Twee keer 'sesam-open-u' op één dag

dinsdag 11 juni
Ook vandaag zijn we weer vroeg wakker, geen reden om nog niet op te staan aangezien we een reisdag hebben gepland vanaf de camping in Chvalsiny naar een camping in Pirna, een stadje in de buurt van Dresden in Oost-Duitsland. We hebben afgesproken met Cees en Ellij dat we ook nu weer ieder op eigen gelegenheid de kilometers af zullen leggen en elkaar op de afgesproken camping zullen treffen. Onderweg houden we elkaar via Whats app op de hoogte. Wij zijn om 8.30 uur klaar voor vertrek en verlaten de mooie camping waar we 12 heerlijke dagen hebben doorgebracht.
Wij rijden via kleine dorpjes en dito slingerweggetjes de streek Zuid-Bohemen uit en komen het eerste uur onderweg 2 x een bordje ‘Pozor’ tegen. Wij weten inmiddels dat dat woord letterlijk vertaald ‘wees voorzichtig’ betekent. In werkelijkheid betekent het echter dat er meteen daarna een wegafsluiting volgt waarbij géén informatie wordt gegeven - zoals we in Nederland gewend zijn - wat een alternatieve route is. Uit ervaring wijs geworden rijden we eerst maar een kilometer of vijf zoveel mogelijk rechtdoor om pas dan weer de aanwijzingen van ons navigatiesysteem te gaan volgen omdat we anders steeds opnieuw worden terug gestuurd naar de weg waar we niet door kunnen.
Na bijna 2 uur hebben we de eerste 100 kilometer erop zitten, tijd voor een korte koffiestop en daarna een grotere weg op richting Praag. Op deze route komen we over een stuk weg waar een wegreparatie uitgevoerd wordt terwijl het verkeer met aangepaste snelheid over één baan mag passeren. Het signaleren hiervoor gebeurt niet zoals in Nederland met grote pijlwagens, hier staat een wegwerker met een ‘pannenkoek’ die met gevaar voor eigen leven midden op de rijbaan staat te zwaaien dat we één baan op moeten schuiven. Niet te begrijpen dat dit nog op deze manier gebeurt.
Om 11.45 uur stuurt Jan de auto met daarachter onze caravan midden door het centrum van Praag alsof het zijn dagelijkse bezigheid is. Zodra we de stad uit zijn gaan we op zoek naar een plekje waar we kunnen stoppen om een broodje te eten. De eerste mogelijkheid die we tegenkomen is afgesloten vanwege werkzaamheden, de tweede mogelijkheid is op een parkeerplaats die vol staat met vrachtwagens. En zo zijn we inmiddels al 3 uur aan het rijden voordat we eindelijk op een picknickplek kunnen stoppen zien waar nog één plekje vrij is.
We nemen uitgebreid de tijd om uit te rusten voordat aan de laatste etappe beginnen, nog 25 kilometer te gaan. Om 14.30 uur arriveren wij op Waldcamping Pirna-Copitz, gelegen in Oost-Duitsland in het gebied Sächsische Schweiz, dichtbij Dresden. Onze reisafstand vandaag is 330 kilometer, het is bij aankomst 28 graden. Omdat op deze camping ruhe tijd wordt gehanteerd tussen 12.00 – 14.00 uur staat er een kleine file en sluiten we aan in de rij met kampeerders die hier hun vakantie willen doorbrengen. Na inschrijving krijgen we een sleutel aan een helgroen koord wat ons toegang zal verschaffen voor de WC en de douches. Eigenlijk zou je dit een moderne versie van de WC-rol kunnen noemen want iedereen die langs loopt met dit koord maakt eigenlijk duidelijk dat hij/zij voor een ‘boodschap’ onderweg is.
Hoewel het drukkend benauwd is beginnen wij meteen voortvarend alles weer in orde te maken voor een verblijf van ca. een week op deze camping.
Cees en Ellij hebben ons laten weten dat zij in een grote boog óm Praag heen rijden en hebben enkele zelfde ervaringen met ‘Pozor’ borden. Zij arriveren ruim een uur later dan wij en installeren zich op het plekje naast ons wat wij alvast voor hen gereserveerd hebben.
We ‘hangen’ bij de caravan om bij te komen van de reisdag en laten de klamme warmte zoveel gelaten over ons heen komen. Omstreeks 18.30 uur stappen we op de fiets en rijden een kleine 2 kilometer naar een restaurant in de buurt voor een makkelijke avondmaaltijd. De 2 kilometer is steil omhoog zodat we nog flink moeten trappen. Op ene buitenterras krijgen wij onze bestelling opgediend, gelukkig onder een hele grote parasol want tijdens het eten begint het keihard te regenen en er vallen hagelstenen zo groot als pepermuntballen. Later lezen we op het nieuws dat er in delen van Duitsland hagelstenen van het formaat golfbal naar beneden gekomen zijn, wij mogen dus helemaal niet klagen.
De maaltijd kan onze goedkeuring wegdragen en de terugweg naar de camping gaat in rap tempo omdat we onze trappers niet hoeven rond te draaien omdat we nu in één streep afdalen. Net voor een volgende bui zijn wij weer binnen. We zitten onder de luifel tot bedtijd en genieten van een ‘filmvoorstelling’ van weerlicht en bliksemflitsen, een waar spektakel! Om 23.30 uur is het nog steeds 22 graden. Het wordt dus een warm nachtje.

woensdag 12 juni
Na een nacht met af en toe regen begint de dag weer zonnig, wij zitten om 08.45 uur aan het ontbijt bij temperaturen van 22 graden. We ontbijten onder de luifel nog lekker in de schaduw. We halen wat boodschapjes bij de Netto supermarkt op 300 meter afstand van de camping en na de koffie is het plan om met zijn vieren op de fiets naar Pirna te gaan, een stad waarover wordt geschreven dat het een mooie historische stadskern bezit, met kronkelende straatjes, prachtige herenhuizen, charmante binnenplaatsen en talrijke fonteinen.
Voordat het zover is hebben Cees en Ellij nog een avontuur met de wasmachine. Zij hebben een munt gekocht om een was te draaien en de wasmachine ingeschakeld voor een bonte was. Na afloop van de draaitijd blijkt het deurtje van de machine niet open te gaan. Met allerlei dingen proberen begint het apparaat opnieuw aan een spoel- en centrifugeer programma en weigert na afloop daarvan opnieuw om open te gaan. Het blijkt dat er om 14.00 uur iemand van de camping beschikbaar zal zijn om het apparaat met een bepaalde sleutel te openen. Er zit niets anders op om tot die tijd erop te vertrouwen dat het apparaat dicht blijft en de was dus in een soort van kluis zit. Toch maar op stap dan naar Pirna en zorgen dat we om 14.00 uur weer terug zijn.
Wij rijden de 4 kilometer naar het centrum van Pirna, parkeren onze fietsen daar op een pleintje en gaan wandelend de stad verkennen. Omdat het opnieuw drukkend warm is (35 graden) zit er niet veel vaart in en belanden we al snel op een terrasje voor een verfrissend drankje. Na een korte verkenning besluiten we terug te gaan naar de camping met het voornemen later in de week nogmaals naar Pirna te gaan. Na een late lunch op de camping en daarna eindelijk voor Cees en Ellij het ‘sesam-open-u’ moment kan de schone was te drogen worden gehangen en aan een uurtje niksen worden gedacht (of is het ‘een uurtje aan niets worden gedacht’).
Om 16.15 uur stappen we in de auto om toch nog iets van de omgeving te gaan zien vandaag. We rijden ca 15 kilometer naar de parkeerplaats van waar we via wandelpaden De Bastei kunnen bewonderen, dit is een rotsformatie met een hoogte van 305 meter een uitzichtplatform op de rechter oever van de Elbe, tussen het kuuroord Rathen en Stadt Wehlen. De Bastei behoort tot de meest bezochte toeristische attracties van de Sächsische Schweiz. De wandeling die we hier maken is echt indrukwekkend, de uitzichten zijn prachtig en we vinden het alle vier een mooie invulling van dit late middagdeel. Als we terug komen bij de auto zien en voelen we aan de lucht dat er een tweede ‘sesam-open u’ moment in aantocht is, er lijkt een fikse onweersbui op komst. Nog voor we terug zijn bij de camping barst de bui los, vergezeld van harde wind en keiharde regen. Bij de caravan aangekomen zien we dat onze luifel niet bestand is gebleken tegen deze natuurkrachten en voor een deel is los gewaaid. Om de schade zoveel mogelijk te beperken hangen Ellij en ik aan de luifel terwijl Jan en Cees extra spanbanden over de luifel trekken om daar stormlijnen aan te bevestigen. Met opnieuw ‘a litle help from our friends’ krijgen we alles weer onder controle en is het minste wat wij terug kunnen doen zorgen dat er een appetijtelijke avondhap geserveerd wordt. Wortels, aardappeltjes en een hamburger, op het driepits gaststel lukt het prima om dat allemaal tegelijk op tafel te kunnen zetten. Er wordt voor het eerst deze vakantie in de caravan gegeten omdat het buiten nog steeds spookt. Wij zitten droog, genieten van de gezonde maaltijd en van elkaars gezelschap. Tussen de buien door wordt de vaat gewassen en na een kopje koffie bij ‘de buren’ is het tijd voor mijn verhaaltje en gaan we slapen in de hoop dat het vannacht rustig blijft. De verwachtingen voor morgen zijn weer zonnig en droog, de plannen voor nieuwe avonturen zijn alweer gemaakt.