Ontmoeting in het groen

zaterdag 23 september
Wij staan om 08.15 uur op, het is 11 graden maar het zonnetje laat zich al krachtig zien en voelen waardoor het aangenaam is om buiten te zijn.
Na ontbijt en koffie racen wij naar de supermarché om boodschapjes in te slaan voor 2 dagen. In elke supermarkt waar we deze vakantie geweest zijn wordt groenten en fruit bij de kassa gewogen en de prijs bepaald, bij deze Carrefour blijkt dat niet het geval te zijn. Jammer dat we daar bij de kassa pas achter komen. Ik ‘mag’ terug de mega grote supermarkt in om onze ui, paprika en courgette te wegen en van een prijsplaatje te voorzien, met mijn oriëntatiegevoel een leuke uitdaging om de kortste weg naar de groentenafdeling en terug naar de kassa te zoeken. Met enig oponthoud komt het toch allemaal goed en terug bij de caravan gaan we een paar uur heerlijk niksen terwijl wij in de zon genieten van zomergevoel.

Met een broodje mee voor onderweg stappen we om 13.00 uur op de fiets om ons eerste tochtje in de omgeving te gaan maken. De eerste kilometers fietsen we van rotonde naar rotonde en van verkeerslicht naar verkeerslicht, door een druk deel van Chalons-sur-Saone. Als we daar eenmaal de bordjes voie verte hebben gevonden wordt het beter hoewel we nog steeds over wegen rijden waar ook autoverkeer toegestaan is. We passeren een sportcomplex waar zojuist een jeux de boules toernooi is begonnen. Jammer dat zwager Wim er niet bij is, dan hadden we ons meteen ingeschreven! Nu nemen we er genoegen mee om voor 5 minuten de enige toeschouwers te zijn voor wel 50 boulende mannen.

Na zo’n 10 kilometer komen we op een échte voie verte route naar het plaatsje Givry. Dit is een mooi recht-toe-recht-aan fietspad tussen de akkers in een mooie landelijke omgeving.
Givry blijkt een prachtig stadje te zijn met een mooie historische stadspoort met de naam ‘Port de l’Horloge’. In het centrum van het stadje staat een prominente ronde toren die als expositieruimte wordt gebruikt en waar vandaag zowel binnen als buiten schilder workshops plaatsvinden. Heel bijzonder om te zien.
Nadat we ons broodje op een bankje bij de kerk hebben opgegeten en een wandeling door het stadje hebben gemaakt trakteren we onszelf op een heerlijke verfrissende versnapering voordat we onze e-bikes weer bestijgen.

Het eerste deel terug bestaat uit opnieuw het mooie voie verte pad, daarna gaat het over in goede fietspaden tot aan Chalon-sur-Saone, over wegen waar ook snelverkeer rijdt. Maar dan wordt het spannend, ons navigatiesysteem stuurt ons een richting uit waardoor we opeens midden in het gebied ‘centre commercial’ terecht komen waar een aantal mega supermarkten gevestigd zijn, diverse benzinepompen, schoenenhallen, karweimarkten, etc. Wij verrichten ware kunstwerkjes om daar tussen alle auto’s door te manoeuvreren. Als we ontsnapt zijn uit deze drukte proberen we opnieuw aan de hand van de navigatie onze weg te vinden, dit keer wordt het een rondje óm het centre commercial. Iets minder spannend maar toch ook niet met het gewenste resultaat. Alternatief 3 leidt ons naar een rotonde die in elk geval de richting van de camping opgaat. Dit blijkt echter de Route National te zijn, de auto’s suizen ons voorbij! De eerste afslag die we op deze rotonde tegenkomen is die naar de tolweg, als we daar voor zouden kiezen dan weten we zeker dat we morgen zelfs in de Nederlandse kranten zullen staan dus die slaan we toch maar over! Na wat vermanende woorden van Jan aan het adres van zijn navigatiesysteem (de naam is Garmin, maar Jan heeft hem inmiddels omgedoopt tot een naam beginnend met een ‘k’ en eindigend op ‘systeem’) geeft het ding braaf aan dat we nog maar 1,6 kilometer van onze camping verwijderd zijn. Met een ‘kind-kan-de-was-doen’ gevoel stappen wij weer op en komen om 17.15 uur op onze bestemming aan met 40 kilometer op de teller. Het is 27 graden, wij hebben de hele weg met blote armpjes kunnen fietsen, hebben een heel leuk rondje gemaakt en voelen ons voldaan na deze inspanning. Tot het donker is genieten wij van het campingleven buiten.

zondag 24 september
Wij zijn om 08.00 uur uit ons mandje, hoewel pas 11 graden laat ook vandaag de zon zich al van haar beste kant zien. Het belooft wederom een prachtige dag te worden. Na ontbijt en koffie wandelen wij naar de historische binnenstad van Chalon-sur-Saone waar een zondagmarkt is. Vanaf de camping is dat 1,5 kilometer lopen, prima te doen. In de stad is het vol met Fransen uit de stad en de omgeving aangevuld met de toeristen die hier op af gekomen zijn. Het is een drukte van belang bij de kraampjes waar verse groenten, fruit, brood, gebak, geroosterde kippen en allerlei soorten kaas gekocht kan worden. Wij krijgen weer een heerlijk stukje kaas aangeboden maar houden het dit keer bij ‘kijken, proeven maar niet kopen!’, wij hebben nog een stukje in voorraad! Met een maaltje sperziebonen voor vanavond in de tas en na een rondje wandelen door de oude stad lopen wij de 1,5 kilometer terug naar de camping en gunnen we onszelf een paar uurtjes zonplezier waarin het mij lukt om mijn 730 pagina’s dikke boek ‘Ik ben Pelgrim’ uit te lezen.

Tijd voor de lunch. En als dat erop zit stappen we op de fiets voor een ritje in de omgeving. We fietsen langs de rivier de Saone de andere kant op dan gisteren en komen uit bij een golfterrein. Om dit terrein ligt een wandel-/fietspad waar op zondag druk gebruik van wordt gemaakt. Wij kiezen daarom voor een pad dat min of meer parallel loopt aan dit pad en wat er iets uitdagender uit ziet omdat het onverhard door een weiland langs de rivier loopt. Op het moment dat wij tegen elkaar zeggen dat het een pad is dat van ‘hier tot nergens’ lijkt te leiden ontdekken we dat we in een gebied terecht gekomen zijn waar naakt recreanten in het gras langs de rivier liggen. Wij overwegen nog even of we ons fietstochtje dan maar in adam- en evakostuum voort zullen zetten (het is 24 graden dus warm genoeg), maar aangezien onze (nog) niet aan de zon blootgestelde ‘kadetten’ behoorlijk uit de toon zouden vallen bij alle zongebruinde bloteriken besluiten wij toch maar om te keren en terug te gaan op zoek naar andere leuke weggetjes.

Nadat we onvoorbereid op een onverhard pad terecht komen dat dood loopt, waardoor we opeens midden in een volkstuintje staan van een dorpsbewoner van St. Marcel die verschrikt opkijkt van zijn knollenveldje, vinden we het mooi geweest voor vandaag en zoeken we een goed begaanbaar fietspad terug naar de camping.
Weer wat wijzer over de omgeving, parkeren wij na een tochtje van 20 kilometer onze fiets weer naast de caravan en genieten we van de late namiddag in de zon. Dit voelt weer als een dag met een gouden randje!