft dat we niet urenlang hoeven te wachten voor we aan boord mogen van de Corendon die ons naar Kemer gaat vliegen. We vertrekken keurig, zoals gepland, om 05.30 uur.
Het vliegtuig biedt weinig beenruimte, dus weinig mogelijkheid om eens te gaan verzitten. Het mag de pret niet drukken, Gerrie zit bij het raam, Tilly in het midden, en naast het gangpad zit en oude dame van 81 jaar die een tas vol snoepjes bij zich heeft en daar graag van uitdeelt. Wij zijn woensdagavond niet naar bed gegaan omdat we er om 02.00 uur weer uit zouden moeten, dus we hebben de nacht overgeslagen. Dat helpt om de ruim 3 uur vliegen deels slapend door te brengen. Om 10.45 uur lokale tijd (1 uur later dan in Nederland) landen we op Antalya. Eerst een visum kopen voor € 15,--, daarna in de rij voor onze koffers, dat duurt ruim een half uur, maar ach we hebben vakantie en die is nog maar nét begonnen!
Buiten de luchthaven melden we ons bij de balie van Corendon, waar we naar de bus worden verwezen die ons in 45 minuten naar Kemer rijdt. We worden keurig afgeleverd voor ons hotel, Orange County. Dit hotel is gebouwd in Nederlandse stijl met het centraal station Amsterdam als hoofdingang. Verder een oranje molen, Volendamse huisjes, de Zaanse Schans, en allemaal mooie Amsterdamse grachtenpandjes die aan de onderkant uit winkeltjes en terrasjes bestaan en waarvan de bovenverdiepingen hotelkamers zijn. De Volendamse huisjes worden verhuurd als appartementjes. Het ziet er heel sfeervol en erg gezellig uit. We beginnen met een lunch in buffetvorm terwijl onze kamers nog in gereedheid worden gebracht. Om 14.00 uur kunnen we onze kamer betrekken. Die ziet er keurig uit, twee losstaande bedden, een grote fauteuil, een mooie badkamer met ligbad, airco op de kamer. Jammer genoeg geen balkon maar dat is dan ook het enige minpuntje.
De middag wordt door ons besteed luierend op een heerlijk ligbed aan het zwembad. Af en toe een frisse plons in het water en dan weer opdrogen, met een temperatuur van 32 graden gaat dat snel!
Na een heerlijke douche tutten we ons op voor de avondmaaltijd, om 20.00 uur zitten we op het buitenterras bij het restaurant en kunnen we weer volop kiezen van heerlijke lekkernijen.
Na het eten maken we een wandeling langs de gracht en drinken we op een terrasje koffie. Om 22.00 uur houden wij het voor gezien en vinden we het tijd om onze kamer op te zoeken, nog even lekker lezen en dan vroeg slapen na een best wel vermoeiende niks-hoeft-alles-mag-dag.

8 juni
Om 8.00 uur staan we op na een goede nacht slaap. Lekker douchen en dan naar het restaurant voor ontbijt. Heerlijke broodjes, ook bruin, en heel veel keus qua beleg, dus wij kunnen gezond en lekker eten.
Na de lunch installeren we ons in de receptieruimte van het hotel in afwachting van de komst van onze reisagent van Corendon die ons uitleg komt geven over gewoonten en gebruiken in Turkije, informatie over onze retourvlucht (nog lang niet aan denken!) en die uiteraard zal proberen zijn excursies aan te prijzen. Wij boeken voor de Hamam en we besluiten ter plekke met een ander Nederlands stel, Jannie en Paul uit Harlingen, een ticket te kopen voor een muzikale avond in Antalya. Twee leuke dingen om ons op te verheugen deze week!
Na deze samenkomst vertrekken wij naar het strand en installeren ons op het stukje strand bij de zee op een luchtbed, op een manier dat we een beetje kunnen bruinen maar zeker niet zullen verbranden. Lekker wat uurtjes lezen, kletsen, luieren...... het gaat ons goed af!
Eind van de dag gaan we terug naar onze kamer om uitgebreid te badderen en ons lekker op te tutten voor de avond. Na een lekkere maaltijd in restaurant ‘De Wereld’ vertrekken we om 21.30 uur voor een wandeling naar het centrum van Kemer. Hotelterrein af, linksaf de weg volgen tot aan een kerkje dat als hotel in gebruik lijkt, dan links aanhouden en de weg alsmaar blijven volgen, dat kan niet misgaan! Na nog geen 50 meter lopen zijn daar al de eerste winkeltjes, dus genoeg te kijken, bewonderen en zelfs een kleinigheid je kopen! Zonder moeite wandelen we tot het punt waarvan wij denken dat dat het centrum is. Bij een Italiaans restaurant scoren we een heerlijk kopje cappuccino. We vertrekken daar met de belofte om later in de week nog een keer terug te komen en wandelen weer richting hotel. Eén bochtje verkeerd interpreteren betekent bijna 'verdwalen', maar deze twee slimme meiden hebben gelukkig wat herkenningspuntjes opgeslagen in hun bolletje, dus het komt helemaal goed! Net na middernacht zijn we terug in ons hotel, genieten nog van een verkoelend drankje en het lukt dan óók nog om tot 01.30 uur te lezen voordat ons 'lampje' uit gaat.

9 juni
Na een nachtje slapen staan we redelijk op tijd op om fris gewassen aan het ontbijt te verschijnen, waar we weer alles kunnen kiezen wat we willen, het is een waar luilekkerland, om de juiste keus te maken mag je wel een kwartiertje uittrekken om je bordje te vullen. Na het ontbijt posteren we ons in de lounge in afwachting van de chauffeur die ons op komt halen voor een bezoek aan de Hamam. Afspraak is dat wij om 10.00 uur in hal van het hotel moeten zitten. Als wij na 10 minuten wachten nog steeds niemand zien verschijnen gaan we buiten voor de ingang van het hotel op de uitkijk staan, maar dat helpt niet echt. Om 10.30 uur besluiten we de reisagent te bellen op zijn 06-nummer waar hij 24 uur op bereikbaar zou zijn...... niet dus!!!!! Met hulp van de receptioniste van het hotel die heel goed Nederlands spreekt komen we te weten dat we buiten de poort hadden moeten staan omdat de chauffeur met zijn auto het terrein niet op mag. Lekker dan!!!!! Binnen 3 minuten staat de chauffeur voor de 2e keer bij het hotel en wij dit keer keurig aan de weg, dus het avontuur kan beginnen. We worden naar een Hamam gebracht op ca. 15 minuten rijden van het hotel, Hamam Babel. We krijgen uitleg over het programma en nadat we ons in ons badpak hebben gehesen kan het ritueels beginnen: sauna, bubbelbad, naar de badruimte waar we op de Turkse manier worden gescrubd en gewassen met de bekende handschoenen met heel veel schuim. De fotograaf die 'only pictures from the face' maakt heeft met ons een deal. Voor € 3,-- mag hij van ons hoofd een foto maken zodat wij een mooie herinnering hebben aan dit badritueel. Aansluitend aan de scrub- en wasbehandeling krijgen we ook een soort van massage, maar dat blijkt nog niet de échte massage te zijn. Eerst gunnen ze ons een kwartiertje rust, dat wil zeggen: we krijgen een gezichtsmasker dat in dat kwartier kan drogen. Na dat kwartier mogen we zelf het masker afwassen boven een onhandig fonteintje en worden we vervolgens meegenomen naar speciale kamertjes waar we een massage van in totaal 20 minuten krijgen van benen, rug, hals en hoofd. Pittige behandeling waarbij de 'knoopjes' en 'obstakels' voor een goede bloeddoorstroming flink aandacht krijgen. Een aantal spieren worden nog even extra geactiveerd, het is af en toe echt wel even op je tanden bijten, maar het voelt als heel deskundig, ik heb er vertrouwen in dat wij de komende dagen als twee kwieke dames over het strand kunnen flaneren. ;-)
De masseur van Gerrie is schijnbaar/blijkbaar eerder klaar dan die van Tilly want zij wordt naar de omkleedkamer gedirigeerd en hoewel Tilly eerder aan de beurt was dan Gerrie is zij nog nergens te bekennen. Gerrie wordt na het aankleden naar boven gestuurd met de mededeling dat ze in de tuin op haar zus kan wachten maar ook gerust alvast naar het hotel kan gaan, 'want er rijden elk kwartier busjes'......... Nou, dat dacht zij niet!!!! Reactie van Gerrie is: ‘I am waiting for my sister here!' Het klinkt zelfverzekerd genoeg om haar te laten zitten waar zij zit! Na een minuut of 10 wordt Tilly toch ook 'los gelaten' en kunnen de twee zussen sámen de terugreis naar het hotel aanvaarden in het busje dat al staat te wachten.
De rest van de middag vermaken we ons met een boek op een strandbedje aan het strand. Op de terugweg naar onze hotelkamer treffen we Jannie en Paul op een terrasje. We sluiten gezellig aan voor een drankje en hebben gesprekken met elkaar over onderwerpen die – toeval of niet – veel raakvlakken hebben. Het schept meteen een band voor de rest van de week. We maken rond 20.00 uur weer onze keuze uit de grote variatie van gerechten en kunnen niet anders zeggen dan dat het heerlijk smaakt. We drinken koffie op het buitenterras, naast de lobby van het hotel. In de lobby vindt nog een spectaculaire ‘happening’ plaats. Drie Russen die het overdag te bont hebben gemaakt aan het strand (ruzie maken, vechten, gooien met strandstoelen) worden door de politie opgehaald. Resultaat is dat er drie onbeschofte druktemakers minder zijn waar we last van zullen hebben de rest van de week en het is een goede waarschuwing voor een aantal anderen.
We genieten van een heerlijke avond, o.a. omdat we ook vanavond weer in gezellig gezelschap verkeren van Jannie en Paul. Met hen kijken we de voetbalwedstrijd Nederland-Denemarken op een groot scherm op het buitenterras van het hotel. Hier hebben zich veel oranjefans verzameld, allemaal in oranjekleurige uitdossing, waarvan een aantal al de hele dag aardig in de stemming zijn. Dat we teleurgesteld de avond afsluiten na het verlies van Nederland moge duidelijk zijn. Omdat het niet alleen overdag maar ook ’s avonds en ’s nachts gewoon warm blijft hebben wij geen haast om vroeg naar bed te gaan. Eenmaal op onze kamer wordt er zelfs nog een uurtje gelezen voordat om 02.00 uur ons lampie uit gaat.

10 juni
Voor vandaag hebben we een stranddag in gedachten. Dat betekent dat we na het ontbijt onze strandtas vullen met zonnebrand, zonnebril, boek, fototoestel en badslippertjes. We gaan een hele dag niks anders doen dan zonnen, lezen, zwemmen, luieren en vooral niks moeten! We vinden een heerlijk plekje op een ligbed aan het strand met een grote parasol erboven. Hier gaan wij het wel een poosje volhouden! We kunnen de zee in op nog geen 25 meter lopen van het water. Enig minpuntje is dat er grote keien liggen aan de rand van het water, dat voelt niet prettig aan onze poezelige voetjes. Toch af en toe maar even doorbijten want de verkoeling van het water is gewoon heerlijk!
Omstreeks 16.00 uur voelen we kort achter elkaar trillingen onder ons ligbed. We hebben al snel door dat de andere badgasten dat ook ervaren Het blijken natrillingen te zijn van een aardbeving die in zuidwest Turkije heeft plaatsgevonden. Wat een rare gewaarwording! Op de terugweg naar onze kamer komen we langs een terrasje waar onze Harlingse vrienden aan de middagborrel zitten. Wij sluiten gezellig aan (voor ons een sapje!). Van hen horen we dat de mensen die op de 2e, 3e, 4e of 5e etage op hun balkonnetje zaten meer gemerkt blijken te hebben van de aardbeving dan wij, alle liften waren uitgevallen en in de hal van het hotel blijkt een hele bijeenkomst van geschrokken mensen te hebben plaatsgevonden terwijl wij op ons ligbedje lekker verder lagen te zonnen!
We frissen ons lekker op voor het avondeten, genieten weer van de lekkere gerechten die we zelf uit kunnen zoeken en daarna wordt het weer een lange, warme, gezellige avond. Ook vandaag is het weer ver na middernacht voordat we gaan slapen.

11 juni
Voor vandaag hebben we een bezoek aan de Hamam in het hotel geboekt. Nadat we om 09.00 uur vanaf onze hotelkamer hebben gebeld om een reservering te plaatsen voor á la carte eten deze avond in het Sushi restaurant, gaan we ontbijten. Na het ontbijt kunnen we meteen doorlopen naar de Hamamruimte in de kelder van het hotel. We krijgen hier een super behandeling, vergelijkbaar met die in Hamam Babel, maar nóg professioneler! Nadat we een scrub- en zeepbehandeling hebben gehad volgt een massage van rug, nek, benen, buik, hals en gezicht en daarna mogen we ons installeren op een ligstoel. Ons gezicht wordt ingesmeerd met een substantie die als masker zijn werk moet doen en terwijl wij languit liggen en het masker moet drogen, krijgen wij een kopje Turkse thee aangeboden die op de leuning van onze stoel wordt gezet. In de ruimte waar behalve Tilly en Gerrie nog één jonge dame ligt te ‘slapen’ is het doodstil. We zien uit onze ooghoek dat de jongedame met veel souplesse omhoog komt uit haar ligstoel (stel je dit voor als een sta-op-stoel), en van haar thee begint te nippen. Gerrie wil ook wel een slokje van haar thee…… ze zet zich een heel klein beetje af om overeind te komen, en…… zit metéén kaarsrechtop voor ze het zelf weet! Dat dit gepaard gaat met een reuzenklap zal niemand verbazen…….. wij zijn al blij dat wij géén masker blijken te hebben waarbij je niet mag lachen, want dat wij het kwartiertje ‘rust’ nodig hebben om onze lachbui te boven te komen zal ook niemand verwonderen……
Na de ervaring bij de Hamam drinken we koffie bij het Grand Café en daarna vullen we middag met weer een paar uurtjes strand. Voor de avond hijsen we ons in een mooie outfit en zo vertrekken we naar de Hollandse molen waar op de bovenste verdieping het Sushi restaurant gevestigd is. Paul en Jannie sluiten zich bij ons aan. Zij hebben een fles champagne meegebracht die zij bij aankomst op hun kamer hadden staan omdat zij tegen een meerprijs van € 350,-- een luxe kamer geboekt hadden (een fles champagne, schaal met fruit, condooms(!), gordijnen ipv rolgordijn, behang op de muur ipv gesausde muren, grote wandkast, opbergkastje onder de wastafel…. . We proosten op de vakantievriendschap en genieten van een heerlijke sushi maaltijd - die we eten met stokjes en wat ons wonderwel goed afgaat - en van het prachtige uitzicht dat we hebben over de zee en op de bergen terwijl de zon langzaam onder gaat. Vakantiegevoel ten top!
Het is weer laat voordat we naar bed gaan!

12 juni
Om 07.30 begint onze dag vandaag. Douchen, ontbijt en daarna voor € 6,-- met de taxi naar Kemer Marine (= haven) waar de wekelijkse markt te vinden is. Op deze markt is overwegend kleding, tassen, riemen en heel veel sieraden te koop. We slenteren 1,5 uur over de markt, meer tempo zit er niet in want het is erg warm en benauwd, maar met dit aangepaste tempo is het gewoon leuk om te doen. Deze markt geeft ons het gevoel alsof we in een snoepwinkel rondlopen, sieraden te kust en te keur! We scoren hier een aantal leuke nieuwe hebbedingetjes en wat kleine souvenirtjes. Terug met de taxi voor € 5,-- euro en ruim op tijd voor de lunch zijn we weer terug in het hotel. Daarna blijft er nog 1,5 uur over om te luieren op een strandbedje voordat we om 15.30 uur gaan douchen en omkleden om op tijd klaar staan om te worden opgehaald met de bus, die ons naar de locatie zal brengen waar we gaan genieten van een muzikale avond in een openluchttheater. We gaan hier samen met Paul en Jannie naar toe. We hebben een dag van tevoren een berichtje ontvangen dat we een half uur eerder vertrekken dan eerder gemeld was. Dit blijkt te komen omdat er ook nog een Nederlands stel in Lara, een Resort buiten Antalya, opgehaald moet worden, Uiteindelijk blijkt dat te betekenen dat we niet 1,5 uur onderweg zullen zijn naar de plaats waar het spektakel plaats zal vinden maar 2,5 uur! Het is een hele zit, maar we gaan er vanuit dat we voor een mooie voorstelling gaan, en het is vakantie, dus geen haast, dus…. We stoppen bij een ‘restaurant’ wat die naam echt niet verdient. Het is een achenebbisj tent waar het meubilair eruit ziet alsof het van de schroothoop is gered, de tafels vies en plakkerig zijn en waar je bij het zien van het peper- en zoutstel spontaan besluit om met onmiddellijke ingang zoutloos te gaan eten. Van het eten zelf loopt absoluut geen ‘water in de mond’. De eigenaar van deze uitspanning lijkt zelf een heel ander gevoel over zijn toko te hebben want hij straalt overduidelijk uit dat wij boffen met zo’n prachtige locatie voor onze avondmaaltijd. Dat wij een andere mening toegedaan zijn blijkt uit het feit dat wij ons eten zo goed als onaangeroerd laten en na een klein uurtje met een bijna lege maag vertrekken richting arena, een kwartiertje rijden vanaf deze smerige tent. Snel vergeten maar! We arriveren om 20.30 uur bij een mooi openlucht theater waar meer dan 5000 mensen in gaan. Er staan al heel veel bussen en het theater stroomt echt vol. We mogen plaats nemen in kuipstoeltjes van een formaat waar alleen de aller-slankste bezoekers geen probleem mee zullen hebben, voor de wat stevigere bezoekers is het ‘zitten en niet meer bewegen’. Niet erg, want we worden geacht te zitten en te kijken…… dachten we! Veel bezoekers zijn met kleine kinderen gekomen die het geen uren blijken vol te houden. Regelmatig verlaten mensen het theater met slapende/jengelende kinderen en ook de beveiligingsmensen blijken graag in beweging te blijven. Dat betekent dat we heel veel last hebben van mensen die voor ons langs lopen waardoor concentreren op de voortstelling erg moeilijk is.
Om 23.00 uur is de voorstelling afgelopen en worden we weer begeleid naar onze bus. Eerst weer naar Lara om twee mensen terug te brengen naar hun hotel, daarna op weg naar Kemer. Het is laat, we zijn moe, maar af en toe even de oogjes dicht doen is er niet bij, want de chauffeur scheurt werkelijk over de wegen en presteert het om de terugweg in ruim een half uur minder te overbruggen dan we op de heenweg onderweg zijn geweest. Al met al constateren we alle vier dat de voorstelling mooi was, maar dat we, als we geweten hadden hoe dit avondprogramma er in totaal zou hebben uitgezien, we dit tripje niet gemaakt zouden hebben.
Als we om 13.15 uur bij ons hotel worden afgeleverd hebben we alle vier nog maar één doel: op zoek naar de nachtbar voor een nachtelijke snack want we hebben echt trek! Ze hebben daar heerlijke soep, pastasalade en broodjes gehakt. Het is de enige keer in deze vakantie dat wij hier iets te eten kiezen, maar o, wat smaakt dat lekker! Om 02.30 uur gaan we zonder hongergevoel slapen.

13 juni
Om 08.30 uur staan we weer naast ons bed. We starten lekker rustig op met de dagelijkse douche en ontbijt en hebben deze dag niks anders gepland dan luieren aan het strand, af een toe een plons in het zeewater nemen en vooral gebruik maken van ons ligbed en de parasol. Ons boek erbij, een hapje en een drankje…. wat wil een mens nog meer? In elk geval één ding niet: verbranden! Hoewel we ons heel goed hebben ingesmeerd en we goed gebruik maken van de parasol blijken we aan het eind van de dag tóch wat lichte verbranding te hebben opgelopen. Flink smeren maar met after sun en body lotion en dan valt het toch nog reuze mee.
Voor het avondeten hebben we a la carte geboekt bij de Italiaan. Het restaurant ligt op een prachtig plekje met opnieuw heel mooi uitzicht over de zee. Het tempo van opdienen van een viergangendiner is heel erg NIET-Italiaans, de gerechten komen door in sneltreinvaart. En o, wat kijken ze blij dat wij er zo van genieten!
Na het eten schuiven we aan op het buitenterras van het hotel om de wedstrijd Nederland-Duitsland te kijken. Ondanks de snelheid bij de Italiaan zit het terras al bomvol als wij arriveren. We moeten dus echt zoeken naar een plekje. Met veel passen en meten lukt het ons een plaatsje te bemachtigen naast/tussen/achter twee andere Nederlandse echtparen. Zij zijn duidelijk onder de indruk van de voetbalkennis die Tilly heeft en steken daar beslist meer van op dan van het spel van ‘onze jongens’. Na de teleurstellende uitslag stroomt het terras snel leeg. Ook wij hebben het daar wel gezien. We scoren nog een kopje koffie en maken nog een praatje met Paul en Jannie. Voor we het weten is het alweer 01.30 uur. Tijd om te gaan slapen.

14 juni
Onze laatste vakantiedag is aangebroken. We hebben een dag hiervoor een berichtje ontvangen dat we niet om 11.00 uur terug zullen vliegen maar pas om 16.30 uur opgehaald zullen worden bij het hotel.
We hebben vanmorgen na het ontbijt onze koffers gepakt en reeds uitgecheckt. De koffers staan in een speciale ruimte klaar voor de retourreis. We hebben dus nog een hele dag relaxen in het vooruitzicht! Na de zonuurtjes van gisteren lijkt het ons verstandig om vandaag bewust de schaduw te zoeken, daarom installeren we ons na het ontbijt op een lekker beschut plekje bij het Grand Café. Het is er zeer rustig en er zijn stoelen genoeg, dus met onze voetjes omhoog lezen we hier nog een aantal uurtjes, en omdat dit een heerlijk plekje is om alles op afstand te kunnen waarnemen, voelen we geen enkele behoefte om onze laatste vakantie uurtjes op een andere manier door te brengen. Deze laatste dag vliegt dan ook echt voorbij.
Keurig om 16.30 uur worden we opgehaald. We worden uitgezwaaid door Paul en Jannie, die speciaal voor dit moment hun eigen dagprogramma hebben aangepast. Na een hartelijk afscheid en nog een laatste zwaai vertrekt de bus richting Antalya. Op de luchthaven volgt de gebruikelijke procedure van inchecken, paspoort- en visumcontrole en om 20.45 uur gaat onze Corendon boeing de lucht in op weg naar Amsterdam. Na een goede vlucht landen we om 23.45 uur (we zijn weer een uur terug in de tijd) op Schiphol. Terwijl wij op onze koffers wachten weten we dat zwager Wim onderweg is om ons bij de aankomsthal op te halen. Omdat het wachten op de koffers erg lang duurt is Wim eerder bij de aankomsthal dan dat wij buiten staan. Lang leve de mobiel! Al pratend door dat belding zien we elkaar staan. Dat Wim er een bekeuring voor heeft geriskeerd om ons zo snel mogelijk te traceren vindt hij de gewoonste zaak van de wereld. Wij voelen ons opnieuw behandeld als twee VIPS!!!
Om 01.15 uur arriveren we in Delfgauw waar we moe maar zeer voldaan nog een uurtje napraten over onze zeer geslaagde vakantie en daarna een paar uurtjes gaan slapen om vanaf morgen weer in de werkelijke wereld onze draai zien te gaan vinden.
Deze vakantie heeft ons alles gebracht wat je je bij een relaxvakantie voorstelt: 8 dagen niets anders dan zon, zee, strand, zwembad, eten, drinken, zussen-gezelligheid…. alles binnen handbereik….. een écht cadeautje terwijl het in Nederland herfst leek!